Εσύ σε ποια ενεργειακή (σ)κατάσταση βρίσκεσαι;

Ιδιοκτήτρια περιπτέρου (που υπογράφεται Μάστρου) πήγε στις 5 το πρωί να ανοίξει το περίπτερο της στο Λιοπέτρι και καθώς προσπαθούσε να ξεκλειδώσει, άκουσε κάποιο να της λέει:

-Give this money.

Νομιζόμενη ότι ήταν φάρσα, τον αγνόησε αλλά ο ληστής επέμενε:

-Give this money!

Τότε η κυρία Μάστρου γύρισε να δει "ποιος εν τούτος που της κάμνει φάρσα" και αντίκρυσε το ληστή, ο οποίος φορούσε κουκούλα, μαύρη στολή και κρατούσε πιστόλι και με τα δύο του χέρια (εν ήταν μάστρος φαίνεται). Η κυρία Μάστρου δε φοβήθηκε καθόλου, αντίθετα τον κοίταξε μες στα μμάθκια (τον "κάρφωσε") και, αφού κοιτιόντουσαν για 5-6 λεπτά (εφαντάστην το σε slow motion αλόπως), ο ληστής ξαναφώναξε:

-Give this money!

Και η κυρία Μάστρου έκανε ένα βήμα μπροστά, έσκυψε και πήρε στο χέρι της ένα μικρό πλαστικό μπουκάλι νερού (γιατί όλοι ξέρουν ότι μπορεί να σε προστατέψει που ένα πιστόλι) και χωρίς να φοβηθεί του απάντησε:

-ΕΛΑ ΔΑ ΡΕ ΛΕShΙΑΣΜΕΝΕ ΝΑ ΣΟΥ GIVE THIS MONEY!!!

Και τότε ο επίδοξος ληστής "τράπηκε σε φυγή", όπως ανέφερε η ίδια.

από την Giusy Ferreri, μια κοπέλλα που διαγωνίστηκε και κέρδισε τη δεύτερη θέση σε X-Factor.

Το τραγουδάκι το άκουσα πρώτη φορά σήμερα και έπαθα την πλάκα μου γιατί έχει καταπλητική μελωδία.
Γιατί δε μπορώ να πω άκουσα τρομερές μελωδίες σε ιταλικά τραγούδια.
Για να μη συζητήσω για τους στίχους που ήταν η μεγάλη μου απογοήτευση όταν τους μεταφράζαμε στα μαθήματα ιταλικών.
Και εγώ ΛΑΤΡΕΥΩ♥ τα ιταλικά!
Πραγματικά όμως, πιστεύω ότι είναι από τις πιο όμορφες γλώσσες στον κόσμο και από τις πιο ευχάριστες στ'αυτί.

Όπως και να'χει, πίσω στο θέμα μας, το τραγούδι αυτό έχει και καταπληκτικό στίχο.

Παραθέτω μετάφραση,

εύχομαι καλή ακρόαση

και καλά ταξίδια όπου σας πάει ο νους!



Διάσπορε μου εδώ θα βρεις και μια εκτέλεση του στο πιάνο, αν και ξέρω ότι είσαι μάστρος εσύ και δε χρειάζεσαι κάτι τέτοια :)

Αυτό το ποστ το είχα τάξει εδώ και καιρό.
Εξίασα και όταν θυμήθηκα, εβαρέθηκα.
Σόρυ.
Για όσους εχάσαν επαφή με τα προηγούμενα ποστ της σειράς Βαρβατίλα στο γυμναστήριο, βρείτε εδώ την πρώτη πράξη και εδώ τη δεύτερη.
Φενκς.

Disclaimer: Το παρόν ποστ χρησιμοποιεί εξειδικευμένη ορολογία φυσικής και βιολογίας (του Γυμνασίου) για να μετριάσει τις αναγούλες που προκαλεί η μεταφορά αυτού στην πραγματικότητα. Αν ήσουν κούσβος/σβήμα/ττάππος ή έστω άχρηστος στα πιο πάνω μαθήματα, ή αν για οποιοδήποτε άλλο λόγο που η συγγραφέας βαρκέται να απαριθμίσει νεουλιαστείς κατά την ανάγνωση, δε φταίμε εμείς!

Αποφάσισες λοιπόν αγαπητέ αναγνώστη να γυμνάσεις την αλαβάστρινη σου κορμάρα.

