Εσύ σε ποια ενεργειακή (σ)κατάσταση βρίσκεσαι;

Χορωδία 1:

Όσοι δραστηριοποιούνται στο χώρο της εκπαίδευσης θα ήξεραν ότι εχτές είχε ΕΤΣΙ συνέδριο με θέμα τις πολλαπλές νοημοσύνες και το ρόλο των νέων τεχνολογιών. Όπως ακόμα καμιά 450αριά άλλοι (κυρίως) εκπαιδευτικοί, έτσι κι εμείς εν εχάναμε έτσι πράμα, όχι τόσο για το θέμα -που ήταν πολύ ενδιαφέρον, θα ξηγηθώ πάρακατω- αλλά κυρίως για τον ομιλητή, τον Howard Gardner. Ναι, ΤΟΝ Howard Gardner.

Έτσι, επληρώσαμε για το Συνέδριο μας πριν τρεις μήνες (και ίσια που προλάβαμε να γραφτούμε) και ξεκινήσαμε τσούκου τσούκου με την Τόντα μου και την Μπριτούλα μου να πάμεεεε.

Το Συνέδριο ήταν σε high ξενοδοχείο της πρωτεύουσας. Αρκετά λογικό, δεδομένου του βεληνεκούς του επιστήμονα που ήταν να έρτει να μιλήσει τους γιουροσύπριους εκπαιδευτικούς.

Ξεκίνησε την παρουσίαση του ο Gardner, μας εντυπωσίασε η απλότητα και η αμεσότητα του. Επίσης ελάτρεψα το αμερικάνικο του το χιούμορ. Ειδικά όταν από την δίπλα αίθουσα (την οποία χώριζαν με τη δική μας πόρτες-ξύλινο παραβάν τεραστίων διαστάσεων) άρχισαν να ακούγονται μουσικές τζαι παναΰρκα από μια χορωδία. Ξέρετε τι στυλ χορωδίες. Τετράφωνες, που απαρτίζονται που μεγάλης ηλικίας κυρίες τζαι κύριους που εν το χόμπυ τους τζαι απολαμβάνουν το παίζοντας τις μεγάλες σοπράνους/άλτους/τενόρους/μπάσσους. Στη φάση που αρκέψαν, άρκεψε να παρανοεί ο καημένος ο Gardner:
"Does anybody else hear music??"

Φαίνεται επήαν δίπλα οι διοργανωτές τζαι εσσιωπήσαν τους λλίο.

Ο Gardner εσυνέχισε χωρίς ιδιαίτερες παρεμβολές. Εκτός που μια κυρία από δίπλα που ενίοτε έκαμνε ανακοινώσεις που το μικρόφωνο.

Όταν όμως άρκεψε ο καημένος ο Υπουργός, ο οποίος ήταν εκεί πρώτιστα με την ιδιότητα του ψυχολόγου, το πάρτυ ζωντάνεψε, η χορωδία πήρε φόρα και ο Υπουργός αντίκρουσε τη θεωρία του Gardner με μουσική υπόκρουση πολλά κλασσικά ελαφρολαϊκά άσματα, τύπου "Κόκκινο γαρύφαλλο" (εκεί ήταν που νόμιζα ότι εφκαίναμε που το τελευταίο "Καλημέρα ζωή"), κ.ά.

Εμείς είχαμε παρανοήσει κανονικά λόγω του ότι:

1. επροσπαθούσαμε να ακούσουμε τίποτε τζαι εν τα καταφέρναμε
2. ήταν το απόλυτους ρεζίλικους για την γιουροσάιπρους
3. ο Υπουργός είχε παρανοήσει
4. ο Υπουργός εφώναζε μάταια πέρκι ακουστεί
5. ο Υπουργός ήταν πολλά κρίμα
6. οι διοργανωτές εφκάλλαν σπυρκά αλλά εν εμπορούσαν να κάμουν τίποτε
7. οι της φιλοξενίας του ξενοδοχείου, που εξέραν καλύτερα ότι η ηχομόνωση μεταξύ των δύο αιθουσών εν ανύπαρκτη, εν επρονοήσαν να μεν βάλουν δίπλα δίπλα τα δύο events
   
