Τούτο το ποστ είχα το υποσχεθεί εδώ και καιρό, σε άππαρο ή κουνούπι, δε θυμούμαι καλά. Επήρα άδεια δημοσίευσης και σας το σερβίρω λοιπόν!
3ο έτος στο πανεπιστήμιο και διανύαμε το πιο δύσκολο μας εξάμηνο μέχρι τότε. Περισσότερα μαθήματα και όλα ήθελαν "γερές" εργασίες. Έτσι το sleepover μια στη μια και μια στην άλλη επιβαλλόταν.
Εκείνες τις μέρες έμενα στην Τόντα μου, στο μονό της κρεββάτι (είμαστε της άποψης ότι καλή θέληση να υπάρχει και όλα γίνονται). Τη συγκεκριμένη νύχτα η Τόντα μου κοιμήθηκε λίγο πιο νωρίς, εγώ έμεινα ως πιο αργά να δουλεύω στην εργασία, η Τόντα θα ξυπνούσε στις 7 να πάει για παρακολούθηση σε ένα σχολείο μέχρι τις 9, θα ερχόταν, θα με ξυπνούσε και θα συνεχίζαμε μαζί με την εργασία.
Τα έκλεισα σε κάποια φάση και εξαντλημένη ξάπλωσα προσεκτικά δίπλα της. Ξυπνώ σε κάποια φάση μια-δυό ώρες αργότερα, νιώθοντας στρατιές λυμπούρων να κάμνουν clubbing πας στο χέρι μου. Λέω W T F??? Ανοίγω με κόπο τα μάτια μου (ΕΓΩ, εγώ που άμα τζοιμούμαι μπορεί να παίζουν πόμπες δίπλα μου τζαι να μεν νώχω) και βλέπω την Τόντα να έχει ξαπλώσει πάνω στο χέρι μου και να μου κρατά το αριστερό μου το βυζί. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από μια περίοδο αναταράξεων, η Τόντα μου ήταν επιτέλους μαζί με τον Τόντο της. Αυτό όμως δεν άλλαζε κάτι για'μένα, ελυούσεν μου το χέρι μου τζαι εχούφτωνε το βυζί μου!
Ανασυντάσσω τις δυνάμεις μου και, με φωνή που θα τη ζήλευε και νταλικέρης, της λέω:
-Ε ν τ ζ α ι ε ί μ α ι ο Τ ό ν τ ο ς ...!!
Τότε η Τόντα ξυπνά, καταλαβαίνει τι είχε μόλις γίνει τζαι αρκέφκει να γελά αμήχανα τζαι να ζητά συγγνώμη. Εγώ εγύρισα πλευρό, προς τη safe πλευρά του κρεββατιού, ετραβήχτηκα τέλια στην άκρη τζαι άρκεψα σαλαβάτημα.
-Μα δε ρε, να την πάθουμε τζαι να την πάθουμε που την καλλύττερη μας φίλη. Τζαι πότε;; Σαν τζοιμούμαστε, άμπα τζαι καταφέρουμε να αντιδράσουμε. Εν να τους το πω ούλλους αύριο, να ξέρουν με τι έχουν να κάμουν
Κλπ κλπ κλπ
Γέλασε καμπόσο, ζήτησε κάμποσα συγγνώμη, σαλαβάτησα καμπόσο και ξανακοιμηθήκαμε.
Το πρωί εσηκώστηκε η Τόντα πιο νωρίς (είπαμε την κουβέντα) και, παρόλο που ήταν αθόρυβη κι εγώ λυμένη τζαι σταμένη, ένιωσα την την ώρα που έφκαινε που το δωμάτιο.
Τζαι λέω της:
-Μετά που τζείνα που εγινήκαν εψές, εν να φύεις τζαι εν θα μου δώκεις ένα φιλούι;
Τζαι απαντά με σοβαρό και κοφτό ύφος:
-Λένη, ότι έγινε μεταξύ μας ήταν ένα λάθος.
3ο έτος στο πανεπιστήμιο και διανύαμε το πιο δύσκολο μας εξάμηνο μέχρι τότε. Περισσότερα μαθήματα και όλα ήθελαν "γερές" εργασίες. Έτσι το sleepover μια στη μια και μια στην άλλη επιβαλλόταν.
Εκείνες τις μέρες έμενα στην Τόντα μου, στο μονό της κρεββάτι (είμαστε της άποψης ότι καλή θέληση να υπάρχει και όλα γίνονται). Τη συγκεκριμένη νύχτα η Τόντα μου κοιμήθηκε λίγο πιο νωρίς, εγώ έμεινα ως πιο αργά να δουλεύω στην εργασία, η Τόντα θα ξυπνούσε στις 7 να πάει για παρακολούθηση σε ένα σχολείο μέχρι τις 9, θα ερχόταν, θα με ξυπνούσε και θα συνεχίζαμε μαζί με την εργασία.