• Σχολάνεις από τη δουλειά, πάεις γρήγορα γρήγορα σπίτι, βγάζεις τις κανονικές κάλτσες τζαι ξιτιμάζεις γιατί ξέχασες να τις βγάλεις νωρίτερα και τώρα θα έχεις το σημάδι τους να φαίνεται επειδή θα βάλεις ³/₄ φόρμα και κοντά καθαρά καλτσάκια.
• Αλλάζεις τη φανέλα που εφορούσες όλη τη μέρα σήμερα και ίδρωσες σαν γουρούνι*, και επιλέγεις να φορήσεις μια καθαρή.
• Βάζεις και την καθαρή ³/₄ φόρμα σου.
  
• Φοράς τα αθλητικά για το γυμναστήριο, στα οποία έχεις ψεκάσει shoe spray από την προηγούμενη φορά που τα φόρεσες.
• Και, last but NOT least, ανανεώνεις το μουσκομυριστό σου αντιδρωτικό/αποσμητικό.

(*) Θα έλεγα ότι είναι περιττό να πω ότι κάμνεις τζαι ένα ντους πριν να πάεις γυμναστήριο, εάν έχεις ιδρώσει σαν γουρούνι κατά τη διάρκεια της μέρας, αλλά το παρόν ποστ πρόκειται εντός ολίγων γραμμών να αποδείξει το αντίθετο.

Χαουέβαα αγαπητέ αναγνώστη,

όταν κι εσύ με τη σειρά σου γραφτείς σε ένα γυμναστήριο μετά βρώμαςμπόχας θα διαπιστώσεις ότι τα πιο πάνω στοιχειώδη δεν εννοούνται για όλα τα κλάσματαπλάσματα που επιθυμούν να γυμνάζουν τη βρωμάρακορμάρα τους.

Π(ππούφφου)χ(τιτζιόν):
(ένα τζαι φαρματζερό)

Τελειώνεις το προγραμματούδιν σου ζωντανή, και αμέριμνη πάεις να κάμεις κανένα 20λεπτο αερόβιο στο freerunner, το οποίο εν μες στη γωνιά, δίπλα που τους δρόμους.

Σε λίγο καταφθάνει δίπλα σου ο τυπάς με την μακρομάνικη φόρμα (μα εν πυρώνει σιόρ; εσύ είσαι με το ξιμάσχαλο τζαι το τρίκαρτο!) και ξεκινά να περπατά γρήγορα στο δρόμο. Η θερμοκρασία του σώματος του σιγά σιγά ανεβαίνει. Τα εμποτισμένα με ενισχυμένη δόση αμμωνίας που αντίδρασε με τον ατμοσφαιρικό αέραμπόχας μόρια νερού (βλέπεμύριζε ιδρώτα), προσλαμβάνουν θερμότητα ⇒ αυξάνουν την κινητική τους ενέργεια και αρχίζουν να κινούνται μακρυά από το σώμα του, προς όλες τις κατευθύνσεις, ενώ τα περισσότερα συσσωρεύονται στο νοητό χώρο που τον περιβάλλει.

Ξαφνικά όμως το κολάνι του δρόμου κινείται πιο γρήγορα (ακούεις το) και ο τυπάς αρχίζει να τρέχει. Τωρά αγαπητέ αναγνώστη πε μου. Εσύ μπόρεις να τρέχεις με τα χέρια κολλημένα στο σώμα σου; Εν μπορείς. Ούτε και ο τυπάς. Οπότε σχηματίζει γωνία 90^o με τους αγκώνες του και κουνά τα χέρια του όπως θα τα κουνούσες κι εσύ για να μπορέσεις να τρέξεις. Αυτό δε θα αποτελούσε πρόβλημα, εάν
(α) δε συνεπαγόταν περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος του, με άμεσο και αναπόφευκτο επακόλουθο να αυξάνεται περισσότερο η κινητική ενέργεια των μποχερών πλην παιχνιδιάρικων μορίων νερού του ιδρώτα του και μαζί της να αυξάνεται η απόσταση που καλύπτουν πετώντας να φύουν που το εξίσου μποχερό κορμί του, και εάν
(β) τα κινούμενα χέρια και πόδια του δεν προκαλούσαν ένα ρεύμα αέρα που έσπρωχνε πάρατζει τα μποχερά πλην παιχνιδιάρικα μόρια νερού του ιδρώτα του.

