Τη χρονιά που επέρασε είχα αρκετές προτάσεις για να κάμνω φροντιστήρια σε μωρά. Επέλεξα μόνο μια. Για ένα μωρό, αγγλόφωνο, που ήθελε μαθήματα Ελληνικών μια φορά τη βδομάδα. Παρεπιπτόντως, εν μπορώ να καταλάβω πώς γονιοί πληρώνουν τον αδόξαστο σε δίδακτρα σε ιδιωτικά σχολεία που προσφέρουν 1 ώρα (ΜΙΑ ΩΡΑ ΜΟΝΟ) μαθήματα Ελληνικών σε μη ελληνόφωνα 7χρονα. Δαμέ οι Κυπραίοι κάμνουν 2 τζαι 3 ώρες την ημέρα τζαι φκαίνουν που το σχολείο τζαι εν ξέρουν να φκάλουν τα μμάθκια τους. Συγκεκριμένα η μάνα της μιτσιάς που είχα ίσια που τα έφκαλλε πέρα οικονομικά αλλά έστελνε τη μιτσιά σε αγγλόφωνο σχολείο, επλήρωνε τη δασκάλα των ελληνικών να μένει έξτρα ώρες για να βοηθά τη μιτσιά στα Ελληνικά τζαι επλήρωνε με τζαι εμένα για έξτρα φροντιστήριο. That is ως τον Νιόβρηηηη.
Που τον Νιόβρη τζαι μετά είδα μια τσακιστή μπακίρα μια φορά που μάθημα τελικά εν εκάμαμε τζαι η συνείδηση μου εν επέτρεπε να χρεώσω. Κατά τα άλλα, και ενώ αρχικά ήταν πάρα πολλά τυπικές στες πληρωμές τους, που τον Νιόβρη τζαι μετά η μάνα της μιτσιάς εν εβάσταν να με πληρώσει τζαι κάθε φορά η δικαιολογία ήταν διαφορετική. Όι "εν επήα στην τράπεζα, έλα την Τετάρτη να σε πληρώσω (τζαι την Πέμπτη είχαμε μάθημα ας πούμε)", όι "περιμένω κάτι λεφτά να έρτουν" (ναι, βουρητά, που την Αλάσκα). Είχε φορά που με επλήρωσε τζαι είπε μου "τωρά εν έχω λεφτά για να περάσω το Σαββατοκυρίακο". Ε κανεί ολάν, ίνταμπου μου το λαλείς; Για να σε λυπηθώ; Για να μεν χρεώσω; wtf Ελυπούμουν να κάτσω πας στα αρχίδια της γιατί στο μεταξύ διάστημα εγώ είχα 3 δουλειές τζαι έφκαλλα τα πέρα τζαι η άλλη ήταν single parent. Ο πατέρας, όπως ελάλεν τούτη, εν εβοηθούσε καθόλου. Μια φορά μάλιστα έβαλε με τζαι έγραψα σημείωμα με τες ώρες τζαι τες μέρες που εκάμαμε μάθημα με τη μιτσιά για να ζητήσει τα λεφτά που τον τζύρη. Τότε αρκέψαν οι άλλων λογιών δικαιολογίες. "Εν να τα πληρώσει η μάνα του", "η μάνα του εν Ελλάδα", "η μάνα του εν να έρτει την άλλη εβδομάδα που την Ελλάδα", "εν ήρτε ακόμα η μάνα του που την Ελλάδα", τζαι οι εφτομάδες ετζυλούσαααν.
