Προσοχή: Ακολουθεί μακρυνάρι ΑΛΛΑ θκιάβαζε τζαι μεν διαμαρτύρεσαι ρε αναγνώστη, έχει τόσο καιρό να γράψω κάτι μεγάλο.
Καταρχάς, σε συνέχεια παλαιότερου ποστ, εδήλωσα εθελόντρια. Έτσι πράμα εν έχανα. Και εκατάφερα να πείσω λίγες φίλες επίσης. Φυσικά εν ελάβαν ποτέ τις αιτήσεις μας και εχρειάστηκε να τες ξαναστείλουμε, εν μας είχαν ειδοποιήσει μέχρι την τελευταία στιγμή, και συγκεκριμένα την Μπριτούλα μου κι εμένα εν μας ειδοποίησαν καθόλου για τη συνάντηση των εθελοντών (φυσικά ενημερωθήκαμε και επήαμε). Ίσως να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του εθελοντισμού (καλά, ίσως υπερβάλλω λιγάκι) που ο εθελοντής παρακαλά τους διοργανωτές να προσφέρει τη βοήθεια του τζαι ο τελευταίος πέρα βρέσιει. Oh well.
Όταν επήαμε στη συνάντηση των εθελοντών εκαταλάβαμε προς τι ο πανικός. Εμείναν τελευταία στιγμή. Όλοι ήταν στην πρίζα και πολλά πεδία ήταν ασαφή, όπως πχ οι ακριβείς υπευθυνότητες μας στη διοργάνωση. Πρέπει όμως να είμαι ειλικρινής και να πω ότι έχασα την επόμενη συνάντηση, που ήταν με τους υπεύθυνους των ομάδων (εξεχάστηκα στη δουλειά, οκ;;), οπότε δεν είμαι σε θέση να ξέρω εάν εξεκαθαρίστηκε σε οποιαδήποτε φάση το θέμα "υπευθυνότητες".
Κατά τα άλλα, οι στολές μας ήρθαν σε μια πολύ όμορφη μπλε αθλητική τσαντούλα (γες ρε, τζαι ήθελα μια για το γυμναστήριο), η μπλούζα και το jokey είναι πολύ όμορφα, μόνο η βερμούδα εν χάλι μαύρο δόξα σοι ο Θεός. Γιατί είναι μεν κάποια μπεζ που συνδυάζονται με το κροκί κίτρινο (της μπλούζας), αλλά αυτό το σκατί χρώμα δεν περιλαμβάνεται σ'αυτά. Επίσης το κόψιμο της είναι το κλασσικό, με τον κοψιά να κουμπώνει πας στο αρφάλι. Έπιαεν με η λλιοψυshιά όταν την δοκίμασα. Ευτυχώς οι περισσότεροι εθελοντές φορούν κάτι άλλο σχετικό από κάτω, έτσι εφόρησα την τρίκαρτη μου βερμούδα που ήταν πολλά κοντά χρωματικά στην άχαρη βερμούδα τζαι ήταν τζαι πολλά cool, thank you.
Επίσης, και οι υπόλοιπες στολές (αθλητών, κριτών, οργανωτικής επιτροπής) πρέπει να πω ότι είναι πολύ όμορφες και το logo είναι πολύ πετυχημένο!
Το μόνο που με ξένισε ιδιαίτερα (γιατί χωνεύκεις τη βερμούδα σε κάποια φάση όταν δεις ότι κάθεται καλά πας στην πλειοψηφία του υπόλοιπου κόσμου), είναι ότι οι στολές είναι made in china, από ιταλική εταιρεία. Γιατί; Έχουμε τόσες βιομηχανίες στην Κύπρο, εμπορούσαμε να στηρίξουμε τα εγχώρια προϊόντα, τζαι πιθανό να μας μείνουν τζαι λεφτά για διαφήμιση. Επήεν πιον φυσικά, αλλά εν σημαντική λεπτομέρεια που πρέπει να την προσέξουμε σε επόμενες διοργανώσεις.
