Χθες κάποιος εφώτισε τους μάστρους στη δουλειά1 να με φορτώσουν δουλειά για το απόγευμα, με αποτέλεσμα να μεν ξεκινήσω μετά τη δουλειά2 για γυμναστήριο.
Αντίθετα, πήγα στο σπίτι των γονιών μου (δικαιούμαι ακόμα να το λέω σπίτι μου;) και, πριν να κάτσω καλά καλά . . .
Είχε έρθει η Γ. μια οικογενειακή φίλη με την 6χρονη κόρη της. Ξαφνικά ξεκινά να ρίχνει χαλάζι στο μέγεθος φουντουκιού. Το στέγαστρο της μικρής βεράντας της κουζίνας όντας από τσίγκο, η χαλαζοθύελλα επήρεν μας τα αυτιά μας, με αποτέλεσμα η μιτσιά να ξεκινήσει να φοβάται. Σαν καλή δασκάλα (αχεμ, αχεμ), έπιασα την πάνω μου, έδειξα της το χαλάζι και πόσο μεγάλο ήταν, εξήγησα της ότι είναι πάγος που πέφτει από τον ουρανό και κάνει τόση φασαρία γιατί πέφτει από πολύυυυ ψηλά και άρα με πολλή φόρα πάνω στους τσίγκους (εκεί ομολογουμένως έτρωεν με να συναφέρω κινητική και δυναμική ενέργεια αλλά εθυμήθηκα ότι εμίλουν σε 6χρονο και έσκασα).
Τότε συνειδητοποιεί η Γ. ότι το αυτοκίνητο της -που είναι ακόμα μες στα νάυλα- θα πάθει ζημιά και της λέει η μάνα μου να πάει γρήγορα να το βάλει στο στεγασμένο ππάρκινγκ μας. Τρέχει η Γ. και σε δευτερόλεπτα το χαλάζι αλλάζει μέγεθος ξηρού καρπού και από φουντούκι γίνεται σαν καρύδι:
Το χαλάζι της φωτογραφίας είναι ενός 20λέπτου μετά το παναΰρι,
όταν και τολμήσαμε να φκούμε έξω.
Κλώνος του δέντρου που 100 μέτρα παρακάτω.
Ο τρίμετρος σιδερένιος φράκτης νεόδμητου σχολείου που έσπασε σαν τ'αγγούρι.
Ο τρίμετρος σιδερένιος φράκτης νεόδμητου σχολείου που έππεσε σαν τ'αγγούρι.
Πορτοκάλια στην αυλή μας που τα εσαντραόλισε τζαι ελαχτοπάτησε ο ανεμοστρόβιλος.
Juice anybody?
Συν τοις άλλοις, της θείας μου της φράκαρε την κύρια πόρτα (εν ξέρουμε ακόμα πώς) και της μετακίνησε τζαμόπορτα κατά ένα οδηγό/ράγα (!).
Κατά τα άλλα, τα αυτοκίνητα μας ευτυχώς την γλύτωσαν.
Και το πιο σημαντικό, κανένας δεν ετραυματίστηκε (σωματικά τουλάχιστο).
But, boy, ποιος ξεχνά έτσι μέρα!
Αντίθετα, πήγα στο σπίτι των γονιών μου (δικαιούμαι ακόμα να το λέω σπίτι μου;) και, πριν να κάτσω καλά καλά . . .
Είχε έρθει η Γ. μια οικογενειακή φίλη με την 6χρονη κόρη της. Ξαφνικά ξεκινά να ρίχνει χαλάζι στο μέγεθος φουντουκιού. Το στέγαστρο της μικρής βεράντας της κουζίνας όντας από τσίγκο, η χαλαζοθύελλα επήρεν μας τα αυτιά μας, με αποτέλεσμα η μιτσιά να ξεκινήσει να φοβάται. Σαν καλή δασκάλα (αχεμ, αχεμ), έπιασα την πάνω μου, έδειξα της το χαλάζι και πόσο μεγάλο ήταν, εξήγησα της ότι είναι πάγος που πέφτει από τον ουρανό και κάνει τόση φασαρία γιατί πέφτει από πολύυυυ ψηλά και άρα με πολλή φόρα πάνω στους τσίγκους (εκεί ομολογουμένως έτρωεν με να συναφέρω κινητική και δυναμική ενέργεια αλλά εθυμήθηκα ότι εμίλουν σε 6χρονο και έσκασα).
Τότε συνειδητοποιεί η Γ. ότι το αυτοκίνητο της -που είναι ακόμα μες στα νάυλα- θα πάθει ζημιά και της λέει η μάνα μου να πάει γρήγορα να το βάλει στο στεγασμένο ππάρκινγκ μας. Τρέχει η Γ. και σε δευτερόλεπτα το χαλάζι αλλάζει μέγεθος ξηρού καρπού και από φουντούκι γίνεται σαν καρύδι:
Το χαλάζι της φωτογραφίας είναι ενός 20λέπτου μετά το παναΰρι,όταν και τολμήσαμε να φκούμε έξω.