Στο μεταξύ η μιτσιά στα Ελληνικά επήαινε που το κακό στο χειρότερο. Αντί να βελτιώνεται επήαιννε πίσω πίσω. Τζαι ο λόγος ήταν επειδή ήταν φυγόπονη τζαι κακομαθημένη τζαι αρνείτουν να κάμνει ο τ ι δ η π ο τ ε. Αρνείτουν να ανοίξει βιβλίο, αρνείτουν να γράψει μια λέξη, αρνείτουν να διαβάσει ανάγνωση (έστω κ αν ήταν παραμύθι ας πούμε, έστω και αν της εδιάβαζα λίγο εγώ πρώτα), τίποτε λαλώ σας, δεν έκαμνε τίποτε. Τα τελευταία τρία μαθήματα επήαν του κώλου. Επήαινα για να την παρακαλώ (;;;) να ταράξει. Ρε εδοκίμασα με τον ένα τρόπο, ρε με τον άλλο, ρε ήρτε η μάνα της τζιαμέ, έπιασεν την με το καλό, με το κακό, mission impossible. Οπότε είπα της μάνας της ότι εν κρίμα να με πιερώνει για να μεν κάμνουμε τίποτε τζαι βασικά τα μαθήματα εξεκόψαμεν τα λλίο πριν το Πάσχα. Φυσικά, σε μια τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε μια φορά εξόρκισε με να αφήκω ελεύθερες ώρες τζαι για τη μιτσιά του χρόνου γιατί λατρεύει με τζαι σίγουρα θα θέλουν να κάμνουν μαθήματα. Οκ εν θα ξιάσω.
Όμως ριάλλια που τον Νιόβρη γιοκ. Κάθε προσπάθεια που έκαμνα έπεφτε στο κενό. Στα τηλέφωνα εν απαντούσε τούτη, στα (πολλά ευγενικά) μηνύματα μου απαντούσε μόνο για να με κουντήσει πάρακατω. Όι τη μια φορά "έλα την Παρασκευή να σου δώκω τα μισά", όι την άλλη "ο αρφός μου εν άρρωστος στην Αυστραλία τζαι πρέπει να πάω να τον δω", όι "εν θα το πιστέψεις, έχασα €250 μες στην υπεραγορά ΣΗΜΕΡΑ", όι "sweety θα είμαι Κύπρο στες 6 του μήνα". Αγγούρκα. Μετά που επέστρεψε που το ταξίδι της έστειλα της μήνυμα πάλε, να με κανονίσει τζείνην την εβδομάδα. Εν επήρα απάντηση. Τζαι έστειλα της ένα βαρβάτο μήνυμα τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, κάνοντας επίκληση στο φιλότιμο της. Η απάντηση ήταν "you're so sweet 4 yr words. Come see me on Tuesday around 6. Remind me the balance". Κάμνω της remind το balance τζαι λαλώ τις πόσο εκτιμώ το ότι απάντησε.
Τζαι πάω την Τρίτη, κατά τες 6. Αννοίει μου την πόρτα τζαι λαλεί μου πόσο πυρώνει. Λαλεί μου "you've come at a bad time" τζαι λαλεί μου πόσο πυρά είναι. Λαλεί μου ότι δεν επρόλαβε να πάει στην τράπεζα τζαι ρωτά με αν δεν πυρώνω τζαι'γώ. Τέλος διά μου μια επιταγή για 25 LAME EURO που της έδωκε πελάτισσα της, υπογράφει μου την τζαι λαλεί μου να πάω την Παρασκευή κατά τες 7μιση γιατί εν να της στείλουν λεφτά οι δικοί της που την Αυστραλία. Αλλά να μεν αρκήσω.
Οι εικασίες από τον φιλικό και συγγενικό μου περίγυρο είναι ότι εν θα πιάσω ποτέ τα λεφτά μου.
Η μαλακία είναι ότι τωρά που εκαλοτζαίρεψε τζαι έμεινα με μια δουλειά χρειάζομαι τα λεφτά. Εν γίνεται να χρεώνω την κάρτα μου τζαι η άλλη να με περιπαίζει με το θράσσος κοτσιηνόκωλου.
Η απόφαση ελήφθην. Θα γίνω πρίχτησσα. Θα γίνω πρίχτησσα μέχρι να της βλαστήσουν αρχίδια για να της τα πρήσω τζαι τζείνα. Θέλω τα λεφτά μου, τα λεφτά για τα οποία εδούλεψα. Που εν πολλά πιο λλία που τη δουλειά που έκαμα τζαι που δεν περιλαμβάνουν καθόλου έξτρα ώρα που ετύγχαινε να παίρνουν τα μαθήματα.
