Λ Λένη
Μ Μωρό


1. Ο νούρος



Λ: Γιατί οι κάττοι έχουν ίσια πάνω τον νούρο τους άμα περπατούν;
Μ: Για να μεν κλαππώννουνται.




2. Ο gamer



Το Μωρό οδηγά και βλέπω ξαφνικά στο 1 πόδι που το παγκέτο, μες στο δρόμο, να κείτεται ένα γατάκι χτυπημένο. 

Λ: Αγάπη πρόσεχε το γατάκι!
(περνούμε που δίπλα του και βλέπω το κοκκαλωμένο, με λλίο γαιματούι ξεραμμένο πας στο στόμα του..)
Λ: ..το πρώην γατάκι.
Μ: Ελείψαν του οι ζωές α..;



Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , , 7 τσιουτσίσαν | edit post
Παραλία, μεσομέρι, κατ'ακρίβειαν μες στον κώλο της πυράς.

Ένα ζευγάρι θωρεί ένα μωρό όχι μεγαλύτερο από 6 χρονών να πηγαινοέρχεται μπροστά τους για πολλή ώρα. Σε κάποια φάση βλέπουν το μωρό να μπαίνει στη θάλασσα και να προχωρά, και να προχωρά και το νερό να το χώνει και το μωρό να προχωρά.

Έντρομος τρέχει ο άντρας του ζευγαριού και βγάζει έξω το μισοπνιγμένο μωρό και του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες. Μετά από 45 λεπτά που εκατάφερε το μωρό να ξεπεράσει το σοκ του αρκετά ώστε να μπορέσει να πει το όνομα του και τα ονόματα των γονιών του, το ζευγάρι βρήκε ένα πύργο και απ' εκεί έκαναν επανειλημμένες ανακοινώσεις για τους "γονιούς".

Σε κάποια φάση, κάποιοι γνωστοί των "γονιών" αντιληφθήκαν για ποιους ήταν οι ανακοινώσεις και τους φώναξαν. Η "μάνα" κοιμόταν του καλού τζαιρού και ο "τζύρης" άκουε μουσική από τα headphones του και εσούζετουν μόνος του.

-Κουμπάρε βούρα τζαι το μωρό σου επνίην!

-Μα που; Ίνταμπου έγινε;

Κουντά τη "μάνα" τζαι λαλεί της:

-Εσένα πού ήταν ο νους σου;

Παν να πιάσουν το κοπελλούι τους τζαι λέει τους τζείνος που το έσωσε:

-Φίλε μου το μωρό σου ήπιε πολύ νερό, πρέπει να το πάρεις νοσοκομείο.

Ο "τζύρης" αγνοώντας την πιθανότητα του δευτεροπαθούς πνιγμού, απάντησε:

-Εεε εν έshει τίποτε, εν μια χαρά το κοπελλούι.

Απομακρυνόμενοι, η μάνα έδερε το μωρό, φωνάζοντας του:

-Εν σου είπα να μεν φύεις που κοντά μας; Εν σου είπα να μεν μπεις μες στη θάλασσα; Ίντα εμπήκες;
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , 20 τσιουτσίσαν | edit post
Ξέρεις ότι είσαι σε κάμπινγκ στην Πόλη όταν:

  1. Ακούεις τα τραούθκια του γάμου, χωρίς τες συμπεθθερές.
  2. Ταυτόχρονα ακούεις τζαι psychedelic, trance, έντεχνο, Πλούταρχο, χιπ-χοπ, r'n'b, ράδιο Πύργος, Παπακωνσταντίνου τζαι τους τελευταίους των Μοϊκανών που τον χάη κλασ(ε) ιδιοκτήτη ΤΟΥ σκάφους.
  3. Ακούεις τον συνομιλητή του γείτου σου που το σπήκκερ του γείτου.
  4. Ακούεις ό,τι λαλούν οι γείτοι σου, ακόμα τζαι όταν προσπαθήσεις να βουλλώσεις τα αυτιά σου με βουλλοκέρι.
  5. Ακούεις την αεροπουρού του διπλοκάμπινου που επέρασε πόξω που το κάμπινγκ τζαι τον οδηγό του διπλοκάμπινου να προσποιείται ότι εν παγωτάρης.
  6. Ακούεις τες μοτόρες που ηχορυπαίνουν το κάμπινγκ τζαι σηκώννουν ττόζι.
  7. Ακούεις τη γουρούνα του γείτου σου που εν ξεκινά.
  8. Ακούεις την πουρού του φίλου του γείτου σου που εν πολλά χαρούμενος που ήρτε κάμπινγκ τζαι θέλει να το μάθουν ούλλοι. Ως την Πάφο.
  9. Ακούεις τον γείτο σου που αψιουρίζεται όσο πιο δυνατά μπορεί.
  10. Πολοάσαι "bless you".
  11. Απαντά σου "θέκκκκιου κουμπάρε".
  12. Μόλις σουρουπώσει, μυρίζεις τα κάρβουνα που τους γείτους σου.
  13. Στο μισάωρο, μυρίζεις τα σουβλούθκια/ σούβλα/ πατάτες/ των γείτων σου.
  14. Μυρίζεις τους ευκάλυπτους τζαι παίρνεις βαθκιά ανάσα. Γιου λάηκ.
  15. Μυρίζεις τα σκουπίθκια του κάμπινγκ γιατί άλλαξε ο αέρας.
  16. Μυρίζεσαι τα νύσια σου για να αποφασίσεις ποιο ντους δουλεύκει.
  17. Μυρίζεσαι τες χλωρίνες με τες οποίες "καθαρίζει" η καθαρίστρια παντού.
  18. Τατσώνεις το ολοκαίνουριο παρεό σου γιατί έντζισες πας στον πάγκο με τες χλωρίνες χωρίς να το καταλάβεις.
  19. Αναρωθκιέσαι πότε εμαύρισες τζαι εφκήκε το σχήμα της παντόφλας πας στα πόθκια σου, εφόσον δεν εφκήκες στον ήλιο, τζαι στα θκυό λεπτά συνειδητοποιάς φυρμένη ότι εν εμαύρισες, απλά ελεσιάσαν τα πόθκια σου που τες χωματσιές.
  20. Τα πόθκια σου εν αιωνίως χτιτζιασμένα που τες χωματσιές. Τζαι εν σε κόφτει.
  21. Το αυτοκίνητο σου εν φαίνεται που τη σκόνη και φαντάζει να επέζησε ηφαιστιακής έκρηξης. Τζαι εν σε κόφτει.
  22. Το τσιατιρούι σου εν έχει λάθος.
  23. Το τσιατιρούι του γείτου εν έχει λάθος.
  24. Έχεις μόνο τα απολύτως απαραίτητα μαζί σου. Τζαι απολαμβάνεις το.
  25. Εξίασες την κρέμα για τα μαλλιά σου τζαι προσπαθείς να μεν βρυχάσαι όταν στεγνώσουν για να αποφύγεις τον αχρείαστο πανικό μεταξύ των κατασκηνωτών.


  26. Ενώ εσύ εξίασες την κρέμα για τα μαλλιά σου, οι άλλες δίπλα παν στην παραλία με τσάντα παραλίας του Λούη του Βουιττόν. Εν επιχειρείς καν να δεις τα νύχια τους.
  27. Στο μεταξύ το δικό σου home-made πεντικιούρ αρχίζει πολύ αργά να διαλύεται τζαι οι φτέρνες σου να σκλερυνίσκουν. Τζαι εν σε (πολλο)κόφτει.
  28. Κυκλοφοράς όπως το σκέδιο. Τζαι εν φακκάς πενιά!
  29. Λείφκει η παταρία του κινητού σου. Τζαι ο μόνος λόγος που σε κόφτει στο ελάχιστο είναι γιατί εν θα παίζεις ράδιο για την παρέα πλέον.
  30. Τελειώνεις το βιβλίο σου σε μιάμιση μέρα τζαι λύνεις το sudoku που σε πόφκαλε τον τελευταίο καιρό.
  31. Θκιαβάζεις ΟΥΛΛΗ την εφημερίδα τζαι ό,τι υπάρχει σε έντυπο υλικό τζιαμέ γυρό.
  32. Παίζεις ττάβλι πας στην παγωνιέρα τζαι πουκάτω που το φαναρούι.
  33. Αρκέφκεις να μαειρεύκεις ό,τι ώρα σου καπνίσει.
  34. Μαειρεύκεις ό,τι σου καπνίσει.
  35. Εν πολλά ωραίο το φαί τζαι απολαμβάνεις την απλότητα του.
  36. Ό,τι μείνει, τρώεις το την επομένη, τροποποιημένο με πολλή φαντασία (πχ σουβλούθκια με σάλτσα μεξικάνικη, πας στα μακαρόνια).
  37. Ό,τι τζαι να γίνεται, οι μπύρες εν πάντα τσακρί.
  38. Εν ούλλα φιξ.
  39. Θαυμάζεις την ευρεσιτεχνία του πλασμάτου.
  40. Ψελλίζεις "τωρά είδα τα ούλλα" όταν ο γείτος σου μετατρέπει τον ανθώνα σε φούρνο χρησιμοποιώντας το καππάτζι του πυροσβεστικού βαρελιού τζαι shειλώνοντας τον αυτοσχέδιο φούρνο με πηλό, για να ψήσει μέσα οφτό κλέφτικο.