8. μετά που κάθε τραγούδι ακούετουν χειροκρότημα
9. το τραγούδι εκορυφώθηκε όταν ο Υπουργός ετέλειωννε την παρουσίαση του
10. εκείνη τη φάση ο κύριος που κάθετουν μπροστά μας είχε τόσο παρανοήσει που έφκαλε ένα μαντηλούι τζαι έσουσεν το στο ρυθμό του τραγουδιού (τζιαμέ έκλαψα που το γέλιο)
    
11. εν εμπορούσαμε να είμασταν δίπλα που είχε γλέντια και χαρές
12. εν είπαν τα αγαπημένα μας τραγούδια

Διαλέξτε τη σωστή απάντηση και κερδίστε μιαν κασέττα με τα τραγούδια που είπε η χορωδία στο συνέδριο για να αναπτύξετε τη μουσική σας νοημοσύνη.

Πάντως πρέπει να είμαι ειλικρινής και να πω ότι έτσι κέφι σε συνέδριο δεν εξανακάμαμε.




Χορωδία 2:

Απόψε πήγαμε στην ανοιξιάτικη παράσταση της Χορωδίας της Προοδευτικής Κίνησης Λάρνακας, η οποία παράσταση ήταν αφιέρωμα στο στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο.

Η διδασκαλία, διεύθυνση και εναρμόνιση των τραγουδιών έγινε από το Μάριο Λυσάνδρου, πολλά πολλά συγχαρητήρια. Ήταν πραγματικά delightful, ένας ακουστικός οργασμός, μια απόλαυση για να κλείσει ευχάριστα μια δύσκολη μέρα.

Highlight της βραδιάς ήταν κατ'εμένα το "τι σου'κανα και πίνεις", σε μουσική Μίμη Πλέσσα (εδώ αγαπημένη εκτέλεση, από την πολύ αγαπημένη Πόλυ Πάνου).

Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα ήταν η προσέλευση! Και χάρηκα που ο κόσμος πηγαίνει σε τέτοιες εκδηλώσεις. Τις βρίσκω έμμεσα διαδραστικές. Παίρνεις και δίνεις. Εισπράττεις ποιότητα, δίνεις ψυχή στο χειροκρότημα.

Να είχε περισσότερες τέτοιες εκδηλώσεις..



Όσοι πιστοί περάστε δίπλα για πολύ αγαπημένο από Γλυκερία/ Ζιώγαλα -->

Επήε τες προάλλες η πριγκήπισσα Φω στην παγωταρία για να πάρει παγωτούι στο συμφοιτητή της. Επήεννε τζαι έρκετουν μπροστά στα ψυγεία, αναποφάσιστη για το τι θα τους άρεσκε (ε εννε κρίμα που το θεό να πάρεις οικογενειακό τζαι να μεν τους αρέσκουν οι γεύσεις που τους εθκιάλεξες;).

Καθώς επροβληματίζετουν λοιπόν η πριγκήπισσα μας, μπαίνει λοιπόν μια μάνα με τα δύο της παιδιά. Το ένα αγοράκι, γύρω στα 6, στεκόταν ακίνητο μπροστά στα ψυγεία και έβλεπε με περισυλλογή τις αμέτρητες γεύσεις που απλώνονταν μπροστά του, προσπαθώντας να διαλέξει τις 2-3 καλύτερες από εκείνες.

Το άλλο αγοράκι, γύρω στα 4, επήεννε σβιννννν που τη μια, σβιννννν που την άλλη, σβιννννν που τη μια, σβιννννν που την άλλη, για να διαλέξει τις γεύσεις που θα απολάμβανε εντός διλέπτου. Άθελα του προκαλούσε και την πριγκήπισσα Φω να κουνά το κεφάλι της δεξιά-αριστερά ωσάν θεατής σε αγώνα πινγκ-πονγκ.