Άκου επήρε με ως τζειπάνω για 25 ευρώ. Ακόμα φυσώ το τζαι εν κρυώνει.
Που τον Νιόβρη τζαι μετά είδα μια τσακιστή μπακίρα μια φορά που μάθημα τελικά εν εκάμαμε τζαι η συνείδηση μου εν επέτρεπε να χρεώσω. Κατά τα άλλα, και ενώ αρχικά ήταν πάρα πολλά τυπικές στες πληρωμές τους, που τον Νιόβρη τζαι μετά η μάνα της μιτσιάς εν εβάσταν να με πληρώσει τζαι κάθε φορά η δικαιολογία ήταν διαφορετική. Όι "εν επήα στην τράπεζα, έλα την Τετάρτη να σε πληρώσω (τζαι την Πέμπτη είχαμε μάθημα ας πούμε)", όι "περιμένω κάτι λεφτά να έρτουν" (ναι, βουρητά, που την Αλάσκα). Είχε φορά που με επλήρωσε τζαι είπε μου "τωρά εν έχω λεφτά για να περάσω το Σαββατοκυρίακο". Ε κανεί ολάν, ίνταμπου μου το λαλείς; Για να σε λυπηθώ; Για να μεν χρεώσω; wtf Ελυπούμουν να κάτσω πας στα αρχίδια της γιατί στο μεταξύ διάστημα εγώ είχα 3 δουλειές τζαι έφκαλλα τα πέρα τζαι η άλλη ήταν single parent. Ο πατέρας, όπως ελάλεν τούτη, εν εβοηθούσε καθόλου. Μια φορά μάλιστα έβαλε με τζαι έγραψα σημείωμα με τες ώρες τζαι τες μέρες που εκάμαμε μάθημα με τη μιτσιά για να ζητήσει τα λεφτά που τον τζύρη. Τότε αρκέψαν οι άλλων λογιών δικαιολογίες. "Εν να τα πληρώσει η μάνα του", "η μάνα του εν Ελλάδα", "η μάνα του εν να έρτει την άλλη εβδομάδα που την Ελλάδα", "εν ήρτε ακόμα η μάνα του που την Ελλάδα", τζαι οι εφτομάδες ετζυλούσαααν.
Στο μεταξύ η μιτσιά στα Ελληνικά επήαινε που το κακό στο χειρότερο. Αντί να βελτιώνεται επήαιννε πίσω πίσω. Τζαι ο λόγος ήταν επειδή ήταν φυγόπονη τζαι κακομαθημένη τζαι αρνείτουν να κάμνει ο τ ι δ η π ο τ ε. Αρνείτουν να ανοίξει βιβλίο, αρνείτουν να γράψει μια λέξη, αρνείτουν να διαβάσει ανάγνωση (έστω κ αν ήταν παραμύθι ας πούμε, έστω και αν της εδιάβαζα λίγο εγώ πρώτα), τίποτε λαλώ σας, δεν έκαμνε τίποτε. Τα τελευταία τρία μαθήματα επήαν του κώλου. Επήαινα για να την παρακαλώ (;;;) να ταράξει. Ρε εδοκίμασα με τον ένα τρόπο, ρε με τον άλλο, ρε ήρτε η μάνα της τζιαμέ, έπιασεν την με το καλό, με το κακό, mission impossible. Οπότε είπα της μάνας της ότι εν κρίμα να με πιερώνει για να μεν κάμνουμε τίποτε τζαι βασικά τα μαθήματα εξεκόψαμεν τα λλίο πριν το Πάσχα. Φυσικά, σε μια τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε μια φορά εξόρκισε με να αφήκω ελεύθερες ώρες τζαι για τη μιτσιά του χρόνου γιατί λατρεύει με τζαι σίγουρα θα θέλουν να κάμνουν μαθήματα. Οκ εν θα ξιάσω.