Μεν βιαστείς να πάεις πάρακατω. Πάρε θκυό λεπτά να συλλάβεις πλήρως το #40.



Θκυό είπαμε.



Εν τζαι επεράσαν ακόμα αλλά τέλοσπαντων.



Πήαιννε λλίο πιο κάτω για να δεις ντοκουμέντο.



Τωρά πάρε αλλό θκυό λεπτά για να κλείσει η μασέλλα σου.



Τωρά που ολοκληρώθηκες σαν άνθρωπος, πίντωσε τζ'άλλα άμα θέλεις.

Φενκς.
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , , , , 19 τσιουτσίσαν | edit post
3ο σκέλος

Μετά την πόλη του ποτός (ποιητική αδεία) και την πόλη του φωτός (βλέπε σκέλη 1 και 2 της εξόρμησης), η παρέα του Ice Age συνέχισε προς την πόλη που πέρσι ήταν του διαβάσματος. Όλα ήταν πλέον γνώριμα, ήξερα ακριβώς πού πηγαίναμε, τι ώρα ερχόταν το λεωφορείο, σε ποια στάση έπρεπε να κατεβούμε, ήταν μια sweet familiarity. Δωμάτια κλείσαμε στις εστίες του πανεπιστημίου μου, εφόσον η διακίνηση μας θα διευκολυνόταν ιδιαίτερα. Την πρώτη μέρα ανακαλύψαμε ότι στα υπόλοιπα πλην ενός δωμάτια του flat μας έμεναν επίσης Κυπραίοι, surprise surprise :P

Στην πόλη του διαβάσματος εδώκαμεν του ψωνίσματος τζαι άψεν. Ακόμα και η μάνα μου, που είναι τέρας αντι-καταναλωτισμού, έλυσεν μες στο T.K.Maxx. Μπορώ να πω ότι σε γενικές γραμμές αποφύγαμε τα άσκοπα ψώνια, αλλά οι βαλίτσες ετιγκάραν κλασικά.

Την 3η μέρα στην πόλη είχα την αποφοίτηση μου. Για κάποιο λόγο ήμουν πάρα πολλά αγχωμένη με το όλο θέμα. Τζαι γενικά δεν εδέχουμουν συγχαρητήρια μέχρι εκείνη τη μέρα. "Αν δεν το πιάω στα shέρκα μου εν πιστεύκω". Το προηγούμενο βράδυ έβλεπα μάλιστα και όνειρο ότι επήα μεν έγκαιρα στην αποφοίτηση, αλλά εξέχασα να πιάσω την τήβεννο μου και ότι εβρέθηκα σε μια δεύτερης κατηγορίας αποφοίτηση όπου όποιος έθελε επήεννε τζαι ήταν ούλλοι χωρίς την τήβεννο. Μέχρι να το πάρω είδηση, το κατάστημα με τις τηβέννους έκλεισε τζαι άρκεψα να αγχώνουμαι πάρα πολλά. Μέχρι που μου έδωκε μια άλλη πολλά χαρούμενη φιλενάδα την δική της τζαι εβούρουν να φτάσω την αποφοίτηση μου. ...
Το άγχος τζαι η κακή διάθεση εφάνηκε επίσης στες πλείστες φωτογραφίες πριν να μπω στην αίθουσα. Να επροσπαθούσα εν θα κατάφερνα να κάμω έτσι γκριμάτσες. Oh well...
Αποφοίτησα, εχάρηκα το, εχάρηκα που είδα τους συμφοιτητές μου και τους καθηγητές μου, ο tutor μου ακόμα επιμένει να κάμω PhD (ΧΑΝΝΕΙ) κι εγώ ακόμα επιμένω να του λαλώ ότι δεν είμαι PhD material.
Ήταν πολλά ωραία.