Και όταν αγαπητέ αναγνώστη ο δρόμος εν δίπλα που το freerunner το γωνιασμένο, που καταλήγουν αυτά τα μποχερά πλην παιχνιδιάρικα μόρια νερού, οέο;

Να σου πω εγώ αγαπητέ αναγνώστη.

Μπαίνουν μες στο αίμα σου που τη μύτη και το στόμα και με αυτή τη σειρά
1ο. αντικαθιστούν τα ερυθρά αιμοσφαίρια του προσώπου σου με πράσινα αιμοσφαίρια (ναι, υπάρχουν) και αλλάσσει η φάτσα σου χρώμα.
2ο. γαργαλούν τους δακρυγόνους σου αδένες.
3ο. ελέγχουν τις κινήσεις σου, κάνοντας τα πόδια σου να κινούνται πιο γρήγορα (φαίνεται σου γνωστή κίνηση, hey! εν όπως τζείνη που κάμνεις άμα βουράς να φύεις!) και τα χέρια σου να κινούνται σαν τους καθαριστήρες μπροστά που το πρόσωπο σου.
4ο. βρίσκουν το φαΐ που έφαες πριν 937512908 ώρες (κάμνεις δίαιτα, remember?), ώσπου τζαι αν έφτασε, τζαι τραβούν το που τα μαλλιά να φκει που τζιαμέ που έμπην.
5ο. τέλος, και μόνο αν προλάβουν να μεν κάμουν το 4ο, καταλαμβάνουν και τον εγκέφαλο σου το boss και τον υποχρεώνουν να διατάξει τα πόδια και τα χέρια σου να ταράξουν να φύουν επείγον που το freerunner τζαι έshει τζαι ποδήλατα ελεύθερα.

Και όταν βρεθείς σε ακτίνα ασφαλείας (namely που η κινητική ενέργεια των μποχερών πλην παιχνιδιάρικων μορίων νερού που σε βουρούν έχει μετατραπεί σε άλλη, λιγότερο επικίνδυνη μορφή ενέργειας), τα μποχερά πλην παιχνιδιάρικα μόρια νερού που έχουν εισχωρήσει στο αίμα και στον εγκέφαλο σου ξεκινούν να ποστέκουνται και σιγά σιγά μεταφέρονται σαν άχρηστες ουσιές στους πνεύμονες σου, όπου και αποβάλλονται με την εκπνοή σου.

Τότε τα πράσινα αιμοσφαίρια που αλλάξαν το χρώμα στη φάτσα σου αντικαθίστανται και πάλι με τα κόκκινα, τα δάκρυα σου στρέφονται πίσω και τα πόδια και τα χέρια σου κινούνται πλέον με πιο φυσιολογικούς ρυθμούς. Μόνο που τα φαγιά που ως πριν από λίγο εσέρνονταν που τα μαλλιά από τα μποχερά πλην παιχνιδιάρικα μόρια νερού για να φκουν που τζιαμέ που εμπήκαν, τείνουν να διατηρούν την κινητική τους κατάσταση τζαι ακόμα βουρούν να φκουν που τζιαμέ που εμπήκαν. Εδώ τα σενάρια είναι δύο:
(α) Εάν τα φαγιά είχαν φτάσει πολύ βαθιά στο πεπτικό σου σύστημα, τότε πιθανότατα η κινητική τους ενέργεια να εξαντληθεί πριν να φτάσουν στη στοματική σου κοιλότητα.
(β) Εάν τα φαγιά δεν είχαν προλάβει να φτάσουν πολύ βαθιά στο πεπτικό σου σύστημα, τότε πιθανό η κινητική τους ενέργεια να μην εξαντληθεί πρωτού εξέλθουν της στοματικής κοιλότητας, αποκτήσουν δυναμική ενέργεια (λόγω ύψους), ταξιδέψουν all the way to the floor και αναπηδήσουν και λίγο πάνω στα τέλεια, καινούρια σου αθλητικά παπούτσια πιτσικλίζοντας τα καλλιτεχνικά.


Συμπεράσματα:

1. Αν θα γυμναστείς, μη φάεις (τήρα το τόσο ευλαβικά όσο το "αν θα οδηγήσεις, μην πιεις").
   