Κατά τα άλλα, οι εθελοντές μπαίνουν δωρεάν σχεδόν παντού, συμπεριλαμβανόμενης και της τελετής έναρξης. Καλά, εκαθούμασταν στη νότια κερκίδα και εβλέπαμεν τα όλα που το πλάι -άρα σχηματισμοί κλπ δεν εφαίνουνταν- αλλά τολμώ να πω ότι επεράσαμε πολλά ωραία. Ήταν λλίγο κοψοφλέβ σε κάποιες φάσεις, και δε μιλώ για το θεό Φραγκούλη, ήταν λλίγο copy-paste από Ολυμπιακούς Αθήνας σε άλλες φάσεις, αλλά γενικά η γεύση που άφησε η βραδιά ήταν γλυκειά και ελαφριά!
Τα highlights της βραδιάς θα έλεγα ότι ήταν:
(α) τα μωρά που εσυμμετείχαν στα χορευτικά [είχε πραγματικά πολλλά μικρά μωρά που πχ εκωλοσύρναν τη βράκα τους!! μάνα μου ρε:)]
(β) η παρέλαση των αθλητών και το waving που τους εκάμναμε/ μας εκάμναν και
(γ) τα χρώματα, εγράφαν πάααρα πολλά ωραία!
Πρώτη μέρα των Αγώνων χθες, και τα καθήκοντα μου ήταν στο ΓΣΠ. Μα τι ωραία που ήταν!! Φυσικά το άγχος και η ένταση υπήρχε, από πλευράς της ομάδας τεχνικών που εβοηθούσαμε, αλλά ένα χαμόγελο, μια FANTA, ένα αστείο, ένα σάντουιτς λούντζα-χαλλούμι και ένα tap στην πλάτη τους βοηθούσε να μην πάθουν κανένα εγκεφαλικό επί τόπου. Εκεί ξεκαθάρισαν και τα καθήκοντα μας (it was about time) - κάνουμε λίγο από όλα :)
Βρέθηκα στο χώρο αθλήματος σαν παρατηρητής και αναμεταδότης (όϊ, εν ήμουν εγώ τζείνη που ακούατε στην τηλεόραση) και ένιωσα πιο κοντά στους αθλητές. Σε αυτό το σημείο θέλω να πω σε όσους εσκεφτήκατε την πρώτη μου πρόταση για εθελοντισμό τζαι απορρίψατε την, είδα τους τ έ λ ε ι ο υ ς κώλους που απόσταση αναπνοής. ΜΑΝ, όπως των αρχαιοελληνικών αγαλμάτων που ήταν ααα..!! Ένα γούτζιου στον κούκλο μιγά αθλητή που το Μονακό! Επίσης, εσηκώστηκε η ΠΕΤΣΑ μου όταν η Κύπρος κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο στη διοργάνωση, με την Στέλλα Χριστοφόρου στο δρόμο 800μ. Και γενικά εχτές επήαμε πολλά καλά, με 12 χρυσά μετάλλια!
Κλείνοντας, ανυπομονώ να ξαναπάω αύριο!!
Για όσους άντεξαν μέχρι το τέλος, πάρτε και το μπόνους σας: τσιλλάτε πας στην εικόνα στην αρχή του ποστ για να πάτε στην ιστοσελίδα των ΑΜΚΕ 2009. Για τους πιο πορωμένους, στα downloads βρίσκετε τζαι backgrounds για το desktop σας. Φενκς :)
Καταρχάς, σε συνέχεια παλαιότερου ποστ, εδήλωσα εθελόντρια. Έτσι πράμα εν έχανα. Και εκατάφερα να πείσω λίγες φίλες επίσης. Φυσικά εν ελάβαν ποτέ τις αιτήσεις μας και εχρειάστηκε να τες ξαναστείλουμε, εν μας είχαν ειδοποιήσει μέχρι την τελευταία στιγμή, και συγκεκριμένα την Μπριτούλα μου κι εμένα εν μας ειδοποίησαν καθόλου για τη συνάντηση των εθελοντών (φυσικά ενημερωθήκαμε και επήαμε). Ίσως να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του εθελοντισμού (καλά, ίσως υπερβάλλω λιγάκι) που ο εθελοντής παρακαλά τους διοργανωτές να προσφέρει τη βοήθεια του τζαι ο τελευταίος πέρα βρέσιει. Oh well.