Οι εκδρομές μας γυρώ που την πόλη επεριοριστήκαν λλίο τις τελευταίες μέρες γιατί η μάνα μου ενθουσιάστηκε πάρα πολλά που είδε τόσο πράσινοστο πάρκο της γειτονιάς μας, που επήε να τραππηδήσει τζαι επανήλθε ένα πρόσφατο της τραύμα στο πόδι. Ελυπήθηκα την πολλά. Οπότε είπαμε να ταξιδέψουμε σε ένα νησάκι πουκάτω που την πόλη, το οποίο εν μια ώρα κρουαζιέρα με το ferry. Είχα ξαναπάει, αλλά ήταν καλή ευκαιρία να παν και η μάνα μου και το Μωρό, μιας και ο τατσίζης καιρός της Αγγλίας μάς έκαμνεν τη χάρη. Loving the tour buses, εγυρίσαμε το μισό νησί σε μια μέρα. Οι παραλίες του τόπους τόπους εθυμίζαν Πρωταρά, αλλά με τες θερμοκρασίες της Αγγλίας τζαι το νερό του ωκεανού. Μπρρρρρ. Γενικά το νησούδι είναι πολλά γραφικό και το απολαύσαμε ιδιαίτερα. Εκεί βιώσαμε και στιγμές απείρου κάλλους:

* Περπατούσαμε μέσα από ένα πάρκο που είχε πολλούς χώρους για διάφορες δραστηριότητες. Σε κάποια φάση περάσαμε από ένα mini golf garden κι εγώ διάβασα με άπταιστη εγγλέζικην προφοράανν την πινακίδα που έγραφε ακριβώς αυτό. Η μάνα μου τότε άρκεψε να γελά τόσο που έκλαψε, νομίζω σχεδόν εκατουρήθηκε τζαι για 5 λεπτά δεν εμπορούσε να μας μιλήσει που το γέλιο. Όταν συνήλθε, εξηγήθηκε. Άκουσε "μι ποφκάρτεν" τζαι ύστερα εθκιάβασε την πινακίδα.

* Φτάνοντας στο σταθμό των ferries, επισκεπτήκαμε τες τουαλέττες, στις οποίες είχε μπει λίγο πριν από'μάς μια άλλη κοπέλα. Καθώς έφκαινε εκείνη, η πόρτα της έκλεισε πάρα πολλά αργά, παράγοντας τον πιο υψίτονο, παρατεταμένο, squeaking ήχο έβερ.
Και λέω εγώ (που την μια τουαλέττα): "όϊ ρε, ήντα πόρτα".
Τζαι ακούει η μάνα μου: "όϊ ρε, ήντα 'κόρτα" (από τα ακόρντα, chords, συγχορδίες).
ΤΑΧΑ ΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΥ ΕΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΕΚΛΑΣΑ, ΕΚΑΜΑ ΤΗΣ ΜΙΑ ΠΟΡΔΗ ΤΟΟΟΟΟΟΟΟΣΗ ΤΖΑΙ ΕΠΕΡΗΦΑΝΕΥΚΟΥΜΟΥΝ ΤΖΙΟΛΑΣ!! ΠΟΙΟΣ; ΕΓΩ! Που προτιμώ να μου φκει που τα αφκιά παρά να με ακούσει πλάσμα να κλάνω!

Ετρέξαν τα μμάθκια μας που το γέλιο και συμπεράναμε το ήδη γνωστό:
"από'ν ακούει ταιρκάζει".

Στην πόλη του διαβάσματος είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε συγγενείς που μένουν μόνιμα εκεί (όπου σηκώσεις πέτρα βρίσκεις τους ρε) και την Κυριακή επήρα και τη μάνα μου στην εκκλησία της παροικίας. Εκατασυγκινήθηκε, όπως εμείς την πρώτη φορά που επήαμε, ήταν σαν μια όαση μες στη ζούγκλα της ξενιθκιάς, έτσι το ένιωσε τζαι η μάνα μου. Επίσης εκαταφχαριστήθηκεν το γιατί είχε καιρό να εκκλησιαστεί (λόγω των ταξιδίων) τζαι γενικά εν χάννει Κυριακές. Επιπρόσθετα αναβιώσαμε στιγμές απείρου κάλλους όταν μια ηλικιωμένη κυρία που εκάθετουν μπροστά μας με τες 2 μεσήλικες σούπερ κομπλεξικές κόρες της έσυρε την πιο παρατεταμένη live κλανιά που άκουσα ποτέ μου όταν την εσηκώσαν οι κόρες της την ώρα του Πιστεύω. Εν ετόλμησα καν να γυρίσω να δω τη μάνα μου γιατί ήταν να κλάψω που το γέλιο, δεδομένης της κουβέντας που προανέφερα.

