Να ζει κανείς ή να μη ζει;

(συγκεντρώθου κόρη μου)

Α, ναι.

Πρωί Κυριακής, καθόμασταν με την Τόντα στον καναπέ μετά από το πρόγευμα. Η Τόντα κάτω από ένα κουίλτ και μια κουβέρτα, εγώ με το τιραντάκι. Χεχ.

Αποφασίζω επιτέλους να ταράξω τον κώλο μου και να ετοιμαστώ να πάω στο μεσημεριανό τραπέζι. Καθώς εφάρμοζα το concealer μου (πώς αλλιώς να καλύψουμε τον μαύρο κύκλο), φωνάζει η Τόντα "χτυπά η πόρτα".

Δεν ήταν το κουδούνι, κάποιος actually εχτυπούσε την πόρτα.

Ποιος να είναι τέτοια μέρα, τέτοια ώρα; Και γιατί να μη χτυπά το κουδούνι;

Κοιτάζω από το ματάκι, αν και η μέρα μουντή και ο προθάλαμος σκοτεινός, το φως δεν ήταν αναμμένο. Και από φιγούρα ξεχώριζα κάτι petite. 

Η Τόντα: "ρώτα ποιος είναι."

Ανοίγω την πόρτα, με το concealer στο χέρι και λίγο στο μάτι, για να αντικρύσω ένα μικρό ξανθό, μάλλον μη Κύπριο, γύρω στα δέκα.

"Να τα πούμε, να τα πούμε;"

"Να τα πεις, καλό!" :)

".... Εεεεε, εεεμ, εεεεε... Εξέχασα, συγγνώμη. ... Εεεε, εμμμ. Συγγνώμη, συγγνώμη."

Ελυπήθηκα τον πολλά γιατί αντράπηκε :)

"Εεε, (ξεφύσημα, πισωπάτημα), εεε συγγνώμη.."

Πάω να πιάσω ψιλά, του λέει η Τόντα με τον ήπιο επιβλητικό τόνο της φωνής της, όντας ενεργή παιδαγωγός:

"Σκέψου λίγο και θα τα θυμηθείς."

Μέχρι να πάω στην πόρτα, ο μιτσής εθυμήθηκε τα κάλαντα και άρχισε να μας τα ψάλλει.

Χαζοχαρούμενη άκουα, ακόμα με το concealer αλλά και τα ψιλά στο χέρι.

Σε κάποια φάση εσαντανώθηκε πάλε τζαι εξίασε πώς εξεκινούσε μια ενδιάμεση στροφή. Ήβρα τον πολλά χαριτωμένο. 

Όταν ετέλειωσε είπε μας "και καλά Χριστούγεννα!", έβαλα του τρία ευρωπουλάκια στο χέρι και είδα μια λάμψη στα μάτια του και ένα ενθουσιασμό που εδυσκολεύτηκε να τον κρύψει.

Κλείνοντας την πόρτα, εφυρτήκαμε με την Τόντα τζαι ελυπηθήκαμεν τον που ένιωσε τόσο αμήχανα.

"Πάντως έδωκε πας τες περιπτώσεις, για να ξιάσει τα λόγια του!" είπα της Τόντας τζαι εξαναφυρτήκαμε :) 
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες edit post
6 Responses
  1. postbabylon Says:

    mana mou reeeeee!
    etyxe mou tziai mena touto, alla sthn Kryoxwra, sthn polykatoikian tou prwhn mou pou eminiskan polloi kalamaraes tziai hrtan thkio koroues na mas ta pou tziai ta ellinika tous htan spasta... mana mou re, sto telos eipa tous ta egw tziai edwka tous tziai pou kanena "selini" na pan sto kalo...


  2. Alice World Says:

    Έχει καιρό να ΄μου κτυπήσουν παιδάκια την πόρτα για να μου πουν τα κάλαντα. Αν και το αγαπημένο μου είναι όταν κάνουν την αναπαράσταση του λαζάρου το πάσχα!


  3. Itsmylife Says:

    Ωραίες στιγμές, που σε κάμνουν λλίον να θυμηθείς την μεγαλειότηταν των γιορτών αυτών. Τζιαι το νόημα τους: Αγαπάτε αλλήλους τζιαι να διάτε απλόχερα!!!


  4. Mana Says:

    Ασχετο. πολλά ωραία είναι τα παιδικά κάλαντα της Λεμίθου ένα cd για παιδιά και όχι μόνο.


  5. Sike Says:

    perki en mas anakalypsoun dakatw pou irtame


  6. Leni Says:

    Postbabylon, τσίνγκολ μπελς ένα πράμα; :Ρ

    Alice, αλήθεια;! Δεν ήξερα ότι κάνουν τέτοια το Πάσχά!

    Itsmylife, well spoken :)

    Μάνα, καθόλου άσχετο! Να το ψάξω το CDάκι! μερσι

    Sike, μα πού επήετε μάνα μους!