Σε σχέση με το προηγούμενο ποστ, απλά ειλικρινά χαίρομαι που ξέρω νοσηλευτές που δεν έχουν καμία σχέση με τους υπόλοιπους αμπάλατους βολεμένους που εργάζονται σε δημόσια νοσηλευτήρια.
Σε σχέση με το προηγούμενο ποστ, απλά ειλικρινά χαίρομαι που ξέρω νοσηλευτές που δεν έχουν καμία σχέση με τους υπόλοιπους αμπάλατους βολεμένους που εργάζονται σε δημόσια νοσηλευτήρια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πολύ τρυφερό και ναι υπάρχουν και νοσηλευτές πο έχουν γεννηθεί γι'αυτή τη δουλειά ,δεν είναι αγγαρία.
Αν δεν κάνω λάθος μιλά για το έφηβο αδελφό του κοριτσιού που δέιχνει με το δικό του τρόπο την συμπαράσταση του και εμψυχώνει την αδελφή του. Συγκινητικό!
Σταλαματιά μου ναι, και χαίρομαι να τους βλέπω στα νοσοκομεία μας.
Έτσι είναι, Μαρικκού. Επειδή έγινε αναφορά σε αναίσθητους νοσηλευτές στα σχόλια του προηγούμενου ποστ, ανάρτησα αυτό το φιλμάκι για να συμφωνήσω ότι χρειάζονται περισσότερα από ιατρικές γνώσεις και φάρμακα για να βοηθήσεις κάποιο. Η συναισθηματική-ψυχολογική στήριξη ίσως να έπρεπε να καταχωρηθεί ως πρώτη στη λίστα.