Σβιννννν,


σβιννννν,




Και τότε η μάνα του τον ισιώνει:


"Duracell, ("άμπα τζαι εν ξένοι..", είπε που μέσα της η πριγκήπισσα Φω) κάτσε ένα τόπο..!"

Πολίτε εσεί του κράτου του κυπριακού, ρωτάτε κανένα πρι να πά να γράψετε πα τα φορτηγά σα αγγελίε.

Παίρνοντας την ανακύκλωση του γραφείου στον κάδο ανακύκλωσης που είναι απέναντι, με μεγάλο νευροτάραμα έβλεπα σκουπίδια μέσα και αναρωτιούμουν ποιος μαλάκ@ς ήταν, δεδομένου ότι δίπλα ακριβώς έχει κάδο για σκουπίδια. Τζαι να πεις εβάλλαν τα σε σακούλι; Εσιωνώνναν τα μέσα τζαι όποιον πάρει ο χάρος.

Πριν κανένα-ενάμιση μήνα τα ανακυκλώσιμα (?) εγεμώσαν τον κάλαθο και τα σκουπίθκια εφκήκαν ως πάνω. Και εμπόρεσα και είδα ποιος ήταν ο μαλάκ@ς που τα επέτασσε. Η περιπτερού next door. Διότι εκτός που ούλλα τα σκουπίθκια που φκάλλει ένα περίπτερο, εκεί κείτονταν και οι αποδείξεις του περιφτέρου της! Εφουρκίστην, ετριβιτζιάστην, αλλά επόκατσα τα νεύρα μου, εφόρησα το ευγενικό-αγγελικό μου ύφος και το θεϊκό μου χαμόγελο και εμπήκα στο βρωμερό-από-καπνούς-τσιγάρων περίπτερο της να της το πω.

Λ - Λένη
ΑΠ - Αμπάλατη περιπτερού

Λ: Γεια σας, τι κάνετε;
ΑΠ: Γεια σου μάνα μου.
Λ: Είμαι εδώ δίπλα στο τάδε γραφείο και όταν επήρα την ανακύκλωση μας επρόσεξα ότι είχατε βάλει σκουπίδια στον κάδο για την ανακύκλωση. Είπα να σας το πω επειδή μπορεί να μην το προσέξατε, ο μπλε κάδος είναι για πλαστικές και μεταλλικές συσκευασίες. Για σκουπίδια είναι ο πράσινος κάδος δίπλα. (θεϊκό χαμόγελο)
ΑΠ: Ναι, αλλά εν πάντα γεμάτος ο πράσινος κάδος. (αδιάφορο ύφος)
Λ: Ναι, αλλά ο μπλε είναι για την ανακύκλωση. (θεϊκό χαμόγελο)
ΑΠ: Τες κάshιες σπάζω τες, εν τες βάλλω έτσι. (καμουφλαρισμένο αδιάφορο ύφος)
Λ: (ΤΟΥΤΟ ΕΛΕΙΠΕ!!) Εν είναι ούτε για τες κάshιες ο κάδος εκείνος.. (μουδιασμένο θεϊκό χαμόγελο-αζινοβόλο ύφος)
ΑΠ: Ε πού εν να πετάσσω τα σκουπίθκια μου; (αζινοβόλο ύφος)
Λ: Στον (πεντάμετρο χτιστό) χώρο της (τεράστιας) πολυκατοικίας;
ΑΠ: Κάμνει μας παρατήρηση ο κύριος τάδε (διαχειριστής) γιατί γεμώννουμεν τον.
Λ: Αλήθεια;! Όποτε επήα να πετάξω σκουπίδια εν πάντα άδειος!
ΑΠ: Εε, κάμνει μας παρατήρηση.
Λ: ΟΚ, θα πάω να του πω να αξιοποιείτε και το χώρο που δικαιούμαστε εμείς γιατί τα σκουπίδια μας εν ελάχιστα, φκάλλω τα κάθε 10 μέρες απλά για να πω ότι τα έφκαλα (ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ POWER). Αλλά μεν τα πετάσσετε μες στον κάδο τον μπλε τζαι εν κρίμα.