2. Αν θα κάμεις freerunner βεβαιώσου ότι οι βρωμύλοι του γυμναστηρίου (τους οποίους θα έχεις ήδη ανακαλύψει αφού τα μποχερά πλην παιχνιδιάρικα μόρια νερού ιδρώτα θα κυκλοφορούν ελεύθερα στο γυμναστήριο και σε μεγαλύτερες ποσότητες γύρω από τους βρωμύλους) αργούν ακόμα για το αερόβιο τους.
3. Όταν αναπόφευκτα θα βρεθείς εντός της ακτίνας δράσης των μποχερών πλην παιχνιδιάρικων μορίων νερού ιδρώτα, κλείσε αμέσως τα έντρυ πόιντς (μύτη, στόμα).
   Αν τα μόρια εισχωρήσουν στο σώμα σας που τα αφτιά σου
   (α) πε το του γυμναστή να τους διώξει,
   (β) αναφώνησε "#*%^@$^@ (ξιτιμασιά της αρεσκείας σου), μα κανένας εν λούννεται μες τούντο γυμναστήριο;;;"
   (γ) δε φταίμε εμείς!
   
4. Παρακαλείσαι κι εσύ αγαπητέ αναγνώστη όπως ακολουθήσεις τα bullet points στην αρχή του ποστ ούτως ώστε να μην γίνεις εσύ ο βρωμύλος της υπόθεσης.
   

Μια φορά τη βδομάδα βοηθώ μια συγκεκριμένη τάξη με με δεκάχρονα να κάμουν την κατ'οίκον εργασία τους. Δύσκολη τάξη, πολλά δύσκολη. Ένα που τα πιο δύσκολα μωρά είναι και το μόνο που είναι (τόσο) βρώμικο.

Έτσι φανέλλα ξιμαρισμένη εν εξαναείδα να φορεί κανένας. Κάποτε ήταν άσπρη, αλλά που τότε που είχε να πλυθεί άλλαξε χρώμα(τα). Έχει τζαι κάτι τρύπες. Τζαι φορεί την κάθε μέρα... Μια άλλη φανέλλα που εφόρησε μια φορά ήταν θκυό κουτσιά χειρότερη, ήταν ξιποραμμένος ο μισός λαιμός. Εθύμησε μου τα ξεσκονόρουχα της μάνας μου. Μόνο που τζείνα εν είναι ξιποραμμένα...

Το δε παντελόνι του; Λυμένο τζαι σταμένο, πατημένο, σχισμένο τζαι εξίσου ξιμαρισμένο όπως η φανέλλα.

Ακόμα τζαι το πρόσωπο του, τζαι το κορμούι του. Γεμάτα μούζες τζαι χώματα, τζαι να προδώνουν από μακρυά την απλυσιά.

Τζαι η βαλίτσα του, η πιο κακορίζιτζη που είδα ποττέ.

Εν ποτζείνα τα μωρά που κάμνουν φασαρία τζαι ενοχλούν τους άλλους, που εν θα κάτσουν να κάμουν τα μαθήματα τους, που θωρούν με ένα ύφος που προσπαθείς να αποκωδικοποιήσεις τζαι δυσκολεύκεσαι...

Εθώρουν το τζαι εσκέφτουμουν πόσο δύσκολα πρέπει να περνά τζείνο το μωρό, τζαι πόσα άλλα πρέπει να του λείπουν στο σπίτι εφόσον του λείπει πρώτα πρώτα η στοχειώδης υγειηνή.

Τελοσπάντων.

Εχτές εκάμαμεν τους ούλλους τους μιτσιούς αθλητικά αντί να πάμε στες ομάδες ενδιαφέροντος, γιατί έλειπε μια συνάδελφος, τζαι εσταματήσαμε το παιχνίδι 2 λεπτά πριν το κουδούνι. Ως φυσικό που ήταν, εβουρήσαν πολλοί να φύουν (τζαι πρώτο τζείνο το μωρό), αλλά εστάθηκα στην καντζελλόπορτα τζαι είπα τους να καρτερούν ένα λεπτούι να παίξει το κουδούνι.

Λαλεί μου ο μιτσής "κυρία εν να πάω, ήρτε η μάμμα μου".

"Αλήθκεια ρε τάδε;", λαλώ του.

"Ναι κυρία, εν τζείν'το μπλε το αυτοκίνητο."

