Εσύ σε ποια ενεργειακή (σ)κατάσταση βρίσκεσαι;

Σήμερα εβρέθηκα στο χωρκό κ επήα να δω αγαπημένους συγγενείς. Επήα τζαι στη θεία μου τζαι επέτυχα την μια αγαπημένη μου δρακουνοξαδερφούλα να προσπαθεί να ξεκινήσει θκιάβασμα. Έχω πολλές ξάδερφες που αγαπώ πολλά, αλλά τούτη εν η μιτσιά. Τζαι η φαρματζερή :p (όσοι την ξέρουν, ξέρουν γιατί). Πάει φέτος Α' Δημοτικού.

Πρώτη ημέρα του σχολείου, το πρωί, πριν να πάει:
Πάει στην κουζίνα, πίνει νερούι τζαι ρέεται ως συνέπεια. Λαλεί της μάμας της:
-Άμμα, ίνταμπου εννα κάμω στην τάξη άμα μου έρτει να ρεχτώ; (εύλογο ερώτημα)
-Ε, αγάπη μου εννα κλείσεις το στόμα σου, εννα βάλεις το χεράκι σου μπροστά τζαι εννα προσπαθήσεις να ακουστεί όσο το λιγότερο. (καλή απάντηση)
-Ε, τζαι αν μου έρτει να κλάσω; (ε εν τζαι τούτο!)
-Να σηκωστείς τζαι να πάεις να πεις της δασκάλας "Κυρία μπορώ να πάω στην τουαλέτα να κλάσω;" (συναδελφικό χιούμορ :p)

Update:
Πριν λλίες μέρες, έπιαε η δασκάλα μες στην τάξη να τους τραγουδήσει ένα τραγουδάκι.
Πετάσσεται η καθ'όλα διακριτική πριντζηπέσσα μου τζαι λαλεί της:
-Όι, όι, όι. . . Μεν το παλεύκεις. (η δασκάλα επήε φυρμένη τζαι είπεν το της θείας μου)


Σήμερα μόλις επήα ερούφησα την με φιλούθκια τζαι λαλεί μου "ένα λεπτό!".
Εξαφανίζεται, πάει φέρνει τρεις μικρές πετρούες, τρία ψαράκια (ποτζείνα που είχαμε μιτσιοί που τα εβάλλαμε σε μια βάση, η βάση εγύριζε τζαι επροσπαθούσαμε να τα ψαρέψουμε, τζείνα ναι), τζαι έπιαε τζαι μια κόλλα τζαι εζωγράφισε το εξής:




Λαλεί μου:
-Εννα παίξουμε. (μπόρω να κάμω τζαι τίποτε άλλο;)
-Ωραία αγάπη μου! Τι εννα παίξουμε; (I don't want to know, I don't want to know)
Φέρνει την κόλλα κοντά μου, κάθεται δίπλα μου,
-Ποτούτο. Εσύ ποιο θέλεις; (αναφέρεται στα κουτιά κάτω δεξιά) Εγώ θέλω το τούτο, άρα εσύ πιάνεις το άλλο (ε φυσικά εθκιάλεξε το κουτί που είχε πουπάνω την καρδία και το τρίγωνο, τζαι άφηκεν μου εμένα τον κύκλο τζαι το αστερούι). (Άρεσε μου που μου έδωκε τζαι επιλογή..)
Βασικά οι οδηγίες ήταν ότι η καθεμιά είχε τες "πέτρες" της (εννοείται ότι έπιαε τα ψαρούθκια τζαι άφηκεν μου τες πετρούες), εβάλλαμεν τες διαδοχικά πάνω στο μεγάλο αστέρι, είτε στο κέντρο ή στες άκρες των ακτίνων τζαι εδικαιούμασταν μια κίνηση σε διπλανό σημείο κάθε φορά. Ενικούσε εκείνη που θα έκαμνε ευθεία γραμμή. Ενίκησα την μια φορά, άφηκα την ενίκησε 5-6, ενίκησα αλλη-καμιάν, εχτίτζιασε (τοξότες ιν άξχιον μάνα μουυυ), σε κάποια φάση λαλώ της
-Μα τι εν τούτα τα κουτιά τελικά; (τα κάτω δεξιά).
Τζαι απαντά μου με ένα αθώο, γελαστό, ακαταμάχητο υφούι:
-Εν για το διάλειμμα.. Αρέσκουν μου τα διαλείμματα.. (χιχιιιιι)


Ύστερα επιάσαμεν να διαβάσουμε. Εξανακάτσετε με μωρό της Α' του Δημοτικού, όσο έξυπνο τζαι αν είναι (τζαι τραστ μι, τούτης εν της φέφκει τίποτε, έγραφεν τες δικές της συνταγές σε ηλικία 5 χρονών), η ώρα 18:30 για να θκιαβάσει; (Είχε έξτρα πρόβες μπαλέτου η πριντζηπέσσα μου τζαι εκαθυστέρησε) Έντεκα μίλια, δώδεκα ώρες δε λαλείς τίποτε. Τζαι χρονικούς στόχους εβάλαμε, τζαι δωρούι της έταξα, τίποτε, εβαρκέτουν πολλά. Τέλοσπαντων, σιγά σιγά επροχωρήσαμε. Σε κάποια φάση αρκεψε τζαι εσούζετουν μπροστά-πίσω πας στην καρέκλα. Ενόμισα εβαρέθηκε τόσο που έπιαεν την. Τελικά σηκώνεται, κάμνει ελαφρά πηδηματάκια επί τόπου, κρατεί την πυζιαμούα της πίσω τζιαμέ που εν το κωλούι (χα, ήρτεν η ώρα της, λαλώ), βουρά στην τουαλέτα τζαι ακούμεν την με τη γιαγιά να λαλεί:

-Όι, όι, μεν κατουρηθείς, μεν κατουρηθείς..!!
.
..
...
Τωρά κατούρα...


Εγελάσαμεν καμπόσο με τη γιαγιά πας τούτη την κουβέντα, ετελειώσαμε τα μαθήματα μας με την δρακουνούα μου, επαίξαμε ένα παιχνίδι με συλλαβές, εκάμαμε ππούρτου η μια της άλλης πας στην κοιλιά και την έκανα σιγά σιγά..

Έσπασεν με λλίο σήμερα, τους υπόλοιπους σπάζει τους πολλάαα παραπάνω, αλλά τούτη εν η πριντζηπέσσα μου :)