Εδώ ήταν η φάση που το μμάτι μου είχε αρχίσει να αλληθωρίζει τζαι εμύριζε μαλλιοτράβημα.
Ευτυχώς ήθελε με κάτι άλλο η μάνα της περιπτερούς τζαι ετράβησε με τζαι επήαμε έξω για να μου πει.




ΕΧΤΕΣ αγαπητά μέλη του ΣΙΚ επήα και πάλι να πετάξω την ανακύκλωση τζαι η περιπτερού πάλε έσυρε τα σκουπίθκια της μες στον κάδο τον μπλε. Τζαι εκοίταξα μες στον πράσινο τζαι είχε μόνο 1-2 σακούλες μικρές. Απόδειξη ότι ούτε καν έλεγξε εάν ήταν γεμάτος, απλά ο μπλε είναι ΕΝΑ ΦΑΚΚΙΝΓΚ ΜΕΤΡΟ πιο μπροστά που τον πράσινο.

Και σας ερωτώ λοιπόν

Τι θα κάμουμε με τούτη; Η αναισθησία της με σκοτώνει.

Εσκέφτηκα ήδη να κάμω όπως το φίλο το Διάσπορο, να της πετάξω τα σκουπίθκια που έσυρε μες στον κάδο μπροστά που το περίφτερο της.

Μόνο που το πρωί αννοίει η υπάλληλος της, που εν μια χαρά η γεναίκα. Τζαι λυπούμαι την να έχει να τα καθαρίσει εκείνη.

Ακούω ιδέες λοιπόν.

Επίτροπε, μπόρουμε να κάμουμε κάτι;

Σε περίπαιξαν όταν σου πούλησαν μια θρησκευτική εικόνα την ώρα που εμίλας στο τηλέφωνο τζαι εβίωνες ένα information overload, τζαι όταν έκλεισες είδες ότι ήταν απόκομμα που περιοδικό of some kind.

Το πρώτο τραγούδι θα είναι ο ύμνος μου μέχρι τον Ιούλη, όπου UK and France με ξεβρακώνετε, αλλά here we come!!!

Χωρίς λόγια.



ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!

(εν άντεξα)

Μαγαζί 1:

Κατηγορία: εστιατόριο-φαστφουντάδικο.
Τοποθεσία: κέντρο της Λευκωσίας.
Περιγραφή: Τα υγιεινά, ελαφριά γεύματα είναι η φιλοσοφία του.
Εμπειρία: Όση ώρα τρώγαμε το κατά τα άλλα νοστιμότατο σαντουιτσάκι μας εισπνεύσαμε και γύρω στα 10 τσιγάρα από τουλάχιστο τρία τραπεζάκια που μας περιέβαλλαν. Και η κουζίνα ήταν σε ανοιχτή θέα στα τρία μέτρα. Και το salad bar στο ενάμιση μέτρο. Πολλά υγιεινό τούτο.



Μαγαζί 2:

Κατηγορία: καφεστιατόριο.
Τοποθεσία: κέντρο της Λευκωσίας.
Περιγραφή: στενοκόπημα του άλλου κόσμου, ας όψονται τα νερά που δεν επέτρεψαν να κατευθυνθούμε προς εγγυημένες οάσεις. Ξιμαρισμένα τζάμια που δικαιολογώ μόνο λόγω της βροχής λάσπης των τελευταίων ημερών.
Εμπειρία: Ο διαμπερής αερισμός του χώρου ενδείκνυται, όχι όμως όταν έξω είναι ψόφος του κερατά. Το φραπέ πληρώνω το €4 και εφόσον θα το πιώ στον άριστα αεριζόμενο χώρο θα το προτιμούσα σε γυάλινο ποτήρι. Όπως και το νερό. Το οποίο συμπληρωματικά θα προτιμούσα να μεν εβρώμεν. Φυσικά ίσια που το εμυρίστηκα, διότι ο καπνός από τα δύο τραπεζάκια που μας περιέβαλλαν είχε κάμει κατάληψη στα υπερευαίσθητα (και) λόγω PMS ρουθούνια μου.


