Όταν εμπήκε το φετεινό καλοκαίρι, είχα πει ότι εντάξει, φκαίνει το κωλούδιν μου bigtime με το dissertation, αλλά όταν θα επιστρέψω Κύπρο θα πάρω ρε παιδί μου ένα μήνα για τον εαυτό μου. Να ξεκουραστώ, να φέρω το νου μου και μετά να ξεκινήσω δουλειά. Στο κάτω κάτω είμαι πιντωμένη εν ξέρω κι εγώ που πότε, δεδομένου ότι εδούλευκα part-time όταν έκαμνα το πτυχίο, εδούλευκα full-time τα καλοκαίρια και μετά εποφκάρτηκα με το manster.
Αλλααααααα...
Τελικά εκατάφερα τα και εξαναπιντώθηκα, αγνοώντας τα σχέδια μου για ξεκούραση και νου-φερν-ίαση. Όχι μόνο εν έκατσα ένα μήνα, εν έκατσα ούτε μισή μέρα. Το πρώτο δεκαήμερο έκαμνα εξυπηρετήσεις στην στενή οικογένεια, εξυπηρετήσεις που απαιτούσαν να σηκώνουμαι που τες 7:30 το πρωί και να κάμνω λίγες κούρσες. Άτε, εν πειράζει, εν για να τους ξεκουράσω και τούτους λίγο που εν ταλαιπωρημένοι.
Μετά έρχεται η πρώτη δουλειά. Για 3 μερούες της βδομάδας.
To take it or to leave it?
To be or not to be?
Leni: leave it!
The rest of the world: take it!
Άτε, εν τζαι decent τα λεφτά, I took it.
Εν φτάνω να ξεκινήσω, έρχεται η δεύτερη δουλειά. Πενθήμερο (or so I thought).
To take it or to leave it?
To be or not to be?
Leni: TAKE IT OF COURSE.
(Εν ερώτησα κανένα, ενδιέφερε με)
Τελικά έπιασα την τζαι τζείνη τζαι τωρά τα ποούδια μου φακκάνε πάνω στο κωλούδιν μου.
Ήμουν σε μίτινγκ για τη δεύτερη δουλειά και σε κάποια φάση που εν άντεχα άλλο, εσηκώστηκα διακριτικά να πάω στην τουαλλέτα. Και πριν να φτάσω να κλείσω την πόρτα πίσω μου.. "Λένηηηηηηηηηηηηηηηη".
Ναι, όπως θα καταλάβατε εν έχω ώρα ούτε για να κλάσω.
Κυριολεκτικά.
Λέτε να είμαι workaholic τελικά;..
Εικόνα από www.workaholic.org
Παρακαλώ βρείτε εδώ μια ΓΑΜΑΤΗ επανεκτέλεση της πατάτας της Μπρίτνι από τον Max Raabe.
Αλλααααααα...
Τελικά εκατάφερα τα και εξαναπιντώθηκα, αγνοώντας τα σχέδια μου για ξεκούραση και νου-φερν-ίαση. Όχι μόνο εν έκατσα ένα μήνα, εν έκατσα ούτε μισή μέρα. Το πρώτο δεκαήμερο έκαμνα εξυπηρετήσεις στην στενή οικογένεια, εξυπηρετήσεις που απαιτούσαν να σηκώνουμαι που τες 7:30 το πρωί και να κάμνω λίγες κούρσες. Άτε, εν πειράζει, εν για να τους ξεκουράσω και τούτους λίγο που εν ταλαιπωρημένοι.
Μετά έρχεται η πρώτη δουλειά. Για 3 μερούες της βδομάδας.
To take it or to leave it?
To be or not to be?
Leni: leave it!
The rest of the world: take it!
Άτε, εν τζαι decent τα λεφτά, I took it.
Εν φτάνω να ξεκινήσω, έρχεται η δεύτερη δουλειά. Πενθήμερο (or so I thought).
