Είπα σας ότι μας είπε ο κτηνίατρος να την κουρέψουμε.. Είπαμε ότι πρέπει, για το καλό της. Παθαίνουν και οι σκύλλοι θερμοπληξία.
Εκλείσαμε ραντεβού εχτές στις 9. Επήρα την τζαι επροετοιμάστηκα ψυχολογικά να είμαι δίπλα της τζαι να βοηθήσω αυτόν που θα αναλάμβανε να απομακρύνει τζείνη ούλλη την τρίχα της. Το Λουλουδάκι άρκεψε τζαι εκλαψούριζε δε μόμεντ γουη έντερτ δε μπίλτινννγκ. Που τζιαμέ άρκεψε να την λύνει η μίλλα μου. Ο κτηνίατρος έβαλεν την μες σε ένα κλουβούι ατομικό και είπε μου "ως τες 12 εν να είναι έτοιμη". Εσυγχίστηκα. "Εν θα μείνω..;" Ήταν ανέκνδοτος."Θα σας πάρουμε τηλέφωνο όταν είναι έτοιμη".
Τζαι έφευκα τζαι άφηνα την τζιαμέ, μόνη της, να με θωρεί με τα λυπημένα της τα μματούθκια σαν να με ρωτά "πού με αφήνεις δαμέ μόνη μου; Είσαι μάνα εσύ;"
Μα το Θεό, έθελα να την πιάω τζαι να φύω, τζαι ας εψόφαν που την πυρά.
Ετηλεφωνήσαν μου κατά τες 11μιση να πάω να πιάω "το μωρό μου". Όφειλα να ρωτήσω, "εζόρισεν σας πολλά;" "Εεε τσας". Εκατάλαβα.
Δεν εκαθυστέρησα λεπτό για να πάω να την πιάσω. Μόλις την είδα μες τζείντο κλουβούι εν την αναγνώρισα. Είπα "μα σίουρα εν η δική μου τούτη;"
Τζαι μετά που την είδα έξω που το κλουβούι εσκέφτηκα ότι καλύτερα να εψόφαν που την πυρά.
Τι να σας πω. Ότι οκ το σώμα της ήταν καλά κουρεμένο, ο νούρος της που πλούσιος σε τρίχα έμεινε ένα καυλιντήρι με μια φούντα στην άκρη. Που άτε, χωνεύκεις τα τούτα. Αλλά το κκελλούι της; Εν εκουρεύκετουν τζαι πολλά. Οπότε ήταν προφανές ότι η ξιουριστική μηχανή εσταμάτησε -απότομα- σε ένα σημείο. Με αποτέλεσμα το Λουλουδάκι μας να θυμίζει ένα κακό photoshop. Πραγματικά είναι σαν να εκάτσαν την κκελέ της πας στο σώμα ενός άλλου σκύλλου (πχ μίνι πίνσερ), να την εζωντανέψαν τζαι να μου την εδώκαν. Επόνησεν η ψυσιή μου. Το μωρό εχτιτζοζολοούσε κολώνιες - που εν ξιβρωμίζουν με ένα κολάιν μάιντ γιου - τζαι ήταν μες στην κατάθλιψη. Εξανάλυσεν την η μίλλα μου. Αλλά ήξερα ότι πιάνει τους μια κατάθλιψη τους σκύλλους όταν τους κουρεύκεις, οπότε ήμουν λλίο προετοιμασμένη για τούτο.
Τέλοσπαντων, να μεν σας τα αναλύσω άλλο, επήρα την σπίτι τζαι επροσπάθησα να την καλοπιάσω λίγο γιατί ήταν πολλά down. Σήμερα σαν να είναι καλύτερα. Πάντως το σοκ μας παίζει να είναι μεγαλύτερο που το δικό της. Η παρηορκά μας είναι ότι η τρίχα της θα μεγαλώνει περίπου 4 πόντους το μήνα, οπότε σε ένα μήνα θα έχουμε το μισό μας σκύλλο πίσω. Επίσης παρηγορεί με το ότι τωρά απολαμβάνει καλύτερα τα χάδια μας, νομίζω πριν ετραβούσαμεν της τες τρίχες της. Τζαι πλας, ανακαλύψαμε ότι δεν έχει μόνο τα δύο βυζιά που εφαίνουνταν. Έχει 8, ναι 8, ολόκληρα βυζιά!
