Εν η μέρα των φλασιών σήμερα, μεν το ψάξετε.
Παλαιότερα είχα επιχειρήσει να έβρω στο ίττερνε πληροφορίες (συγκεκριμένα έψαχνα την επιστημονική ονομασία) για το φκιούλι, ένα αρωματικό φυτό που έχει η μάνα μου στην αυλή της τζαι κόφκει φύλλα για να αρωματίσει τα σιρόπια της τζαι τα γλυκά της. Απογοητεύτηκα γιατί εν ήβρα τίποτε. Απολύτως όμως. Εσκέφτηκα να ρωτήσω τίποτε τον Ασέρα που εν μάνα πας τούτα, αλλά ύστερα -surprise, surprise- εξίασα.
Σήμερα ενεκάτωνα ένα περιοδικό μαγειρικής που τη συλλογή μου (ακατάχνωτα, γίνεται να παστύνουμε;) τζαι είχε ένα αφιέρωμα στο κυδώνι. Όλως περιέργως -γιατί εν μου αρέσκει ιδιαίτερα- εδιάβασα λίγο το κομμάτι εκείνο, ίσως επειδή μου ετράβησε την προσοχή η φωτογραφία του κυδωνόπαστου - κάμνει το πολλά η πεθερά μου. (there, I said that too. happy now?) Τζαι έκπληκτη διαβάζω ότι στο γλυκό κυδώνι πάει πολλά το "κιούλι" ή αρμπαρόριζα.
Τζείνο ήταν. Ήβρα το. Μετά που ένα γουγλάρισμα ήβρα τα ούλλα. Πού να ήξερα ότι μόνο ο δικός μου κύκλος λαλεί το "φκιούλι"; Ήβρα ότι ανήκει στην οικογένεια των γερανίων (πράμα που φαίνεται), ότι λέγεται και πελαργόνιο και πως η επιστημονική του ονομασία είναι Geranium ή Pelargonium roseum. Έμαθα επίσης ότι προλαμβάνει τη ναυτία του ταξιδιού, πληροφορία ιδιαίτερα χρήσιμη για την κατάσταση μου :S (πηγές: εδώ, εδώ κι εδώ).
Τζείνο που εν βρίσκεις με τίποτε στο ίττερνε εν μια περιγραφή που να συλλαμβάνει την απίστευτη μυρωθκιάν του.
Παλαιότερα είχα επιχειρήσει να έβρω στο ίττερνε πληροφορίες (συγκεκριμένα έψαχνα την επιστημονική ονομασία) για το φκιούλι, ένα αρωματικό φυτό που έχει η μάνα μου στην αυλή της τζαι κόφκει φύλλα για να αρωματίσει τα σιρόπια της τζαι τα γλυκά της. Απογοητεύτηκα γιατί εν ήβρα τίποτε. Απολύτως όμως. Εσκέφτηκα να ρωτήσω τίποτε τον Ασέρα που εν μάνα πας τούτα, αλλά ύστερα -surprise, surprise- εξίασα.
Σήμερα ενεκάτωνα ένα περιοδικό μαγειρικής που τη συλλογή μου (ακατάχνωτα, γίνεται να παστύνουμε;) τζαι είχε ένα αφιέρωμα στο κυδώνι. Όλως περιέργως -γιατί εν μου αρέσκει ιδιαίτερα- εδιάβασα λίγο το κομμάτι εκείνο, ίσως επειδή μου ετράβησε την προσοχή η φωτογραφία του κυδωνόπαστου - κάμνει το πολλά η πεθερά μου. (there, I said that too. happy now?) Τζαι έκπληκτη διαβάζω ότι στο γλυκό κυδώνι πάει πολλά το "κιούλι" ή αρμπαρόριζα.
Εικόνα από εδώ
Τζείνο ήταν. Ήβρα το. Μετά που ένα γουγλάρισμα ήβρα τα ούλλα. Πού να ήξερα ότι μόνο ο δικός μου κύκλος λαλεί το "φκιούλι"; Ήβρα ότι ανήκει στην οικογένεια των γερανίων (πράμα που φαίνεται), ότι λέγεται και πελαργόνιο και πως η επιστημονική του ονομασία είναι Geranium ή Pelargonium roseum. Έμαθα επίσης ότι προλαμβάνει τη ναυτία του ταξιδιού, πληροφορία ιδιαίτερα χρήσιμη για την κατάσταση μου :S (πηγές: εδώ, εδώ κι εδώ).
Τζείνο που εν βρίσκεις με τίποτε στο ίττερνε εν μια περιγραφή που να συλλαμβάνει την απίστευτη μυρωθκιάν του.
