Εχτές επισκέφτηκα ένα φίλο μου, ο οποίος πάσχει από κατά πλάκας σκλήρυνση εδώ και 15 περίπου χρόνια. Εκάτσαμε στη βεράντα για το ταβλούι μας κ εξεκινήσαμε την κουβεντούα μας γιατί είχαμε και πολύ καιρό να τα πούμε. Ώσπου μας εδιέκοψαν δύο μεσήλικες κύριοι, οι οποίοι ήρταν συγκεκριμένα για τον φίλο μου, τον Τ. ας πούμε. Είπαν ότι ήθελαν να του μιλήσουν και ο ίδιος απάντησε ότι θα ήταν καλύτερα αν παρεβρίσκονταν και οι γονείς του. Οι τύποι επέμεναν και μετά ήβρε με εμένα δικαιολογία, ότι επήα να τον δω και πως ήταν αντροπή να με θκιώξει. Είπαν του ότι προτιμούν να του μιλήσουν μόνου του, αλλά αν δεν τον επείραζε μπορούσα να μείνω. Έμεινα.
Οι τύποι εκρατούσαν μια καινή διαθήκη, ένα cd και ένα dvd, βιβλιαράκια και φυλλάδια θρησκευτικού περιεχομένου. Εσυστηθήκαν στον Τ. αλλά αποκαλούσε ο ένας τον άλλο "αδελφό". Εξεκίνησε ο ένας να μιλά στον Τ. και του είπαν ότι θα μιλήσουν για το Θεό. Καταρχάς, είπαν του ότι έμαθαν για τζείνον τζαι ότι γι'αυτό ήρταν να τον δουν, μετά που επροσευχήθηκαν για τζείνον. Στην ερώτηση "πόθθεν εμάθετε για'μένα;" απάντησαν "Τ. μου μεν ρωτάς πολλά πράματα". Ύστερα που λλίο στην απάντηση επροστέθηκε το ότι ο Θεός θωρεί τζαι στέλνει τους τζιαμέ που πρέπει. Του έκαναν διάφορες ερωτήσεις, του τύπου "πιστεύεις στο Θεό;", έλεγαν στάνταρτ κουβέντες του τύπου "ο ένας και μοναδικός Θεός είναι τριαδικός" και τον ρωτούσαν αν συμφωνούσε κλπ. Βασικά η γλώσσα του επήαινε ροδάνι τζαι τα παραπάνω που ελάλεν ήταν αερολογίες, πολλές όφκερες ή στάνταρτ πληροφορίες που αφορούσαν την πίστη στο Θεό. Αλλά τίποτε μεμπτό.
Ώσπου αρκέψαν οι παπαριές τζαι τζιαμέ, αν και συνεχώς αμίλητη και ανέκφραστη, επήρα τα πολλά άσχημα.
ΕΙΠΑΝ ΤΟΥ ΟΤΙ:
"Η πίστη σου μόνο μπορεί να σε σώσει. Είμαστε ούλλοι αμαρτωλοί αλλά η πίστη σου μπορεί να σε θεραπεύσει".
"Ο γείτονας σου ο Τάδε της Τάδε, ένα δρόμο πάρακατω, ξέρεις τον; (Δεν είχε ιδέα ο Τ. για ποιον εμιλούσαν) Ε λοιπόν επήαμε να μιλήσουμε στους γονιούς του και ήταν πολλά δεκτικοί. Εδεκτήκαν μας, ήταν ανοιχτοί στο να ακούσουν. Τζαι ο Τάδε έφευκε που σπίτι να πάει στο γιατρό, είχε συρίγγιο τζαι ήταν να πάει να τον χειρουργήσουν. Τζαι είπαμεν του "μεν πάεις", τζείνος "όι, εν να πάω". Τελικά επείστηκε να μείνει τζαι είπαμε μαζί μια προσευχή τζαι σε 2 μέρες είχε γιάνει. Αν επήαινε στο γιατρό η ασθένεια ήταν να ξαναέρτει, σίουρα. [...] Οι γιατροί μόνο να σου φαν τα ριάλλια σου θέλουν".