Όμως ριάλλια που τον Νιόβρη γιοκ. Κάθε προσπάθεια που έκαμνα έπεφτε στο κενό. Στα τηλέφωνα εν απαντούσε τούτη, στα (πολλά ευγενικά) μηνύματα μου απαντούσε μόνο για να με κουντήσει πάρακατω. Όι τη μια φορά "έλα την Παρασκευή να σου δώκω τα μισά", όι την άλλη "ο αρφός μου εν άρρωστος στην Αυστραλία τζαι πρέπει να πάω να τον δω", όι "εν θα το πιστέψεις, έχασα €250 μες στην υπεραγορά ΣΗΜΕΡΑ", όι "sweety θα είμαι Κύπρο στες 6 του μήνα". Αγγούρκα. Μετά που επέστρεψε που το ταξίδι της έστειλα της μήνυμα πάλε, να με κανονίσει τζείνην την εβδομάδα. Εν επήρα απάντηση. Τζαι έστειλα της ένα βαρβάτο μήνυμα τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, κάνοντας επίκληση στο φιλότιμο της. Η απάντηση ήταν "you're so sweet 4 yr words. Come see me on Tuesday around 6. Remind me the balance". Κάμνω της remind το balance τζαι λαλώ τις πόσο εκτιμώ το ότι απάντησε.
Τζαι πάω την Τρίτη, κατά τες 6. Αννοίει μου την πόρτα τζαι λαλεί μου πόσο πυρώνει. Λαλεί μου "you've come at a bad time" τζαι λαλεί μου πόσο πυρά είναι. Λαλεί μου ότι δεν επρόλαβε να πάει στην τράπεζα τζαι ρωτά με αν δεν πυρώνω τζαι'γώ. Τέλος διά μου μια επιταγή για 25 LAME EURO που της έδωκε πελάτισσα της, υπογράφει μου την τζαι λαλεί μου να πάω την Παρασκευή κατά τες 7μιση γιατί εν να της στείλουν λεφτά οι δικοί της που την Αυστραλία. Αλλά να μεν αρκήσω.
Οι εικασίες από τον φιλικό και συγγενικό μου περίγυρο είναι ότι εν θα πιάσω ποτέ τα λεφτά μου.
Η μαλακία είναι ότι τωρά που εκαλοτζαίρεψε τζαι έμεινα με μια δουλειά χρειάζομαι τα λεφτά. Εν γίνεται να χρεώνω την κάρτα μου τζαι η άλλη να με περιπαίζει με το θράσσος κοτσιηνόκωλου.
Η απόφαση ελήφθην. Θα γίνω πρίχτησσα. Θα γίνω πρίχτησσα μέχρι να της βλαστήσουν αρχίδια για να της τα πρήσω τζαι τζείνα. Θέλω τα λεφτά μου, τα λεφτά για τα οποία εδούλεψα. Που εν πολλά πιο λλία που τη δουλειά που έκαμα τζαι που δεν περιλαμβάνουν καθόλου έξτρα ώρα που ετύγχαινε να παίρνουν τα μαθήματα.
Άκου επήρε με ως τζειπάνω για 25 ευρώ. Ακόμα φυσώ το τζαι εν κρυώνει.
ααααααααααααααααααα!!!!!
οι νεύρες μου.
εν αισθητικός; πήαιννε να σου κάμει διάφορα τζιαι μεν πληρώσεις
"Οπότε είπα της μάνας της ότι εν κρίμα να με πιερώνει για να μεν κάμνουμε τίποτε τζαι βασικά τα μαθήματα εξεκόψαμεν τα λλίο πριν το Πάσχα."
Μα αφού εν σε επιέρωνεν!!!!!
Πε μου το τηλέφωνο της, να σου πω αν έχει λεφτά.
Βάρτης σιόρ τες παουρκές τζιαι άρκεψε απειλές, τζιαι άηστα υπερβολικα ευγενικά μηνύματα. Τούτοι οι αθρώποι δεν καταλάβουν.