Σε γενικές γραμμές...
...επεράσαμε πάρα πολλά ωραία και ειδικά η μάνα μου, η οποία "ενέωσε" κυκλοφορώντας με την "νεολαία". Εχάρηκα την πάρα πολλά γιατί πραγματικά είχεν το ανάγκη τούτο το ταξίδι. Ανανεώθηκε, είδε νέους τόπους, νέο κόσμο, ανοίξαν λλίο τα μμάθκια της. Αν μεν την επόφκαλλε τζαι ο παπάς μου με τα καμωματούθκια του (some things never change) θα ήταν πόμπα. Όσο αφορά τις δύο μας, είχαμε μια priceless ευκαιρία να συσφίξουμε τις σχέσεις μας, διότι πάντα ήμασταν shύλλος τζαι κάττος. Τζαι εφάνηκε ότι εν παρεξηγημένος άνθρωπος η μάνα μου. Διότι το σπάσιμο μου ήταν ότι πάντα εμουρμούραν πολλά. Τελικά άμα εν έχει άγχη εν μουρμουρά. Άρα σκέφτουμαι πόσο αγχώνετουν κατά κανόνα τζαι πόσο χρειάζεται να ξεκουράζεται ποιοτικά τζια να φροντίζει επιτέλους τον εαυτό της.

Επίσης μάνα μου τη ρε, έθελεν παντού να πληρώνει τζείνη. Ε τες τελευταίες μέρες εν της εχαλάσαμε χατήρι (εγώ δηλαδή, το Μωρό επάλευκεν το). Αφού ελείψαν επικίνδυνα, χεχ :/

Συν τοις άλλοις, αντί να μαλλώνουμε η μάνα μου κι εγώ (που θα ήταν το αναμενόμενο), ο ρόλος της επεριορίστηκε στο να κάμνει τον ΟΗΕ μεταξύ εμού και του Μωρού. Χεχεχε... Εφάνηκε πολλά προοδευτική μάνα πάντως, δεδομένου ότι την ετοίμιζα με την Μαρλέν ή μόνη της και έμενα με το Μωρό, τζαι τούτο της το αναγνωρίζω. Φυσικά τωρά που εστραφήκαμε πίσω άρκεψε πάλε τα περί χαρτώματος, αλλά στο ταξίδι ομολογουμένως εσυγκρατήθηκε πάρα πολλά.

Επιτέλους είχαμε ποιοτικό χρόνο με το Μωρό μου, κάτι που μας στερεί η καθημερινότητα, έστω και αν ζούμε κάτω από την ίδια στέγη τους τελευταίους πέντε μήνες.

Η μόνη αρνητικούρα που (μου) εχαλούσε το ταξίδι ήταν η δυσκοιλιότητα μου. Ρε παιδί μου εν πράμα τούτο κάθε φορά που εν να ταξιδέψω; Επρήστην τζαι η κοιλιά μου tttoooo big time τζαι έφκαινα όπως την έγκυο στες φωτος :/

Αλλά κοντά σε έτσι ταξίδι, ποιος τη θυμάται την δυσκοιλιότητα; We had a fantastic time and that's what really matters!!



Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , , , , 5 τσιουτσίσαν | edit post
Λοιπόοοοονν κοπέλλια τζαι κοπέλλες μου, τωρά που αξιώθηκα να κάτσω να γράψω θκυό κου(β)έντες τζαι τωρά που έχω όλο το φωτογραφικό υλικό του ταξιδίου, θα μάθετε τζαι'σείς πώς επέρασα στα χόλιτεης μου.

Καταρχάς ο κύριος λόγος του ταξιδίου ήταν η αποφοίτηση μου. Αλλιώς δε θα έμπαινα σε τέτοια έξοδα σε αυτή τη φάση. Αλλά μιας και θα πηγαίναμε, είπαμε να το εκμεταλλευτούμε τζαι να ξεβρακωθούμε οικονομικά τελείως. Λέγοντας εμείς εννοώ η παρέα του Ice Age: η μάνα μου, το Μωρό κι εγώ. Ο ένας τζει τζαι ο άλλος δα.