Ερωτήσαν τον τζαι κάτι άκυρα πράματα, όπως για παράδειγμα "πώς το έπαθες".Πηλέ μου ελάτε θκιαβασμένοι.
Να μεν σας τα πολυλογήσω άλλο, σε κάποια φάση είπαν να πουν μια προσευχή: ο σιωπηλός ο τύπος εμουρμούραν κάτι ακατάληπτα πράματα τζαι ο άλλος ήταν σαν να αυτοσχεδίαζε σε μια προσευχή. Εθύμησε μου μωρά που παίζουν θέατρο τζαι κάμνουν τους παπάδες. It took forever. Μετά εζητήσαν μου να τους φέρω λίγο λάδι τζαι είπαν ότι ήταν να πουν μια προσευχή για θεραπεία, κρατώντας ο ένας που τη μια τζαι ο άλλος που την άλλη το προβληματικό σημείο. Για να το κάμουν τούτο εζητήσαν να κλειστούν σε ένα δωμάτιο (ένα παρακείμενο δωματιούι στη συγκεκριμένη περίπτωση) γιατί "ο Θεός δεν κάμνει επίδειξη". Δε με αφήσαν να μείνω μαζί τους. Επήρεν τους κανένα 20λεπτο. Ο Τ. εδιαλύθηκε διότι ήταν πολλή ζέστη τζειμέσα τζαι η ζέστη κατακόφκει τον. Έφκηκε τζαι εν είχε δύναμη να μιλήσει.
Όταν έφευγαν ήρτε και η μάμα του, η οποία εν απλή γυναίκα που όμως αφελώς πιστεύκει εύκολα (ας πούμε, ενώ ήξερε ότι εν αιρετικοί, είπεν μου "εσκέφτηκες να φκουν που τζειμέσα τζαι ο Τ. να περπατά;;"). Είπεν τους ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι τζαι απαντήσαν της "μεν το στερήσεις τούτο του Τ., μεν μπεις εμπόδιο". Άμπα τζια εν νιώσει τύψεις αν τους θκιώξει τζαι ο γιος της συνεχίσει να είναι στην ίδια και χειρότερη κατάσταση. Είπαν του πως εν να ξαναεπιστρέψουν τζαι ότι μαζί -εν ολίγοις- εν να φέρουν αποτελέσματα.
Τα λαμπούθκια μου άψαν ωσάν του χριστουγεννιάτικου δέντρου, επήρα τζαι άψα, εταράξαν τα νεύρα μου, πώς το λες.
Πες επειδή εν εξαναπαρευρέθηκα σε απόπειρα προσηλυτισμού;
Πες επειδή ελαλούσαν του ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ;
Πες επειδή επροσπαθούσαν να τον κάμουν να αποστραφεί τους γιατρούς τζαι να παραδοθεί στην πίστη τους;
Πες επειδή επαίζαν λλίο τους άγιους; Διότι ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΚΥΡΙΕ τζαι εν να τζίσεις το προβληματικό σημείο τζαι εν να το γιάνεις;;;
Πες επειδή εκοντοσυνάουταν τζαι του παππού μου όταν ήταν άρρωστος;
Εν ξέρω, πάντως έγινα έξω φρενών.
Ευτυχώς ύστερα εμιλήσαμε με τον Τ. από τηλεφώνου, όταν ανέκτησε και λλίες δυνάμεις τζαι εσυζητήσαμε την όλη φάση. Αν και έδειξε να συμφωνεί με όσα είπαμε, φοούμαι τον γιατί βλέπει ότι αν και αργά τα συμπτώματα έρχονται σταθερά, έτσι εν απελπισμένος τζαι δοκιμάζει ό,τι καινούριο υπάρχει που θεραπείες. Μα ό,τι υπάρχει. Τζαι εν θέλω κανένας άχρηστος να τον εκμεταλλευτεί.
Πρέπει να πυκνώσω τις επισκέψεις μου.