Για είσαι στον ΣΙΚ για εν είσαι.
Άτε να δω α τζιαι να μεν αρκέψω τέττε τζιαι απολύσεις Ο_ο
Ίιιντα γαούρα!!
Αποτάθου στον Φ.
Την εξευτελιστικήν εκμετάλλευσην που σε εμείωσεν σγιαν άθθρωπον γιατί την υπέστεις ως τωρά; Το μωρόν έν μαθαίννει, η γιενέκα έν προφανώς ακοινώνιτη τζαι ποταπή. Αν είσςεν τσίππαν πάνω της είσςεν να σταματήσει την μιτσςάν που τα ιδιαίτερα αλλά επειδή εν έσςει εν πρέπει να έσςεις ούτε εσού μιτά της. Μπύξε της τες παουρκές καλή μου.
Η ακριβώς ίδια κουβέντα εσυνέβειν τζαι σε μιαν φίλην μου. Οι φωνές της όμως ακούουνταν εις ούλλην την γειτονιάν όμως που επήεν σπίτιν της να της ζητήσει τα απκιόρωτα δίδακτρα 6 μηνών.
Το μόνον πράμαν έν που λυπούμαι το μωρόν που άμμαν γινεί 15-16 εννά καταλάβει ότι ή πρέπει να μάθει ελληνικά για να μείνει Κύπρον τζαι άρα να αρκέψει που το μηδέν ή εννά πρέπει να πάει πίσω εις την χώραν της τζαι πάλαι να αρκέψει που το μηδέν.
Είμαστιν Ε.Ε πλέον. Εν σηκώννει πκιον να μεν ξέρεις την γλώσσαν της χώρας εις την οποίαν μεινίσκεις. Γερμανίαν-Αυστρία-Γαλλίαν-Αγγλίαν αν μεν ξέρεις την γλώσσαν = ανεργεία τζαι καμία ένταξη εις την κοινωνίαν. Το καημένον το μωρόν με έτσι μάναν έσςει πολλά να τραβήσει κόμα!!
Αλλά πρέπει να έσςεις τζαι εσού εισόδημαν για να ζήσεις, τζαι προ πάντων να μεν εξευτελίζεσαι!
ωωωωωωωωωω, πώς σε νιωθω πως σε νιώθω:!!! είχα και εγώ έτσι γονείς. ευτυχώς τους ξαπόστειλα σιγά σιγά. να κάνεις το ίδιο. η μαλακία είναι πως δεν μπορείς να ζητήσεις ούτε να πάρεις τα λεφτά σου πίσω με κανένα τρόπο..
e tziai pousai re ktino
enna mas peis tziai ti xrwma vratzi forei?
Ψυshήν τζιαι νεύρον Λένη μου! Πάντως μακάρι να ήταν έτσι τα πράματα, Κυπριακόφωνε. Φαίνεται όμως πως στο χρυσοπράσινο μπανανόφυλλο δεν χρειάζεται να ξέρεις ελληνικά για να βρεις δουλειά, εκτός αν θα πάεις δημόσιο τομέα ή τράπεζα. Ξέρω πάρα πολλούς ξένους που δουλεύουν στην Κύπρο για πολλά χρόνια και τα ελληνικά τους θκιο ένι.
Λένη, καφεδάκι; :)
να της τα πρήσεις, αν νομίζεις ότι θα σου τα δώσει
διάδωσέ το
Sike, έχω την αισθητικό μου που εμπιστεύομαι να ντζίζει στη φάτσα μου τζαι πλας το μασάζ-ενώ-εν-βαστώ-ριάλλια με εμάρανε.
Κτηνό, αρέσκει σου να χακκάρεις;;
Μισιαρούδιν, εν πολλά με το territory της τούτη, αν της μπήξω τες παουρκές εν θα πιάω ποττέ τα ριάλλια μου. Αν θέλει ο ΣΙΚ να την ισιώσω με φωναχτόν τρόπο, θα πρέπει να μου καλύψει έξοδα :Ρ Μα ήταν ισιωτικό ρε το μήνυμα που της έστειλα, απλά τούτη εν μουσιαμμάς.