Όταν επήαμε στη συνάντηση των εθελοντών εκαταλάβαμε προς τι ο πανικός. Εμείναν τελευταία στιγμή. Όλοι ήταν στην πρίζα και πολλά πεδία ήταν ασαφή, όπως πχ οι ακριβείς υπευθυνότητες μας στη διοργάνωση. Πρέπει όμως να είμαι ειλικρινής και να πω ότι έχασα την επόμενη συνάντηση, που ήταν με τους υπεύθυνους των ομάδων (εξεχάστηκα στη δουλειά, οκ;;), οπότε δεν είμαι σε θέση να ξέρω εάν εξεκαθαρίστηκε σε οποιαδήποτε φάση το θέμα "υπευθυνότητες".
Κατά τα άλλα, οι στολές μας ήρθαν σε μια πολύ όμορφη μπλε αθλητική τσαντούλα (γες ρε, τζαι ήθελα μια για το γυμναστήριο), η μπλούζα και το jokey είναι πολύ όμορφα, μόνο η βερμούδα εν χάλι μαύρο δόξα σοι ο Θεός. Γιατί είναι μεν κάποια μπεζ που συνδυάζονται με το κροκί κίτρινο (της μπλούζας), αλλά αυτό το σκατί χρώμα δεν περιλαμβάνεται σ'αυτά. Επίσης το κόψιμο της είναι το κλασσικό, με τον κοψιά να κουμπώνει πας στο αρφάλι. Έπιαεν με η λλιοψυshιά όταν την δοκίμασα. Ευτυχώς οι περισσότεροι εθελοντές φορούν κάτι άλλο σχετικό από κάτω, έτσι εφόρησα την τρίκαρτη μου βερμούδα που ήταν πολλά κοντά χρωματικά στην άχαρη βερμούδα τζαι ήταν τζαι πολλά cool, thank you.
Επίσης, και οι υπόλοιπες στολές (αθλητών, κριτών, οργανωτικής επιτροπής) πρέπει να πω ότι είναι πολύ όμορφες και το logo είναι πολύ πετυχημένο!
Το μόνο που με ξένισε ιδιαίτερα (γιατί χωνεύκεις τη βερμούδα σε κάποια φάση όταν δεις ότι κάθεται καλά πας στην πλειοψηφία του υπόλοιπου κόσμου), είναι ότι οι στολές είναι made in china, από ιταλική εταιρεία. Γιατί; Έχουμε τόσες βιομηχανίες στην Κύπρο, εμπορούσαμε να στηρίξουμε τα εγχώρια προϊόντα, τζαι πιθανό να μας μείνουν τζαι λεφτά για διαφήμιση. Επήεν πιον φυσικά, αλλά εν σημαντική λεπτομέρεια που πρέπει να την προσέξουμε σε επόμενες διοργανώσεις.
Κατά τα άλλα, οι εθελοντές μπαίνουν δωρεάν σχεδόν παντού, συμπεριλαμβανόμενης και της τελετής έναρξης. Καλά, εκαθούμασταν στη νότια κερκίδα και εβλέπαμεν τα όλα που το πλάι -άρα σχηματισμοί κλπ δεν εφαίνουνταν- αλλά τολμώ να πω ότι επεράσαμε πολλά ωραία. Ήταν λλίγο κοψοφλέβ σε κάποιες φάσεις, και δε μιλώ για το θεό Φραγκούλη, ήταν λλίγο copy-paste από Ολυμπιακούς Αθήνας σε άλλες φάσεις, αλλά γενικά η γεύση που άφησε η βραδιά ήταν γλυκειά και ελαφριά!