Οι τύποι εκρατούσαν μια καινή διαθήκη, ένα cd και ένα dvd, βιβλιαράκια και φυλλάδια θρησκευτικού περιεχομένου. Εσυστηθήκαν στον Τ. αλλά αποκαλούσε ο ένας τον άλλο "αδελφό". Εξεκίνησε ο ένας να μιλά στον Τ. και του είπαν ότι θα μιλήσουν για το Θεό. Καταρχάς, είπαν του ότι έμαθαν για τζείνον τζαι ότι γι'αυτό ήρταν να τον δουν, μετά που επροσευχήθηκαν για τζείνον. Στην ερώτηση "πόθθεν εμάθετε για'μένα;" απάντησαν "Τ. μου μεν ρωτάς πολλά πράματα". Ύστερα που λλίο στην απάντηση επροστέθηκε το ότι ο Θεός θωρεί τζαι στέλνει τους τζιαμέ που πρέπει. Του έκαναν διάφορες ερωτήσεις, του τύπου "πιστεύεις στο Θεό;", έλεγαν στάνταρτ κουβέντες του τύπου "ο ένας και μοναδικός Θεός είναι τριαδικός" και τον ρωτούσαν αν συμφωνούσε κλπ. Βασικά η γλώσσα του επήαινε ροδάνι τζαι τα παραπάνω που ελάλεν ήταν αερολογίες, πολλές όφκερες ή στάνταρτ πληροφορίες που αφορούσαν την πίστη στο Θεό. Αλλά τίποτε μεμπτό.
Ώσπου αρκέψαν οι παπαριές τζαι τζιαμέ, αν και συνεχώς αμίλητη και ανέκφραστη, επήρα τα πολλά άσχημα.
ΕΙΠΑΝ ΤΟΥ ΟΤΙ:
"Η πίστη σου μόνο μπορεί να σε σώσει. Είμαστε ούλλοι αμαρτωλοί αλλά η πίστη σου μπορεί να σε θεραπεύσει".
"Ο γείτονας σου ο Τάδε της Τάδε, ένα δρόμο πάρακατω, ξέρεις τον; (Δεν είχε ιδέα ο Τ. για ποιον εμιλούσαν) Ε λοιπόν επήαμε να μιλήσουμε στους γονιούς του και ήταν πολλά δεκτικοί. Εδεκτήκαν μας, ήταν ανοιχτοί στο να ακούσουν. Τζαι ο Τάδε έφευκε που σπίτι να πάει στο γιατρό, είχε συρίγγιο τζαι ήταν να πάει να τον χειρουργήσουν. Τζαι είπαμεν του "μεν πάεις", τζείνος "όι, εν να πάω". Τελικά επείστηκε να μείνει τζαι είπαμε μαζί μια προσευχή τζαι σε 2 μέρες είχε γιάνει. Αν επήαινε στο γιατρό η ασθένεια ήταν να ξαναέρτει, σίουρα. [...] Οι γιατροί μόνο να σου φαν τα ριάλλια σου θέλουν".
Ερωτήσαν τον τζαι κάτι άκυρα πράματα, όπως για παράδειγμα "πώς το έπαθες".
Να μεν σας τα πολυλογήσω άλλο, σε κάποια φάση είπαν να πουν μια προσευχή: ο σιωπηλός ο τύπος εμουρμούραν κάτι ακατάληπτα πράματα τζαι ο άλλος ήταν σαν να αυτοσχεδίαζε σε μια προσευχή. Εθύμησε μου μωρά που παίζουν θέατρο τζαι κάμνουν τους παπάδες. It took forever. Μετά εζητήσαν μου να τους φέρω λίγο λάδι τζαι είπαν ότι ήταν να πουν μια προσευχή για θεραπεία, κρατώντας ο ένας που τη μια τζαι ο άλλος που την άλλη το προβληματικό σημείο. Για να το κάμουν τούτο εζητήσαν να κλειστούν σε ένα δωμάτιο (ένα παρακείμενο δωματιούι στη συγκεκριμένη περίπτωση) γιατί "ο Θεός δεν κάμνει επίδειξη". Δε με αφήσαν να μείνω μαζί τους. Επήρεν τους κανένα 20λεπτο. Ο Τ. εδιαλύθηκε διότι ήταν πολλή ζέστη τζειμέσα τζαι η ζέστη κατακόφκει τον. Έφκηκε τζαι εν είχε δύναμη να μιλήσει.