Τζι εμείς έτσι το λαλούμε! Ή θκιούλι, εν είμαι σίουρη μπορεί τζιαι να παρακούω γι' αυτό δεν παίρνω όρκο. Πάντως σίουρα ένεν κιούλι. Τζιαι ναι, στην Ελλάδα λαλούν το πελαργόνι.
Ωραιότατο, όντως
Τσαρτελλούδιν μου, εν εμεγάλωσες τζαι'σύ εις στην Σκάλα; :Ρ Αλόπως μόνο στη Σκάλα το λαλούμε έτσι. Φυσικά άμα το σκεφτείς λλίο, άμα φάεις λλίο το θ τζαι το φ που το θκιούλι τζαι το φκιούλι, πάλε κιούλι ακούεται.
εγώ το ξέρω θκιούλιαϊς
μυρίζει πολύ ξεχωριστά!
Λαλείς ναν η Σκάλα; Εμένα πάντως τζιαι η γιαγιά μου που εν πρόσφυγας έτσι το λαλεί
Ρίτσα, όπως λέμε θκιούλι-ice οξά εν το θκιαβάζω σωστά; χεχε
Τσαρτελλούδιν, μα ξέρω; Μήπως η γιαγιά σου εν πρόσφυγας που Αμμόχωστο μεριές; :Ρ
Ναι, επαρχία Αμμοχώστου βασικά. Μπορεί έτσι να το λαλούν στην ανατολική Κύπρο γενικά
San me erotas vra, eperasa akrivos ta idia ospou na to evrw:-)
Emeis laloume to episis thkiouli h tyiai fouli:-)
To idion epatha to me ta strouthouthkia tziai hvra oti ta trwn tziai sth ispania alla twra pale eksiasa thn latinikh onomasia tziai enna perasoun xronia wste na to evrw pale... Ksereis???
Θκιούλιν, it is *salute*
πάλε καλά πον μας είπες τζιαι "θκιάολε eyes" ρε ρίτσα.
λενη, define "την κατάστασή" σου πορφαβόρ. Ξέρεις, οι ναυτίες τζιαι οι "καταστάσεις" στην ίδια πρόταση δημιουργούν μιαν βήτα υποψίαν.
σαν το στρούθο με το στρούφο οι κουβέντα σας δαμέ.... :p
τζιαι τη χούφτα με τη φούχτα;
φορώ-χορώ-θορώ (δε ούλτιμεϊτ μίστερι)
*scream*
είσαι ένα φκιούλι ..............που λαλούμε
postbabylon
το φούλιν εν άλλο ρε, εν άσπρο τζαι μουσκομυρίζει, εν που τα αγαπημένα μου
http://toptropicals.com/pics/garden/shrubs/pics_shrubs1/3550.jpg
(το θκιούλιν εν το ξανάκουσα)
Εεεε το παπουτσόσυκο ήβραμεν το τζιαι επεράσαμε στο επόμενο level μάνι μάνι?
Επίσης στους εξαφανισθέντες εν τζιαι η κρίση ταυτότητας. Που εχάθηκεν τζιήνη η κορούδα?
Τσαρτελλούδιν, έννεν περίεργο όμως που εν εβρέθηκε κανένας να το γράψει στο ίττερνε "φκιούλι"; Just wondering
Postbabylon, ναι ναι, τζαι φούλι. Δεν ήξερες. Δε ρώταγες; Για τα στρουθούθκια ρώτα τον Ασέρα. Σηκώνω τα χέρια ψηλά :)
Sike, "θκιάολε eyes" LOL!!!!
Τι εννοείς "την κατάσταση μου"; Νο κομπρέντο.
Moonlight, εθύμισες μου μια φάση πριν λλία χρονια που εγνώρισα ένα ιντερνετικό φίλο στη Θεσσαλονίκη τζαι κάτι ήθελα να του πω για τα σπουργίτια αλλά είπα του τα "στρούθους" (εν στρούφους που τους λαλώ κανονικά) :Ρ
Τζείν'το "χορώ-φορώ" άμα το ακούω σκουλλίζουμαι!!
Ανώνυμε/-η, δεν την είχα υπόψη τη φράση. Αλλά είναι κάτι που θέλεις να μου πεις; :Ρ
Neerie, έννεν γαρδένια τζείνο στη φωτογραφία σου;
Αχάπαρη, πρέπει να έπαθε μια κρίση ταυτότητας. Θέλεις να ξαναποστάρω το παπουτσόσυκο;; (όπως τες αγγελίες των missing persons)
σάικ το θκιούλι εν χωρκάτικο
ενώ το θκιούλιαις έχει μία άλφα υπόσταση πως να το κάνουμε