Τα highlights της βραδιάς θα έλεγα ότι ήταν:
(α) τα μωρά που εσυμμετείχαν στα χορευτικά [είχε πραγματικά πολλλά μικρά μωρά που πχ εκωλοσύρναν τη βράκα τους!! μάνα μου ρε:)]
(β) η παρέλαση των αθλητών και το waving που τους εκάμναμε/ μας εκάμναν και
(γ) τα χρώματα, εγράφαν πάααρα πολλά ωραία!
Με διαφορά οι πιο φανατικοί θεατές της τελετής έναρξης :)
Πρώτη μέρα των Αγώνων χθες, και τα καθήκοντα μου ήταν στο ΓΣΠ. Μα τι ωραία που ήταν!! Φυσικά το άγχος και η ένταση υπήρχε, από πλευράς της ομάδας τεχνικών που εβοηθούσαμε, αλλά ένα χαμόγελο, μια FANTA, ένα αστείο, ένα σάντουιτς λούντζα-χαλλούμι και ένα tap στην πλάτη τους βοηθούσε να μην πάθουν κανένα εγκεφαλικό επί τόπου. Εκεί ξεκαθάρισαν και τα καθήκοντα μας (it was about time) - κάνουμε λίγο από όλα :)
Βρέθηκα στο χώρο αθλήματος σαν παρατηρητής και αναμεταδότης (όϊ, εν ήμουν εγώ τζείνη που ακούατε στην τηλεόραση) και ένιωσα πιο κοντά στους αθλητές. Σε αυτό το σημείο θέλω να πω σε όσους εσκεφτήκατε την πρώτη μου πρόταση για εθελοντισμό τζαι απορρίψατε την, είδα τους τ έ λ ε ι ο υ ς κώλους που απόσταση αναπνοής. ΜΑΝ, όπως των αρχαιοελληνικών αγαλμάτων που ήταν ααα..!! Ένα γούτζιου στον κούκλο μιγά αθλητή που το Μονακό! Επίσης, εσηκώστηκε η ΠΕΤΣΑ μου όταν η Κύπρος κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο στη διοργάνωση, με την Στέλλα Χριστοφόρου στο δρόμο 800μ. Και γενικά εχτές επήαμε πολλά καλά, με 12 χρυσά μετάλλια!
Κλείνοντας, ανυπομονώ να ξαναπάω αύριο!!
Για όσους άντεξαν μέχρι το τέλος, πάρτε και το μπόνους σας: τσιλλάτε πας στην εικόνα στην αρχή του ποστ για να πάτε στην ιστοσελίδα των ΑΜΚΕ 2009. Για τους πιο πορωμένους, στα downloads βρίσκετε τζαι backgrounds για το desktop σας. Φενκς :)
Ρεεεεεε εν είχα ιδέα ότι εγίνουνταν στην Κύπρο φέτος.
Ας πούμε ούτε που είχαν τίποτε οι εφημερίδες (τζαι τράστ μι είμαι ούλλην την ημέρα πουπάνω που το λαπτοπ τζαι τσιλλώ κουμπούδκια για νιουζ φρομ σάιπρους).
μπραβοοοοοοοο για τον εθελοντισμό.
καλά έκαμες τζαι επήες.
μπράβο τζιαι που μένα Λενού :)
στες φωτό σου φαίνεται τελικά κάποιος κόσμος... στις φάσεις που είδα από τηλεοράσεως εν είshεν μούγια σάννα.