Όταν έφευγαν ήρτε και η μάμα του, η οποία εν απλή γυναίκα που όμως αφελώς πιστεύκει εύκολα (ας πούμε, ενώ ήξερε ότι εν αιρετικοί, είπεν μου "εσκέφτηκες να φκουν που τζειμέσα τζαι ο Τ. να περπατά;;"). Είπεν τους ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι τζαι απαντήσαν της "μεν το στερήσεις τούτο του Τ., μεν μπεις εμπόδιο". Άμπα τζια εν νιώσει τύψεις αν τους θκιώξει τζαι ο γιος της συνεχίσει να είναι στην ίδια και χειρότερη κατάσταση. Είπαν του πως εν να ξαναεπιστρέψουν τζαι ότι μαζί -εν ολίγοις- εν να φέρουν αποτελέσματα.
Τα λαμπούθκια μου άψαν ωσάν του χριστουγεννιάτικου δέντρου, επήρα τζαι άψα, εταράξαν τα νεύρα μου, πώς το λες.
Πες επειδή εν εξαναπαρευρέθηκα σε απόπειρα προσηλυτισμού;
Πες επειδή ελαλούσαν του ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ;
Πες επειδή επροσπαθούσαν να τον κάμουν να αποστραφεί τους γιατρούς τζαι να παραδοθεί στην πίστη του
Πες επειδή επαίζαν λλίο τους άγιους; Διότι ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΚΥΡΙΕ τζαι εν να τζίσεις το προβληματικό σημείο τζαι εν να το γιάνεις;;;
Πες επειδή εκοντοσυνάουταν τζαι του παππού μου όταν ήταν άρρωστος;
Εν ξέρω, πάντως έγινα έξω φρενών.
Ευτυχώς ύστερα εμιλήσαμε με τον Τ. από τηλεφώνου, όταν ανέκτησε και λλίες δυνάμεις τζαι εσυζητήσαμε την όλη φάση. Αν και έδειξε να συμφωνεί με όσα είπαμε, φοούμαι τον γιατί βλέπει ότι αν και αργά τα συμπτώματα έρχονται σταθερά, έτσι εν απελπισμένος τζαι δοκιμάζει ό,τι καινούριο υπάρχει που θεραπείες. Μα ό,τι υπάρχει. Τζαι εν θέλω κανένας άχρηστος να τον εκμεταλλευτεί.
Πρέπει να πυκνώσω τις επισκέψεις μου.
WTF!!!
Άκουσα τζι άλλες περιπτώσεις τέθκιες. Εν τραγικό το πως εκμεταλλεύκουνται τούτοι οι λαφαζάνιες (to put it mildly) τον πόνο του άλλου τζαι κυρίως την απελπισία του. Διότι άμαν θωρείς τα πράματα να χειροτερεύουν (είτε σιγά-σιγά είτε γοργά-γοργά) τότε μοιραία "πιάννεσαι" που κάθε "μεσσία" που βρέθεται στο δρόμο σου επειδή "ο Θεός ξέρει τζαι πέμπει τους τζιαμέ που πρέπει".
Ας πούμε σήριουσλι...εν έχουν με ιερό με όσιο τούτοι οι "ανθρώποι"; Έλεος δηλαδή!
" " ---> (σημαινει έμεινα άφωνος). Τι κόσμος υπαρχει ρε παιδί μου. Να σου το λαλούν κ να μεν το πιστέφκεις.
Εγώ θα τους έφερνα το λάδι.. μες το τηάνι βραστό να τους το λούσω.
Ενευρίασες που εν τους είπες τίποτε. Ετσάκρισες.
Καλά τζαι άντεξες! Προσεχε τον φίλο σου ρε γιατί αν συνέχεια περιτρυγιρίζετε που πολλούς που εχουν την νοοτροπία της μάμας του εν ακόμα πιο εύκολο να παρασυρθει...τζαι ο πνιγμένος θα πιαστεί τζαι που ένα μικρό κλαδάκι εστω τζαι αν η φωνή της λογικής λαλεί του ότι εν θα τον σώσει.