1ο σκέλος
Η εξόρμηση μας ξεκίνησε από τα Λάντα(ν). Φτάνοντας, μας παρέλαβε η πολυαγαπημένη Μαρλέν. Για λόγους ευκολίας κανονίσαμε να ενοικιάσουμε δωμάτιο στις εστίες της κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να περάσουμε ώρες μαζί μετά από ξέρω κι εγώ πόσο καιρό! Στα Λάντα κυρίως χωρκογυρίσαμε σε κλασσικά αξιοθέατα του τύπου Πικ Πέεεν, ανάκτωρα του Πάκινχαμμμ, τάουα μπριτζ οφ Λάντααα, Τραφάλγκαρ σκουέεααα, Σεηντ Τζέημς ππάα'κ, μπλα μπλα, επειδή η μήτηρ δεν είχε ξαναπάει Αγγλία και έπρεπε να δει τα βασικά.

Επίσης επισκεφτήκαμε (ξανά) το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, που και επίσημα είναι ο αγαπημένος μου τόπος στο Λονδίνο. Τελευταίο αφήσαμε και το Greenwich. Ο λόγος ήταν γιατί την τελευταία φορά που είχε έρθει το Πέηπ όταν σπούδαζα, ξεκινήσαμε να πάμε για να δούμε και κανένα show του planetarium τζαι κάποιος μαννοκίκκιρος ντόπιος έστειλεν μας να πάμε στο πάρκο που τ'ανάθεμα (ανεβήκαμε το πιο μεγάλο μακρύ ανήφορο ΕΒΕΡ). Ως συνέπεια εχάσαμε την τελευταία παράσταση τζαι έκτοτε ήμουν πάρα πολλά κιστημένη. Εκαταφέραμεν τα τελικά και επήγαμε, είδαμε και μια παράσταση για τους Ice Worlds (η παρέα του Ice Age βλέπει τους Ice Worlds ΧΑΧΑ). Ήταν πάρα πολλά ωραία, ο θόλος του πλανητάριου στον οποίο επροβαλλόταν το show εν πολλά επιβλητικός και δεν είχε το παραμικρό λάθος, έβλεπες το footage και τις γραφικές απεικονίσεις και ενόμιζες ότι ήσουν εκεί.



Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω τα μάλα την Μαρλέν μου που ήταν άξια οικοδέσποινα και που μας φρόντισε όσο καλύτερα γινόταν. Το φαγητό ήταν υπέροχο και η παρέα ακόμα πιο lovely! Hurry back love! ♥

2ο σκέλος
Ακολούθως το πρόγραμμα είχε Παρίσι. Πήγαμε με το Eurostar και αποκοιμήθηκα στο σημείο που θα περνούσαμε κάτω που τη θάλασσα. ΧΑΧΑ. Αφού ήμουν πτώμα τζαι εζαλίζουμουν (πρώτη φορά εζαλίστηκα στο τρένο). Όπως και να'χει, για κάποιο λόγο το ταξίδι μου φάνηκε κάπως ατελείωτο, γι'αυτό και ήμουν πολύ ανακουφισμένη όταν φτάσαμε αργά το βράδυ. Κωλοσύραμε τις βαλιτσάρες μας μέχρι το ξενοδοχείο μας, όπου και κάναμε check-in, για να διαπιστώσουμε με ιδιαίτερη ανακούφιση ότι το προσωπικό εμιλούσε αγγλικά και ήταν βοηθητικότατο. Αφήσαμε τις βαλίτσες μας και βγήκαμε προς αναζήτηση τροφής και ποτού. Θκυό βήματα που το ξενοδοχείο ήβραμε ένα γραφικό μπαρ-εστιατοριούδι. Όλα τα λεφτά ήταν ο ηλικιωμένος μαύρος κύριος που με κιθάρα και φυσαρμόνικα έπαιζε blues. (WO)MAN, εν είχε λάθος. Παρόλη την κούραση, εκάτσαμε αρκετή ώρα και απολαύσαμε ποιοτική μουσική!