Ανώνυμε/-η, είσαι υπερβολικά ευγενικός/-ή για την περίπτωση της.
Μπανανιστάνο, να μου κάμει τι; Να την εκθέσω;
Κυπριακόφωνε, όπως είπα και στο μισιαρούδι πιο πάνω, ξέροντας την το να της μπήξω τες φωνές δε θα κάμει τίποτε περισσότερο που να μου εξανεμίσει τες τελευταίες μου πιθανότητες να πιάσω τα λεφτά μου. Οπότε θα παίξω το ίδιο παιχνίδι που έπαιζε και τούτη τόσο καιρό, του πρηξίματος του βλαντζιού.
She demon, θα προσπαθήσω να σε διαψεύσω, if you don't mind.
Εόλικα, το νεύρον εν σίουρα πολλύν. Τα νεύρα να δεις. Μέσα. Πότε; Δευτέρα περχάπς; Σήμερα θα πάω για 2η απόπειρα είσπραξης, μεταξύ άλλων.
Ρίτσα, εσκέφτηκα το, αλλά γαμώτο λυπούμαι να της κάμω ζημιά, μόνο για τζείν'το μωρό. Αν δεν ήταν το μωρό μες στη μέση ήταν να την χτυπήσω σαν το χταπόι, μα το θεό.
Δυστυχώς πρέπει να γίνεις πρίχτισσα. Τάραξε της τα νεύρα της. Κάμε την να επιδιώκει η ίδια να σε πιερώνει για να ησυχάσει η κκελλέ της. Έντα ανθρώποι υπάρχουν δηλαδή. Τζαι συνήθως εν οι ίδιοι που αν τους χρωστά κάποιος 10 ευρώ κάμνουν το βούκινο.
Ξέρεις πόσα λεφτά έχω χάσει εγώ έτσι? Φτάνω σε σημεία να μην έχω να φάω, αλλά ντρέπουμαι να τους πω πάνω που 3 φορές. Δε μπορώ, δλδ θαυμάζω σε εσένα που ακόμα ως τωρά, έχει τόσους μήνες και επιμένεις.
Πρώτα από όλα ήντα εσυνέχισες να κάμνεις μαθήματα αφού εν σε επκιερώναν; Τζαι στα ανάθεμα αν η μιτσιά ήταν καλή τζαι ελυπάσουν την, τούτη ήταν η βασιλισσα ακαμάτρα ασπούμεν!
Η μαλακία εν ότι πρέπει να πηέννεις να την βρίσκεις για να σου τα δώκει IF EVER. Χάνεις τες ώρες σου τζαι την ηρεμία σου.
Μαλακίες...
ούλο το κυπριακό παζάρι έτσι ένει.. πολλά μικρό ποσοστό έχει τσίπα και ντροπή. όταν άρχισα να δουλεύω δεν πίστευα στα μάτια μου και στα αυτιά μου. τώρα όλοι είναι ύποπτοι και πιθανοί παταξίες, και με αυτό το σκεπτικό χάνω πολλά λίγα λεφτά. treat her as she deserves. απείλισε την, εμφανίστου στη δουλειά της, πρίσε την στα τηλέφωνα, πιάσε την μάνα της, just be ruthless. μόνον έτσι θα δεις πακίρα.
Απ'ον αντρέπεται ο κόσμος εν δικός του λαλεί τζαι η παροιμία. Δυστυχώς το πράμαν εβρωμούσεν που την αρχή, ίσως έπρεπε να εξηγόσουν μαζί της καλύτερα ή να την πίεζες πιο νωρίς. Όμως εν εύκολο να την πάθεις, τζαι εγώ έπαθα την μια φορά με μια συγγένισσα μάλιστα που είναι και ματσωμένη και εμένα με άφησε απλήρωτη για κάτι που μου χρωστούσε.
Eida to sxolio sou sto teleutaio post ths asugxwrhths.How can i send you an email?