Παρεπιπτόντως, εν πιστεύκω να την ξανακουρέψουμε. Συγκεκριμένα το Μωρό μου είπε ότι προτιμά να της έχουμε το air-condition 24/7 παρά να την ξαναϋποβάλουμε σε έτσι διαδικασία. Oh well...
Εκλείσαμε ραντεβού εχτές στις 9. Επήρα την τζαι επροετοιμάστηκα ψυχολογικά να είμαι δίπλα της τζαι να βοηθήσω αυτόν που θα αναλάμβανε να απομακρύνει τζείνη ούλλη την τρίχα της. Το Λουλουδάκι άρκεψε τζαι εκλαψούριζε δε μόμεντ γουη έντερτ δε μπίλτινννγκ. Που τζιαμέ άρκεψε να την λύνει η μίλλα μου. Ο κτηνίατρος έβαλεν την μες σε ένα κλουβούι ατομικό και είπε μου "ως τες 12 εν να είναι έτοιμη". Εσυγχίστηκα. "Εν θα μείνω..;" Ήταν ανέ
Τζαι έφευκα τζαι άφηνα την τζιαμέ, μόνη της, να με θωρεί με τα λυπημένα της τα μματούθκια σαν να με ρωτά "πού με αφήνεις δαμέ μόνη μου; Είσαι μάνα εσύ;"
Μα το Θεό, έθελα να την πιάω τζαι να φύω, τζαι ας εψόφαν που την πυρά.
Ετηλεφωνήσαν μου κατά τες 11μιση να πάω να πιάω "το μωρό μου". Όφειλα να ρωτήσω, "εζόρισεν σας πολλά;" "Εεε τσας". Εκατάλαβα.
Δεν εκαθυστέρησα λεπτό για να πάω να την πιάσω. Μόλις την είδα μες τζείντο κλουβούι εν την αναγνώρισα. Είπα "μα σίουρα εν η δική μου τούτη;"
Τζαι μετά που την είδα έξω που το κλουβούι εσκέφτηκα ότι καλύτερα να εψόφαν που την πυρά.
Τι να σας πω. Ότι οκ το σώμα της ήταν καλά κουρεμένο, ο νούρος της που πλούσιος σε τρίχα έμεινε ένα καυλιντήρι με μια φούντα στην άκρη. Που άτε, χωνεύκεις τα τούτα. Αλλά το κκελλούι της; Εν εκουρεύκετουν τζαι πολλά. Οπότε ήταν προφανές ότι η ξιουριστική μηχανή εσταμάτησε -απότομα- σε ένα σημείο. Με αποτέλεσμα το Λουλουδάκι μας να θυμίζει ένα κακό photoshop. Πραγματικά είναι σαν να εκάτσαν την κκελέ της πας στο σώμα ενός άλλου σκύλλου (πχ μίνι πίνσερ), να την εζωντανέψαν τζαι να μου την εδώκαν. Επόνησεν η ψυσιή μου. Το μωρό εχτιτζοζολοούσε κολώνιες - που εν ξιβρωμίζουν με ένα κολάιν μάιντ γιου - τζαι ήταν μες στην κατάθλιψη. Εξανάλυσεν την η μίλλα μου. Αλλά ήξερα ότι πιάνει τους μια κατάθλιψη τους σκύλλους όταν τους κουρεύκεις, οπότε ήμουν λλίο προετοιμασμένη για τούτο.
Τέλοσπαντων, να μεν σας τα αναλύσω άλλο, επήρα την σπίτι τζαι επροσπάθησα να την καλοπιάσω λίγο γιατί ήταν πολλά down. Σήμερα σαν να είναι καλύτερα. Πάντως το σοκ μας παίζει να είναι μεγαλύτερο που το δικό της. Η παρηορκά μας είναι ότι η τρίχα της θα μεγαλώνει περίπου 4 πόντους το μήνα, οπότε σε ένα μήνα θα έχουμε το μισό μας σκύλλο πίσω. Επίσης παρηγορεί με το ότι τωρά απολαμβάνει καλύτερα τα χάδια μας, νομίζω πριν ετραβούσαμεν της τες τρίχες της. Τζαι πλας, ανακαλύψαμε ότι δεν έχει μόνο τα δύο βυζιά που εφαίνουνταν. Έχει 8, ναι 8, ολόκληρα βυζιά!
Παρεπιπτόντως, εν πιστεύκω να την ξανακουρέψουμε. Συγκεκριμένα το Μωρό μου είπε ότι προτιμά να της έχουμε το air-condition 24/7 παρά να την ξαναϋποβάλουμε σε έτσι διαδικασία. Oh well...