To take it or to leave it?
To be or not to be?
Leni: TAKE IT OF COURSE.
(Εν ερώτησα κανένα, ενδιέφερε με)
Τελικά έπιασα την τζαι τζείνη τζαι τωρά τα ποούδια μου φακκάνε πάνω στο κωλούδιν μου.
Ήμουν σε μίτινγκ για τη δεύτερη δουλειά και σε κάποια φάση που εν άντεχα άλλο, εσηκώστηκα διακριτικά να πάω στην τουαλλέτα. Και πριν να φτάσω να κλείσω την πόρτα πίσω μου.. "Λένηηηηηηηηηηηηηηηη".
Ναι, όπως θα καταλάβατε εν έχω ώρα ούτε για να κλάσω.
Κυριολεκτικά.
Λέτε να είμαι workaholic τελικά;..
Εικόνα από www.workaholic.org
Παρακαλώ βρείτε εδώ μια ΓΑΜΑΤΗ επανεκτέλεση της πατάτας της Μπρίτνι από τον Max Raabe.
egw pale nomizw eimai to antitheto. enw exw 100 pramata pou prepei na kamw amesa kolotziazw mesto internet tziai stin kouzina. i fasi einai pou pairnw kathe mera douleia gia to spiti tziai to prwi pernw tin pisw xwris na kamw tpt. eutixws leipei o boss taksidi toutes tes meres aliws tha diavaza mikres aggelies megales eukairies tora :)
Axapari, ama se pairnei na men tin kamneis ti douleia pai3e pello :p
simfwnw me tin axapari!! en mporw na katalavw tous anthrwpous san esena pou fkainei o kwlos tous sti douleia..en polla parakseno gia mena kapoios epitides na thelei na doulevei
Cake, i prwti i douleia itan katala8os (polla megalo la8os opws apodeixtike). Gia tin alli ti douleia omws..ekama to epitides. Ftou mou.
:p
εγω ειμαι μαζι σου... μια ζωη ειμουν workaholic.. . μετα τα - αντα, εκαταλαβα οτι το workaholism μου ερχοταν πλεον σε φασης... πρωτη φαση επαρετησα την "dream job" που ειχα, που μου ειχε τον γουαο τιτλο, αλλα στον τιτλο ειχα μεινει, γιατι εν με κανουσαν οι ωρες τις μερας να δουλευκω, ως και στο χανι μουν επιαναμε τηλεφωνο...
μετα ετεμπελιασα... και αρεσε μου, μετα εκαμα μου δικη μου δουλεια και εφκηκε ο κολος μου... μετα εκαταλαβα οτι αμαν εχεις δικη σου δουλεια μπορεις αν σε σηκωνει να τεμπλιαζεις τσιολας... και αυτο εκαμα... ετσι περνω τουτες τις κρισεις με τις διμηνιες ...
συμπερασμα: εν εχουμε σωτηρια ... once a workaholic always a workaholic ...
να καμουμε κανενα workaholic anonymous νομιζω ...
Ανυπόθετη, προς το παρόν μόνο το "περαστικά μας" μπορώ να σκεφτώ :p
Χαχα, workaholic anonymous, καλή ιδέα! Εν με παίρνει ακόμα να κάμω δική μου δουλειά. Και εξαρτάται και που τη δουλειά, διότι εστάθηκα πολλές φορές στο πό(δ)ι των μάστρων μου τζαι εφκήκε το κωλούδιν μου.
Τζαι καμιά φορά το "dream job" ίσως απλά στα όνειρα να ήταν έτσι.
ah well to shirottero me to workahol-ism en oti otan epitelous 3ekourasteis nio8eis je ti4eis oti eisai apla ena kreas pu en parapano parasito para productive an8ropos!
Epa8a to touto pou les roam, otan ekamna to ma(n)ster. Pou tote pou emporousa na doulepsw panta evriska douleioues kai otan epiga tziame eniw8a telia axristi.