Για τις επόμενες δύο μέρες, αγοράσαμε εισητήρια για το γύρο του Παρισιού με open bus και η οποία αποδείκτηκε πολύ σοφή κίνηση. Γιατί μ'αυτά και μ'ετούτα είδαμε σε λίγο χρόνο όλα τα βασικά αξιοθέατα της πόλης, μαζί κι άλλα. Στο Λούβρο επετύχαμε μια καλαμαρού ξεναγό που είχε το κυνικό μεν απαθές δε ύφος "είπα τα ένα εκατομμύριο φορές, το ότι τα λαλώ ακόμα μια εν μου κάμνει καμία αίσθηση αλλά απολαμβάνω το που σας θωρώ τους μισούς να φύρνεστε που το γέλιο τζαι τους άλλους μισούς να με θωρείτε με το μισό σας". Ακολουθήσαμε κατά πόδας και είχαμε και τη ξενάγηση μας (επλήρωσεν την η μάνα μου φυσικά στο τέλος-μάνα μου τη ρεεε).

Όπως ανέφερα, με το tour είδαμε πολλά αξιοθέατα. Πολλά επιβλητική ήταν η αψίδα του Θριάμβου, η οποία αγνοούσα ότι ήταν τόσο μεγάλη!! Ειδικά τη μέρα που επήαμε, είχε μέσα μια τεραστίων διαστάσεων σημαία της Γαλλίας τζαι ανέμιζε, το θέαμα ήταν breathtaking (βλέπετε φωτογραφικό υλικό πιο κάτω). Μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι έππεσε η μασέλλα μου.

Ο πύργος του Άιφελ ήταν επίσης πολλά εντυπωσιακός, όπως άλλωστε αναμέναμε να ήταν. Εκατάπια την υψοφοβία μου τζαι εφκήκαμε στον τελευταίο όροφο. Μan, θωρείς 67 χιλιόμετρα απόσταση που τζειπάνω! Όπως να πούμε να στέκεσαι στον πύργο του Σιακόλα στη Λήδρας τζαι να θωρείς την παραλία της Λεμεσού! Sh*t man..!

Ένας καμός που είχα για όταν θα πήγαινα στην πόλη του φωτός ήταν (ΤΖΑΙ ΜΕΝ ΓΕΛΑΣΕΤΕ πολλά) να πάω στο cafe της Amelie! Thank Google maps, τα βρήκαμε, πήγαμε και εκπλαγήκαμε πόσο κοντά στο Moulin Rouge ήταν. Επίσης ήταν πολύ καλή ευκαιρία να επισκεφτούμε την γραφικότατη περιοχή της Μονμάρτης, που ήταν κατά την άποψη μου ίσως το ωραιότερο highlight της σύντομης μας επίσκεψης. Εκεί φάγαμε τα πιο τέλια τεράστια κατακόκκινα ζουμερά ευκοίλια κεράσια EVER. Επίσης εκεί έφαα μιαν (τζαι ήταν ούλλη δική μου) που ένα ποδηλάτη γιατί είχα σταθεί χωρίς να το προσέξω μες στον ποδηλατόδρομο. Είδα τον τροχό του στο ύψος του κεφαλιού μου κάπως αργά, μου τσιρίλλησε φτύνοντας από νεύρα "πού παείς γα πελαβήη, δαμέ εν για τα ποηλατάα!" και του απάντησα με τα λιγοστά μου γαλλικά και την ουρά στα σκέλια "ξεσκιούζε μουά". Και όλο το παναΰρι για να φωτογραφίσω αυτό:
(couldn't resist! Yamato ιαπωνικό εστιατόριο μες στα sex shop ιμίshι!)

Γενικές εντυπώσεις από Παρίσι; Εν πολλά όμορφο, πολλά ακριβό (άκου €8 ένα pint μπύρα τζαι €2 το νερό!) τζαι πολλά λερωμένο. Εν ξέρω γιατί λεν ότι το Λονδίνο εν η πιο λερωμένη πόλη, οι εμπειρίες που είχα εκεί δε με πείθουν στο ελάχιστο. Σε σχέση πάντως με το Παρίσι, τουλάχιστο το underground του Λονδίνου μυρίζει τρένα τζαι όχι κατούρες τζαι εν έχει graffiti μες στα τούνελ.

>


Χάτε, τρώτε τζαι έρκεται και το 3ο σκέλος της εξόρμησης!
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , , , , 11 τσιουτσίσαν | edit post