Συνεχίζει λοιπόν η απίστευτη χαλαζοθύελλα, με των τεραστίων διαστάσεων χαλάζι να μας σφυροκοπά ανελέητα, για να έλθει και ένας μανιασμένος αέρας να συμπληρώσει το σκηνικό. Για ένα ολόκληρο λεπτό τα φώτα αναβόσβηναν γρήγορα, ο αέρας δυνάμωνε (if that was ever possible) και ξεκίνησε να φακκά αλύπητα τα πορτοπαράθυρα. Και συνειδητοποιεί η μάνα μου μες στον πανικό ότι η Γ. ήταν έξω στο αυτοκίνητο της και φωνάζει του παπά "ΓΛΗΟΡΑ ΠΗΕΝΝΕ ΣΤΗ Γ.!!"
Ήταν σε αυτή τη φάση που η μιτσιά εχέστηκε πάνω της, εβυζακώθηκε πάνω μου και άρκεψε να κλαίει κι εγώ σαν καλή δασκάλα (αχεμ, αχεμ) το έπαιξα τέρας ψυχραιμίας και της έλεγα "μην ανησυχείς, είναι ένας κακός αέρας και θα σταματήσει σε λίγο". Ήταν σε αυτή τη φάση που είδα να αρπάζει ο ανεμοστρόβιλος από την πολυκατοικία απέναντι -και συγκεκριμένα που τη βεράντα του ρετιρέ- ένα τραπέζι κήπου ΜΕ τες καρέκλες ΚΑΙ το τραπεζομάντηλο και να πετούν όλα αυτά ΜΑΖΙ σε ύψος 15 μέτρων, Mary Poppins style (ή Alladin, ό,τι προτιμάτε). ΜΑΝ, εν εξαναείδα έτσι πράμα! Ενόμιζα ήταν πλαστικό το τραπέζι, τελικά ήταν bamboo και είχε προσγειωθεί στην αυλή θείας μου, 200 μέτρα πάρακατω που την πολυκατοικία. Ευτυχώς η μιτσιά εν είδε τη φάση γιατί ήταν να φρικάρει εντελώς. Είδε όμως κάτι αραιά, σκούρα σύννεφα που εν συχνό φαινόμενο σε ανεμοστρόβιλους τζαι άρκεψε τζαι εφώναζε κλαίγοντας: "εν καπνοί, εν καπνοί". Και τότε εγώ σαν καλή δασκάλα (αχεμ, αχεμ) εξήγησα της ότι εν συννεφάκια που εν πολύ ελαφριά και τα παρασέρνει τούτος ο δυνατός και γρήγορος αέρας.
Για τα πρακτικά, η Γ., η οποία είχε μείνει τρομοκρατημένη στο αυτοκίνητο της, είδε την καινούρια τέντα που είχε στήσει ο παπάς μου προχτές για το αυτοκίνητο του να μεσουρανεί και μετά ο ίδιος αέρας που την εσήκωσε όπως την ομπρέλα να την φακκκκά χαμέ σαν το χταπόϊν. Μέχρι να έρθει πίσω στο σπίτι ασφαλής, το ρεύμα είχε κοπεί και διασκέδαζα τη μιτσιά ανάβοντας κεράκια.
Μια βόλτα στη γειτονιά έδειξε μέρος της καταστροφής (τα υπόλοιπα είδα τα στες ειδήσεις).
Ήταν σε αυτή τη φάση που η μιτσιά εχέστηκε πάνω της, εβυζακώθηκε πάνω μου και άρκεψε να κλαίει κι εγώ σαν καλή δασκάλα (αχεμ, αχεμ) το έπαιξα τέρας ψυχραιμίας και της έλεγα "μην ανησυχείς, είναι ένας κακός αέρας και θα σταματήσει σε λίγο". Ήταν σε αυτή τη φάση που είδα να αρπάζει ο ανεμοστρόβιλος από την πολυκατοικία απέναντι -και συγκεκριμένα που τη βεράντα του ρετιρέ- ένα τραπέζι κήπου ΜΕ τες καρέκλες ΚΑΙ το τραπεζομάντηλο και να πετούν όλα αυτά ΜΑΖΙ σε ύψος 15 μέτρων, Mary Poppins style (ή Alladin, ό,τι προτιμάτε). ΜΑΝ, εν εξαναείδα έτσι πράμα! Ενόμιζα ήταν πλαστικό το τραπέζι, τελικά ήταν bamboo και είχε προσγειωθεί στην αυλή θείας μου, 200 μέτρα πάρακατω που την πολυκατοικία. Ευτυχώς η μιτσιά εν είδε τη φάση γιατί ήταν να φρικάρει εντελώς. Είδε όμως κάτι αραιά, σκούρα σύννεφα που εν συχνό φαινόμενο σε ανεμοστρόβιλους τζαι άρκεψε τζαι εφώναζε κλαίγοντας: "εν καπνοί, εν καπνοί". Και τότε εγώ σαν καλή δασκάλα (αχεμ, αχεμ) εξήγησα της ότι εν συννεφάκια που εν πολύ ελαφριά και τα παρασέρνει τούτος ο δυνατός και γρήγορος αέρας.