Εγω ένιξερω αν θα τα εκατάφερνα να συγκρατηθώ. Για το λάδι ωραία το έθεσε η Ασυγχώρητη. Απορώ πως αφήνουν έτσι "ανθρώπους" τζαι κυκλοφορούν...αφού κλίαρλι εν κλινικές περιπτώσεις.
Εν μορμόνοι που ήταν; Επειδή κάμνουν τες έτσι παπαριές τούτοι.
Αν εγίνετουν να τους πεις καμιά κουβέντα.
Αλλά τζιαι να τους ελάλες...:/
Ώρες ώρες που τ'αλήθκεια απορείς ίντα πλάσματα υπάρχουν.
Καλή δύναμη στο φίλο σου.
Ινβίκτε, αν είχαν δε θα ελαλούσαν τέθκοια πράματα σε άνθρωπο που εν σε τούτη την κατάσταση.
Εύρο, και όμως.
Ασυγχώρητη, εν ήμουν σπίτι μου τζαι εν ήξερα που εν τα τηάνια. Δεν ενευρίασα που δεν τους είπα τίποτε. Ήταν απόλυτα συνειδητή η επιλογή μου. Δεν ήρταν να δουν εμένα, δεν ήταν στο σπίτι μου και ο φίλος μου έχει νου και σώας τας φρένας. Ήθελα να τους αφήκω να κάμουν τα δικά τους τζαι να τα συζητήσω ύστερα μαζί του.
Πρασινάδα, αλήθκεια ούτε'γώ ξέρω πώς εσυγκρατήθηκα.
Μισιαρέ, εν ξέρω, εν εμάθαμε τι ήταν. Θα μάθουμε όμως. Τζαι να τους ελάλουν τζείνοι ήρταν για να παίξουν το φκιολί τους. (Και) γι'αυτό επέλεξα να σκάσω τζαι να τα κουβεντιάσω μετά με το φίλο μου.
Ου γμτ! Πόσο εκμεταλλευτές μπορεί να εν κάποι άνθρωποι. Ή μορμόνοι ήταν ή ιεχωβάες. Αλλά αν ήταν ιεχωβάες ήταν να το καταλάβει$. Επικίνδυνα πράματα σε έτσι περιπτώσεις, ειδικά αν τον πείσουν να σταματήσει τες θεραπείες. Αν δεις τζαι πάει τζαμαί η κατάσταση, πε το του γιατρού του τζαι του παπά της ενορίας (πολλά territorial species) να τους δειχτούν.
Ε ήντα ενευρίασες καλό κόρη; :)
Δηλαδή πρέπει να σκοτώσουν κάποιον τούτοι για να βάλουμε όρια στην ανοχή μας;
Λάδι βραστό πουπάνω τζαι στο καλό. Οι τσαρλατάνοι τζαι οι πελλοί μακριά που τους ανθρώπους που αγαπούμε. Το φίλο σου θα τον εκμεταλλευτούν αν συνεχίζετε να επιτρέπετε σε έτσι γομάρκα να τον ταϊζουν ψεύτικες ελπίδες. Προτίμα να τον πληγώσεις σήμερα λέγοντας του την αλήθεια ΞΕΚΑΘΑΡΑ, παρά να αφήνεις άλλους να εκμεταλλεύκουνται την ευάλωτη ψυχολογική τζαι σωματική του κατάσταση.
Ώσπου μεινίσκουν στο στάδιο της προσευχής τζαι στα κομποσιοίνια εν καλά...
Εμέναν ακούονται μου Αγιορίτες.
Πρόσεχε το φίλο σου...
shocking, paizoun me ton ponon tou kosmou.
Kouragio sto filo sou.
Srovolioti:-)
έτυχε μου περίπτωση τελευταίως, έγραψα το θέμας (http://chezneerie.blogspot.com/2011/05/blog-post_19.html)
εθύμισε μου πολλά τη δική σου... απλά δεν είσιεν τα προκαταρκτικά με τα περί Θεού (εγνωρίζουνταν ήδη) ένας τύπος εκλείστηκε σε ένα δωματιούι σκοτεινό με μια φίλη μου για 20 λεπτά "για να τη γιατρέψει"
επαραξενεύτηκα πολλά τζι έβαλες με σε σκέψεις...
