Ή του Αντέννα, ή του Ρικ, εν κάμνω διακρίσεις...
Κάθε μιαν την άλλη ακούεις διάφορα. "Ο τάδε1 έπαθε έτσι που τον τάδε2" και "της τάδε3 έτυχεν της άλλωσπως που τον τάδε4", και τα νούμερα δεν τελειώνουν. Ιστορίες για αγρίους. Ιστορίες εξαπάτησης, διαφθοράς, παθολογικής ζήλιας (είδαμε και την μακαρίτισσα τη συνάδελφο που επήε που την ίδια της την αρφή, Θεός μακαρίσει την) και, όπως και τα νούμερα, η λίστα είναι επίσης ατελείωτη.
Όταν όμως τυγχαίνει στο δικό σου περιβάλλον, έρκεται σου κεραμίδα τα ευλοημένα..
Και απορώ: τι (ΔΕΝ) σκέφτεται ο κόσμος; Εν σκέφτεται ότι εν να πληγώσει κόσμο; Ότι τούτο που προσπαθεί να κάμει εν να αποκαλυφτεί με μαθηματική ακρίβεια;
Τωρά που γράφω το post, ο φίλος Κ. μου λέει στο MSN: "(τούτο που εσυνέβηκε) εν είναι καινούρια τακτική, έχουμεν το σαν κοινωνία". Γενικολογώντας αναφερόμαστε στην κοινώς γνωστή πουτανιά.
Ας μείνουν ευλοημένα. Έχει κάτι που εν το έχουμε σαν κοινωνία;
Ακόμα τζαι να φυλάεις τα ρούχα σου, ούτε τα μισά εν σου μεινίσκουν!
Εν πειράζει.
Κάθε φορά το πάθημα γίνεται μάθημα.
Περαστικά μας, μη χειρότερα και φίλοι μου watch out for the anvils out there!!
Κάθε μιαν την άλλη ακούεις διάφορα. "Ο τάδε1 έπαθε έτσι που τον τάδε2" και "της τάδε3 έτυχεν της άλλωσπως που τον τάδε4", και τα νούμερα δεν τελειώνουν. Ιστορίες για αγρίους. Ιστορίες εξαπάτησης, διαφθοράς, παθολογικής ζήλιας (είδαμε και την μακαρίτισσα τη συνάδελφο που επήε που την ίδια της την αρφή, Θεός μακαρίσει την) και, όπως και τα νούμερα, η λίστα είναι επίσης ατελείωτη.
Όταν όμως τυγχαίνει στο δικό σου περιβάλλον, έρκεται σου κεραμίδα τα ευλοημένα..
Και απορώ: τι (ΔΕΝ) σκέφτεται ο κόσμος; Εν σκέφτεται ότι εν να πληγώσει κόσμο; Ότι τούτο που προσπαθεί να κάμει εν να αποκαλυφτεί με μαθηματική ακρίβεια;
Τωρά που γράφω το post, ο φίλος Κ. μου λέει στο MSN: "(τούτο που εσυνέβηκε) εν είναι καινούρια τακτική, έχουμεν το σαν κοινωνία". Γενικολογώντας αναφερόμαστε στην κοινώς γνωστή πουτανιά.
Ας μείνουν ευλοημένα. Έχει κάτι που εν το έχουμε σαν κοινωνία;
Ακόμα τζαι να φυλάεις τα ρούχα σου, ούτε τα μισά εν σου μεινίσκουν!
Εν πειράζει.
Κάθε φορά το πάθημα γίνεται μάθημα.
Περαστικά μας, μη χειρότερα και φίλοι μου watch out for the anvils out there!!
Φίλε μου, δυστυχώς ό,τι και να λέμε, τούτα όλα εν πρόκειται να εκλείψουν ποτέ που την κοινωνία της Κύπρου! Είναι πράγματα που εγίνονταν στους αιώνες των αιώνων και θα διαιωνίζονται ώσπου υπάρχει η πανουργία! Και κάτι τελευταίο... γιατί κάμνουν τόση επιτυχία οι κυπριακές σειρές? Γιατί ό,τι λαλούν εν πράματα που ΓΙΝΟΝΤΑΙ στην παναϋρο-κοινωνία της Κύπρου! :) Η δική μου συμβουλή: συνήθιστα γιατί θα υπάρχουν πάντα και δυστυχώς θα γίνονται χειρότερα ώσπου υπάρχουν γυναικάκια και κατινάκια παντού!
Α.Α.
Τελικά καμιά φορά εν ξέρω αν οι σειρές παίρνουν ιδέες που τον κόσμο ή ο κόσμος που τες μαννοσειρές. Πιο πιθανό να είναι και αμφίδρομη η σχέση.
Το τραγικό όμως εν η ακροαματικότητα και νομίζω εν γενικά ένα κοινωνικό πρόβλημα στο οποίο πρέπει να εγκύψει η πολιτεία.
Βάλε ΓΙΕ ΜΟΥ ένα ντοκυμαντέρ, της προκοπής!
Θυμούμαι κάτι σειρές ντοκυμαντέρ που έβαλε ΜΙΑ ΦΟΡΑ το ΡΙΚ και ήταν που τα πιο ενδιαφέροντα πράματα που είδα ποτέ στην τηλεόραση. Μια φορά τα έδειξε. Όσοι τα είδαν, είδαν τα.
Ενώ οι Δύο Ξένοι, το Είσαι το ταίρι μου, οι Μεν και οι Δε (ο Θεός πιον), το Βουράτε Γειτόνοι και εν ξέρω κι εγώ ποια άλλη ΠΑΤΑΤΑ επαίξαν αμέτρητες φορές.
Ύστερα λαλείς ο κόσμος μαννέφκει. Εννα μαννέψει, εν θα μαννέψει;