αρχίζω να πιστεύω ότι εγκληματίσαν με την απουσία διαφήμισης. Για τους παγκύπριους αγώνες στίβου την άλλη βδομάδα εβάλαν τουλάχιστον 2-3 αφίσες and they really look good, me thinks. Στους ΑΜΚΕ, έρκουνται τόσοι αρχηγοί κρατών, τόση επισημότητα, τζιαι ο κόσμος να μεν έshει χαπάρι; Εν εμπορούσαν να ζητήσουν που τον φιλοκυβερνητικό Τζύκκο(υ) να τους παραχωρήσει τζιαι τούτους 2-3 αφίσες; Έστω ένα σμαρτούι; Λλία φυλλάδια; Καμιά σελίδα στο ττιβιμανία; Μιλούμε ο Πιτσιλλίδης έδωσε άλλη διάσταση στο «Είμαστε Παντού» του Jumbo...
Μα τι ωραία..
Αλλά όντως.
Η διαφήμιση στη Κύπρο εν κάπως της πουτάνας. Όπου πάεις θωρείς τον Πιτσιλλίδη τζαι ανακατόνουνται τα στομάσια σου.
Τζαι μια διαφημισούα για τους ΑΜΚΕ ήταν ναν πολλύς κόπος, πολλύ χρήμα;
Νομίζω πρέπει να δράσει ο ΣΙΚ.
Roam, εν έχουν υπόθεση ρε, εμπορούσαν να κάμουν πολλά καλύτερη δουλειά.
Sike, μα ήταν να παραχωρήσει ο Τζύκκου τες αφίσιες που έταξε στο γιούιν του; Μόνο σε κωλόχαρτα έμεινε να τον φκάλουν τον Πιτσιλλίδη. Τουλάχιστο τζιαμέ ήταν να το χαρούμε τζαι εμείς.
Αξιούριστε, χμμμ τι εισηγείσαι; ^_^
εθελοντισμος = θυμα
:D
Erxomai na diafonisw me ton Anonimo
katholou thima, antithetos ta uper einai polla opos i euxaristisi pou niotheis otan sinisfereis afilokerdos einai anektimiti, ase pou emploutizei to C.V.sou, kai as min ksexname:
"είδα τους τ έ λ ε ι ο υ ς κώλους που απόσταση αναπνοής. ΜΑΝ, όπως των αρχαιοελληνικών αγαλμάτων που ήταν ααα..!! Ένα γούτζιου στον κούκλο μιγά αθλητή που το Μονακό!"
xixixixi.... polla ta ofelei....
οι μπλε οι στολές πας το μπλε το ματρεσσ ενεφαινουνταν πολλά έντονες που την τιβί, έπρεπε να εν πιο άσπρες νομίζω ή καλλίττερα να εφέφκαν το μπλε πουκάτω
Ανώνυμε1, θύμα είμαι στη δουλειά που με χώνει ο μάστρος τζαι εν μπόρω να κάμω τίποτε. Στον εθελοντισμό ΘΕΛΩ και προσφέρω, ξέρω το ότι εν να τραβήσω σκόρσο αλλά εν για να βοηθήσω.
Ανώνυμε2, είδες τα οφέλη;
Ρίτσα, οι μικρές με τις μπλε τις στολές επαριστάναν τη θάλασσα, νομίζω έτσι έπρεπε να είναι. Οι άσπρες τους bat-like "μεμβράνες" πρέπει να ήταν ο αφρός.
Ήμουν τζαι εγώ με μια φίλη μου το καλοκαίρι, στα ξενοδοχεία που φιλοξενούσαν τους αθλητές!
Μιλούμε ήταν απίστευτα, πολλή χαβαλέ. Εγνωρίσαμεν κόσμο που Ανδόρα, που Λουξεμβούργο που όποθεν φανταστείς. Εκάμαμεν τζαι εξάσκηση των ξένων μας γλωσσών
Μακάρι να είχεν τζαι άλλες έτσι εθελοντικές εκδηλώσεις. Ήταν η 1η φορά τζαι να μου ελαλούσαν πίενε ξανά ήταν να βουρήσω πάλε, τζαι ας είχα τζαι εξεταστική :)