Εσύ σε ποια ενεργειακή (σ)κατάσταση βρίσκεσαι;

Συνεχίζουμε τακτικά το γυμναστηριούδιν.
It feels good, παρά το ξεκώλωμα (κυρίως τις Δευτέρες που κάμνει η πελλοεγγλέζα Body power -δηλ. μισή ώρα body pump και μισή ώρα κοιλιακούς, ouch). Αλλά ατού οι Γαβρίληες!

Ο παρέας της πρώτης πράξης επήε να ποκάτσει για 2-3 εβδομάδες, μετά τις έμμεσες απανωτές χυλοπίτες. Εν μας εμίλαν (γες ρε). Άτε κανένα 'γεια' μέσα μέσα. Μιααα χαρά.

Την τελευταία βδομάδα -εν ξέρω- αποφάσισε να ξαναπροσπαθήσει να μας ρίξει (με τες βαρέλλες του).
Η ξάδερφη εν εμπορούσε να έρθει μαζί μου στις αρχές της βδομάδας, έτσι επήα μόνη μου (I don't mind). Ε έκοψε με μόνη μου ο παρέας.. :/
-Εν να δεις τη μάππα πόψε;
-Όι, έχω καλύτερα πράματα να κάμω (εν να έρτει το Μωρό μου.. ^_^ τζαι ύστερα μπορεί να δούμε τζαι ντι.βι.ντι, χιχιιι)
(καθώς τοποθετώ την καρτέλα με τις ασκήσεις μου πίσω στον τόπο της)
-Εν να φύεις;
(ΡΕ ΜΑΝΙΑ! Αφού είπα σου εν θα φύω χωρίς φιλούι!)

Προψές όμως είχαμε μεγάλη.. κατρακύλα.
Καθώς εκάμναμε το ζέσταμα μας, η ξάδερφη στο δρόμο κι εγώ στο freerunner, έρχεται ο παρέας στον παραδίπλα διάδρομο. (ήταν μες στη μέση του προγράμματος του.....)
Μόλλλλις εξεκίνησε, ακούω μια κραυγή αγωνίας:
-Όι, μεν τους κάμνεις έτσι, εν να βλάψεις τη μέση σου!
Ο παρέας να φωνάζει σε ένα μιτσή τζιαμέ μπροστά του που έκαμνε τους κοιλιακούς του ΛΑΘΟΣ (σύμφωνα πάντα με την έμπειρη άποψη ενός σεκιουριτά). (άλλωστε ποιοι άλλοι εκτός που τους σεκιουριτάες ξέρουν καλύτερα πώς κάμνουμε τους κοιλιακούς;)
Κατεβαίνει μονομιάς που το δρόμο του, τζαι πάει να δείξει του μιτσή πώς να κάμνει τους κοιλιακούς. (μάνα μου ρε, εθυσίασε τζαι την ώρα του...) Στο τέλος εκατέληξε να κάμνει τζείνος μόνο τζαι ο μιτσής να θέλει να ποφυσά.. Περιττό να πω ότι ύστερα ούτε που εξανάφκηκε πας στο δρόμο. (ε αφού εφύαμεν εμείς, χαλόου..)

Τελειώνουμε το ζέσταμα και πάμε για τον κοιλιακό μαααας. Όπως ετελειώναμε, μπαίνννει φουρκαστός ο παρέας μες στην αίθουσα, ππέφτει χαμέ, κάμνει τα πιο γρήγορα 5 push-ups ever τζαι φέφκει. Έπιαεν μας το γέλιο! Η ίδια weird φάση επαναλήφθηκε όταν ήμουν χωρίς την ξάδερφη στην αίθουσα τζαι εμπήκε τούτος, ως άλλος Δον Ζουάν, ερώτησε με
-Είσαι καλά;
ένεψα με το κεφάλι "ναι",
έκαμε αστραπιαία τα 5 push-ups και έφυε.

...

Εκάμαμε που λέτε τες ασκήσεις μας, εκάμαμε και την αποθεραπεία μας και εμαζέψαμε τα ππουρτού μας να πάμε σπίτι (με μια πείνα τεραστίων διαστάσεων αλλά άσχετο). Εκουβεντιάζαμε με το Γυμναστούι (ένα πολύ ΟΚ τυπούδι εξ Ελλάδος) για τη μπόχα στο γυμναστήριο από την ημέρα που εξεκίνησε μια συγκεκριμένη παρέα βρωμύλων (σχετικό ποστ coming soon).
Έρχεται που λαλείτε ο παρέας μας, διακόπτει και λέει στο Γυμναστούι με ύφος αλά-σεκιουριτά-που-προστατεύει-τις-ανήμπορες-..κοπέλλες-αλλά-που-κάμνει-τζαι-χιούμορ:
-Ρε Γυμναστούι, ίντα πειράζεις τες γκόμενες;
(βαστάτε με τζαι σκουλλίζουμαι)
-Εν είμαστε γκόμενες.
-Ε ίνταμπου είσαστε;
-Όι γκόμενες πάντως, εννεν έτσι οι γκόμενες.
-Ίνταλως εν οι γκόμενες; Γεναίτζες! (α. έτσι εν οι γκόμενες.. τζαι γω που νόμιζα πως..)

Το μήνυμα της ιστορίας μας;
Είσαι γυναίκα; Είσαι και γκόμενα!

(Γες ρε!)