Τα έκλεισα σε κάποια φάση και εξαντλημένη ξάπλωσα προσεκτικά δίπλα της. Ξυπνώ σε κάποια φάση μια-δυό ώρες αργότερα, νιώθοντας στρατιές λυμπούρων να κάμνουν clubbing πας στο χέρι μου. Λέω W T F??? Ανοίγω με κόπο τα μάτια μου (ΕΓΩ, εγώ που άμα τζοιμούμαι μπορεί να παίζουν πόμπες δίπλα μου τζαι να μεν νώχω) και βλέπω την Τόντα να έχει ξαπλώσει πάνω στο χέρι μου και να μου κρατά το αριστερό μου το βυζί. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από μια περίοδο αναταράξεων, η Τόντα μου ήταν επιτέλους μαζί με τον Τόντο της. Αυτό όμως δεν άλλαζε κάτι για'μένα, ελυούσεν μου το χέρι μου τζαι εχούφτωνε το βυζί μου!
Ανασυντάσσω τις δυνάμεις μου και, με φωνή που θα τη ζήλευε και νταλικέρης, της λέω:
-Ε ν τ ζ α ι ε ί μ α ι ο Τ ό ν τ ο ς ...!!
Τότε η Τόντα ξυπνά, καταλαβαίνει τι είχε μόλις γίνει τζαι αρκέφκει να γελά αμήχανα τζαι να ζητά συγγνώμη. Εγώ εγύρισα πλευρό, προς τη safe πλευρά του κρεββατιού, ετραβήχτηκα τέλια στην άκρη τζαι άρκεψα σαλαβάτημα.
-Μα δε ρε, να την πάθουμε τζαι να την πάθουμε που την καλλύττερη μας φίλη. Τζαι πότε;; Σαν τζοιμούμαστε, άμπα τζαι καταφέρουμε να αντιδράσουμε. Εν να τους το πω ούλλους αύριο, να ξέρουν με τι έχουν να κάμουν
Κλπ κλπ κλπ
Γέλασε καμπόσο, ζήτησε κάμποσα συγγνώμη, σαλαβάτησα καμπόσο και ξανακοιμηθήκαμε.
Το πρωί εσηκώστηκε η Τόντα πιο νωρίς (είπαμε την κουβέντα) και, παρόλο που ήταν αθόρυβη κι εγώ λυμένη τζαι σταμένη, ένιωσα την την ώρα που έφκαινε που το δωμάτιο.
Τζαι λέω της:
-Μετά που τζείνα που εγινήκαν εψές, εν να φύεις τζαι εν θα μου δώκεις ένα φιλούι;
Τζαι απαντά με σοβαρό και κοφτό ύφος:
-Λένη, ότι έγινε μεταξύ μας ήταν ένα λάθος.
χεχε καθουμε δαμέ και γελώ μόνη μου :) τούτες εν φασούες που εν ξεχνιούνται ποτέ!
για πολλα χρονια κοιμομουν χωρις μαξιλαρι.αλλα το ειχα διπλα μου και το επαιρνα αγκαλια σαν κοιμομουν.
επειδη ολες εχουμε περασει ετσι βραδια με κολλητες, μια φορα ηρθε κι η δικη μου και ειπαμε να ξαπλωσουμε παρεα.
συνεβη το ιδιο ακριβως περιστατικο.
νταξει, δεν εγινε κ τιποτα, μην τρελαινεσαι..
(φαντάστου το με κακό lip-syncing σαν τα μεταγλωτισμένα)
"Λυπάμαι Χορχε Λουίζ Χοσε Μαρία Εστεμπάν Δον Κάρλο ντε λα Βέγκα. Δεν μπορώ να σε βλέπω πιά. Η σχέση μας ήταν ένα μεγάλο παθιασμένο και φλογερό λάθος... Θα υποστώ αυτή την ταπείνωση και θα σε χαιρετάω από μακριά, απλά σαν φίλο... Ω μι αμόρ... Τε κιέρο μούτσιο... Ω μι κορασον... Τι πόνος Θεέ μου..."
Λάθος;
Ανεύθυνα πλάσματα μάνα μου, εγέμωσεν ο τόπος! Επεράσαμεν καλά αλλά ήταν λάθος...
Πρέπει ναν του κούνουπου!
Εν να μεν μου τύχει τζαι μένα έτσι πράμα; Όι πε μου!
Λάθος ιμισς, έτω το υποσυνείδητο σας οδηγά σας στον σωστό δρόμο! Χαχα
Ggirl, να είσαι σίγουρη ότι δεν ξεχνιούνται!
Νεραϊδούλα μου, δεν τρελλαίνομαι :)
Κουνούπι, ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ (αποτελείωσες με με το "τι πόνος Θεέ μου") ααχαχαχα
Neerie, χεχεχε ο καθένας με τον πόνο του :))
Άππαρε μου, χαχα το υποσυνείδητο ΤΗΣ θέλεις να πεις! (τζαι πάλε εν νομίζω) :) Αν το θέλεις, σου το εύχομαι!!
δεν΄υπάρχει μεγαλύτερη παραδοχή του εσκεμμένου΄από τη φράση "ήταν ένα λάθος"..