Για τα πρακτικά, η Γ., η οποία είχε μείνει τρομοκρατημένη στο αυτοκίνητο της, είδε την καινούρια τέντα που είχε στήσει ο παπάς μου προχτές για το αυτοκίνητο του να μεσουρανεί και μετά ο ίδιος αέρας που την εσήκωσε όπως την ομπρέλα να την φακκκκά χαμέ σαν το χταπόϊν. Μέχρι να έρθει πίσω στο σπίτι ασφαλής, το ρεύμα είχε κοπεί και διασκέδαζα τη μιτσιά ανάβοντας κεράκια.
Μια βόλτα στη γειτονιά έδειξε μέρος της καταστροφής (τα υπόλοιπα είδα τα στες ειδήσεις).
Κλώνος του δέντρου που 100 μέτρα παρακάτω.
Ο τρίμετρος σιδερένιος φράκτης νεόδμητου σχολείου που έσπασε σαν τ'αγγούρι.
Ο τρίμετρος σιδερένιος φράκτης νεόδμητου σχολείου που έππεσε σαν τ'αγγούρι. 
Πορτοκάλια στην αυλή μας που τα εσαντραόλισε τζαι ελαχτοπάτησε ο ανεμοστρόβιλος.Juice anybody?
Συν τοις άλλοις, της θείας μου της φράκαρε την κύρια πόρτα (εν ξέρουμε ακόμα πώς) και της μετακίνησε τζαμόπορτα κατά ένα οδηγό/ράγα (!).
Κατά τα άλλα, τα αυτοκίνητα μας ευτυχώς την γλύτωσαν.
Και το πιο σημαντικό, κανένας δεν ετραυματίστηκε (σωματικά τουλάχιστο).
But, boy, ποιος ξεχνά έτσι μέρα!
λολ, εγίνην έτσι κακό;! κατά τα άλλα μια απλή καταιγίδα ήταν, ενημέρωσαν με το ρόιτερ μου!
en troμακτικά τούτα τα πράματα α, διούν σου άλλη προοπτική
έκαμε και μας χαλάζι, αλλά ντάξει λλία πράμτα, όχι καρύδια σαν τα δικά σας!
!!
Όι οσον καταστροφικ/τρομαχτική καταιγίδα όσον οι στρόβιλοι της χτερνίας στο Κάνσας, αλλά πάλε έκαμεν ζημιες τζιαι πρέπει να εφοηθήκετε πολλά ά?
!!!
δεν ηξερα τι εγινε στη Λαρνακα, αλλα και στη Λευκωσια ηταν καπως παραξενα, αν αναλλογιστεις οτι μεχρι τις 10.30 ειχε λιακαδα και αρκετα ζεστο καιρο..
LENI MMM! Eftasame sto The Day After Tomorrow! I hope evrythin's fine now.
oh my god this is scaryyyyyyyyyyy
Άππαρε, απλή καταιγίδα;; Άππαρον... :Ρ
Ρίτσα, εν να μου πεις εμένα; :Ρ Σε άλλες περιοχές εν έκαμε τόσο μεγάλο χαλάζι, αλλά έστρωσεν το και εφαινόταν σαν να χιόνισε.
Διάσπορε, αν μας έκαμνε τους στρόβιλους του Κάνσας ήταν να χέσουμε μόσφιλο, με το συμπάθκιο τζιόλας. Χεχ.. Εφοηθήκαμε, ναι, έπιασε μας απροετοίμαστους!
Νεράιδα, σε κοντινές περιοχές έκανε αρκετές περισσότερες ζημιές.
Μαρλέν μου, ευτυχώς ήταν μόνο οι υλικές ζημιές!
Φρου-φρου, γεααααααα...
Αμπα τζιαι έννεν χαλάζια τα παγάκια στο πιάτο
Dokissisofi mporw na sou eggyi8w oti den einai apo pagosakoules :P
emena aresen mou to piatoui :]]
Καλά ρε παιδί, έγιναν τέτοια πράγματα στην Κύπρο; Εμάς εδώ (Κρήτη) ούτε που έβρεξε μιλάμε !!! Τι να πείς ρε παιδί μου; χάλασε ο κόσμος ... τον κάνανε(με) σαν τα μούτρα τους !!!!
Sike το πετσετάκι εν σου άρεσε; :Ρ
Λάμπρο έγιναν, έγιναν. Όπως τα λες, σαν τα μούτρα μας(τους) τον κάναμε. Και τα χειρότερα έπονται!