Μαγαζί 3:

Κατηγορία: bar-pub
Τοποθεσία: δε θα το έλεγες κέντρο της Λευκωσίας.
Περιγραφή: ωραίο στέκι σε στυλ αγγλικής pub.
Εμπειρία: αν και τίγκα το μαγαζί, ο εξαερισμός δούλευε έτσι για να λεν ότι δουλεύει γιατί "κάμνει πολλή φασαρία". Ε σάσ'τον τζαι ύστερα να το ανοίξεις το μαγαζί! Αφού τα έξοδα έκαμες τα που τα έκαμες.



Κύριοι μαγαζάτορες,

η βλακεία και η αναισθησία πληρώνεται. Αν ήθελα να εισπνέω καπνούς, εκάπνιζα τζαι μόνη μου. Η κατάσταση ίσως αλλάξει όταν καταλάβετε ότι η ζημιά εν πρώτα της πούγκας σας.

Until then,

...την δουλειάν!



W T F.

Πραγματικά W T F.

Στη δουλειά1 έχουμε email στη Σάιτα (εθέλαν το εγγλέζικο όνομα ιμίshι μου, μόνο που εν επροσέξαν ότι το CY.T.A. εν που το Σάιπρους Ττελεκκομιουνικέισιονς Οθόριτυ- Άρα Σάιτα;;).

Ας μείνει ευλοημένο.

Μιαν έρκουνται τα email, μιαν εν έρκουνται.

Μιαν στέλλει, μιαν εν στέλλει.

Συν τοις άλλοις, εν εξαναείδα τόσο πολλύ junk mail και κυρίως του τύπου "είμαι ο Κωστούλλης που την τάδε αφρικανική χώρα τζαι έχω το ΤΟΣΟ με το συμπάθκιο τζαι επέθανε ο τζύρης μου που το είχε αλλό ΤΟΣΟ με το συμπάθκιο τζαι θέλουμε να σου το κάτσουμε εσένα τωρά γιατί εν έχουμε που να το βάλουμε (το trustfund)".

Εν κάμνουμε άλλη δουλειά που να διαγράφουμε τα τζιάνκικα μέηλ.

Στον τζαιρό εσυνηθίσαμεν το.

ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ήρτε τζαι Φακς τζιάνκικο, που ελάλεν τες ίδιες απαράλλαχτες παπαριές.

Ε μα ρε κουμπάρε, δαμέ στέλνουν μας καπάλι φακς, εν να μας καταλαμβάνουν τες γραμμές τζαι οι τζιάνκηες πιον;;

Πιάνω λοιπόν στη CYTA τζαι ζητώ να μας μπλοκάρουν τούντους απατεώνες.

Συντυχάνει η φιλενάδα με τους τεχνικούς που τες βλάβες (λες τζαι ήταν βλάβη τούτο) τζαι απαντά μου ότι πρέπει να καλέσουμε ΕΜΕΙΣ τεχνικό για να μας το ρυθμίσει, τζαι ότι εν μπορούν να κάμουν τίποτε τζείνοι.

Λ(ένη): Καλά, τι τεχνικό πρέπει να καλέσουμε;
Α(νυπόθετη)Τ(ηλεφωνήτρια): Εεεεε δε ξέρω, τι να σας πω. Πάντως δεν είναι κάτι που μπορούμε να ρυθμίσουμε εμείς.
Λ: (μμάτι αλληθωρίζει) @#*(&^*)@#)(*$#&^ ..................................... Μάλιστα,,,,, ευχαριστώ.


Μπόρει ένας Γρισκιανός να τους πει ότι

1. η εξυπηρέτηση πελατών πρέπει να εν ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ πελατών;
   
2. εν τζαιρός να βάλουν φίλτρα για τα τζιάνκικα, εφόσον τον κώλο του κόσμου πιάνουν τον ένηγουέη αδιακρίτως;
3. τεχνικοί υπάρχουν 20953714675235075823 λογιών;
4. εν έχουν υπόθεση;;
   

Φέκκιου.