Ίνα, γεια σου. Στο atomiki.energeia@gmail.com
Συμφωνώ με την ιδέα της Sike, πίαινε σιόρ να σου κάμει καμπόσα και να μεν πιερώσεις, γιατί από ότι την κόφκω εν να σου πρίαιτε έτσι για κάμποσο καιρό μέχρι να πεις ΕΛΕΟΣ! ΧΕΣΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ! Γιατί είμαι σίουρι πως με έτσι ρυθκό εν τζαι να τα πιάεις ποτέ
μάλλον δεν θα σε πληρώσει ποτέ... έτσι άνθρωποι εμάθαν να παίζουν πελλό ώσπου να βαρεθεί ο άλλος και να τους παρατά!
Defiance, δυστυχώς ξέρω το τζαι τούτο κάμνω τζαι δε μου αρέσκει.
Homo anisorropus, μεν είσαι πελλή. Μισή αντροπή δική σου, μισή δική τους!!! Θέλεις να λέω εγώ; Νομίζω άρχισα να κάμνω μάστερ την τέχνη του πρηξήματος με επιχειρήματα.
Moonlight, εξεγέλασε με υποθέτω η τυπικότητα της στην αρχή της χρονιάς. Τζαι (προφανώς κακώς) τείνω να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους.
Ανώνυμε/-η, έννεν τραγικό που οι καταστάσεις σε αναγκάζουν να γίνεις έτσι για να επιβιώσεις ουσιαστικά;
Σκουλουκούιν, αυτό ξαναπές το. Έπρεπε να την επίεζα πιο νωρίς όντως. Καλά, οι συγγενείς εν που τες χειρότερες κατηγορίες πελατών. Ο παπάς μου να δείς στραβές που έπαθε με συγγενείς τζαι συμπεθέρους.
Ουφ, απλά εν ξέρει πόσο πρήχτησσα μπορώ να γίνω (ούτε εγώ, but I'm about to find out).
Εγώ είσιε να σου πω να καμεις το ψυσιηκό.
Απ οτι εκαταλαβα η γεναικα έσιει αλλου είδους προβλήματα αλλα εν θελει να στερήθεί το παιδί της.
Αν έσιεις αναγκη τα ριάλια μια τζινη έσιει τα δέκα.
Σίουρα φταίει , σίουρα εν φταίεις αλλα δαμε που έφτασε το πραμα βάλε νερο στο κρασί σου.
Καμνει μου εντύπωση που ουλλοι έχουν διαφορετική γνωμη μαζί μου αλλα αν μεν επίστευκα οτι έσιει λλιη λογική τζι ανθρωπιά η γνωμη μου εν θα σου την έγραφα.
Εν θελω απαντηση.
Καμε οτι καταλαβαίνεις.
Το δίκαιο εν μαζι σου οτι τζιαι να κάμεις.
Αndreas
Andrea, ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Επειδή στο τέλος της ημέρας εν το μπλογκ μου, θα σου απαντήσω ότι δε διαφωνώ για το ότι χρειάζεται τα λεφτά, αλλά άμα ο κόσμος χρειάζεται λεφτά τζαι εν μπορεί να επιβιώσει με τζείνα που φκάλλει, κάμνει ένα καταναλωτικό δάνειο τζαι πιερώνει τα λλία λλία. Και τέλος, ίσως να διαπιστώσεις και μόνος σου ότι η ανθρωπιά που το καραγκιοζιλίκι στες μέρες μας εν απέχουν τζαι πολλά.
Δεν ξέρβ αν θα τα πάρεις τελικά τα χρήματα, το ελπίζω γιατί από το Νοέμβρη μέχρι το Πάσχα είναι πολύς καιρός, πολλή δουλειά έπομένως και δεν πρέπει να το αφήσεις έτσι.Ξέρω όμως εκ πείρας ότι όσα και να πάρεις είναι πιο λίγα από τη δουλειά που κάνεις κι αυτό είναι ακόμα χειρότερο.