Για να δεχτεί ο φίλος σου να κάτσει να ακούσει για τόση ώρα 2 αγνώστους και να τους αφήσει να τον πλησιάσουν σε ένα κλειστό δωμάτιο, σημαίνει ότι είναι ανοιχτός σε κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να κρίνω, γιατί δε βρίσκομαι στη θέση του, αλλά κι εγώ πιστεύω ότι πρέπει να μιλήσεις μαζί του σοβαρά για το θέμα. Είναι εύκολο να λέμε ότι θα τους διώχναμε με τις κλωτσιές (κι εμένα αυτή ήταν η αρχική μου σκέψη), αλλά δεν ξέρει κανείς μέχρι πού μπορεί να οδηγήσει κάποιον η απόγνωση. Αλλά μεγάλοι μαλάκες είναι αυτοί και κατά τη γνώμη μου διπλά άρρωστοι ανθρώποι, γιατί το χειρότερο στην περίπτωσή τους είναι ότι πιστεύουν ότι αυτό που κάνουν έιναι έργο ιερό... έλεος!
εν πολλά που θέλω να πω. όπως το ότι ο φίλος σου μπορεί να έχει σκλήρυνση αλλά έσιει τζιαι τον νου του. Αλλά στην απελπισία τζιαι στο φόβο εν αντιδράς νούσιμα...
Ενευρίασα τόσο πολλά με το θράσος των άλλων.. πόσο υπάνθρωπος πρέπει να είσαι; Αφηστον ανθρωπο ήσυχο..
Αχ, θα κάμω ανάρτηση αλόπως.
Δεν εξανάκουσα το σύστημα τούτο με την προσέγγιση των αρρώστων αλλά άτε. Εν "λογικό". Φάση ναρκωτικά α....
Μείνε κοντά του, μίλα του. Όι ότι ξέρψ πως εν καλλύττερος ο "θεός μας" αλλά τούτοι πέρκει να ζητούν τζαι λεφτά, τζαι να παρετήσει τζαι ό,τι του κάμνουν οι γιατροί κλπ.... Πρόσεχε τον όσο μπορείς...
Defiance, "πολλά territorial species" LOL. Έχεις δίκαιο όμως! Θα τους το σφυρίσω όπως τους το εσφύρισε κάποιος άλλος για το φίλο μου.
Ασυγχώρητη, είπα του την. Ξεκάθαρα. Ενευρίασα με τες μπούρδες που άκουα τζαι με το γεγονός ότι τούτο το πράμα γίνεται δίπλα μας.
Στροβολιώτη, σίουρα εν ήταν :Ρ
Post, παίζουν τζαι μάλιστα αδίστακτα!
Neerie, υπάρχουν πολλές τεχνικές χαλάρωσης που όντως δουλεύκουν. Εξαρτάται όμως τι ακριβώς εκάμαν τζειμέσα.
Κοριννα, εν άνθρωπος που εν θα θκιώξει κανένα, εν να τον ακούσει τζαι μετά θα τον γράψει στα @@ του. Εν κοπέλλιν, έννεν πρόβατο. Απλά εν τζαι κάπως απελπισμένος.
Αππωμένη, όπως τα λες. Μιλούμε για τεράστιο θράσσος. Ειδικά στη φάση που εκλειδωθήκαν μες στο δωμάτιο. Ερωτήσετε ρε γάροι αν ο άρρωστος άνθρωπος μπορεί να κλειστεί μες σε ένα δωματιούι μαζί σας τόση ώρα; Τζαι εβρωμούσαν τζιόλας. Τζαι του ενός τα νύχια του ήταν ολόμαυρα νεκατσιαστά.
Moonlight, κάμε πε τα.
για κάποιο λόγο τούντο ποστ εδιέφυγεν μου, τωρά το είδα.
παραπάνω που ούλλα εχάλασεν με το σχόλιο του στροβολιώτη. Κανεί ολάν. Τούτη η ανιδεότητα ορισμένων εκατάντησεν αηδία.