(Α Π Ο Κ Λ Ε Ι Ε Τ Α Ι, έπιαεν μας στο δούλεμα πάλε, εσκέφτηκα αντικρύζοντας μια ολοκαίνουρια Mercedes C class)

"Καλά, περίμενε ένα λεπτούι..", είπα του χωρίς να τον πιστέψω.

Τζαι τότε παίζει η κυρία με την πολυτελή Mercedes την πουρού και ενοχλημένη διακόπτει το τηλεφώνημα της για να γυρίσει την τζεφαλή της τζαι να του νέψει ανυπόμονα να πάει...

Έχει που τα χτες που θωρώ τούντην εικόνα μες το νου μου, ξανά τζαι ξανά, τζαι ξανά, τζαι ξανά τζαι ξανά, όπως το CD που εκόλλησε τζαι νιώθω να πνίουμαι.

Ε, όι ρε κουμπάρε.

Ε, όι!

Εχτές εβγήκαμε (πάλε) στην αναζήτηση για διαμέρισμα.
Επήαμε με τον ένα τον μεσίτη, είδαμε ένα διαμέρισμα, πολλλά ωραίο, καινούριο, ευρύχωρο, με μπανιέρα just for a change, αρκετά μεγάλη βεράντα, άψογη θέα, αλλά τα ευλοημένα εν είχε τίποτε μέσα εκτός που γκάζι-αποσμητήρα. Αλλά άρεσε μου πάρα πάρα πολλά. :/

Επήαμε να δούμε αλλο-ένα που ετσιμπούσε το ενοίκιο του αλλά πως ήταν "τέλειο". Εκαρτερούσαμε την μεσίτρια που εκρατούσε τα κλειδιά ένα μισάωρο, αλλά τελικά έκαμε μας τη χάρη, εμπήκαμε στο αυτοκίνητο της τζαι εφατσιήσαμε τον γυρό του πελλού για να μας πάρει. Εφούμισε μας το καλά καλά, ότι εν καινούρια πολυκατοικία, εν μεγάλο, έχει τα ούλλα μέσα, εν ήσυχη περιοχή (ε ναι, εν γι'αυτό που εδώκαμε το γυρό του πελλού) τζαι όταν εφτάνναμε τζιαμέ λέει μας:


-Έχει μπλα, έχει τζαι μπλα μπλα, τζαι έχει τζαι απρόσκοπτη θέα δαμέ.

Στρέφουμε το βλέμμα προς την κατεύθυνση που έδειχνε η φιλενάδα, και διαπιστώνουμε του λόγου του αληθές...


Τέσσερις


μεγάλες



καταπράσινες




παπουτσοσυτζιές




φορτωμένες παπουτσόσυκα.





WOW.



Τωρά εν να το ενοικιάσω.

Τούτο εν για τη φίλτατη Ασυγχώρητη.
Το ποστ σου εθύμισε μου το πολλά:

Ήταν που λέτε ένας φοιτητής, γιος ιερέα. Ο παρέας μας είχε το μαλλί μακρύ, 2-3 σκουλαρίτζια (πας στο βρύδιν, πλευρό πουκάτω που τα shείλη, πας στη γλώσσα), ρέμπελλος, ακαμάκκης, εν επάταν στα μαθήματα, μανιώδης καπνιστής, γιου κοτ δε πίξιαρ.
Όπως ούλλοι οι Κυπραίοι φοιτητές όμως, ήθελε αυτοκίνητο (αφού τζαι οι συγκοινωνίες εν του *ούτσου).
Πάει λοιπόν στον παπάν του τζαι λαλεί του:

-Άπα', θέλω ένα αυτοκίνητο. Ξέρω ότι ριάλλια έχουμε, θέλω να μου 'γοράσεις ένα αυτοκίνητο.
-Άκου να δεις γιε μου. Θα σου το αγοράσω.
-ΓΕΣ ΡΕ, ΓΕ..
-..Όταν κόψεις τα μαλλιά σου, όταν φκάλεις τα σκουλαρίτζια, όταν κόψεις το τσιάρο τζαι φέρεις τζαι καλούς βαθμούς στο εξάμηνο.
-Ούυυ, μα..
-Με μα, με μου. Τούτοι εν οι όροι. Κάμε τα τζαι το αυτοκίνητο εν δικό σου.

Τελοσπάντων εβαρυφάνην του παρέα μας, αλλά να μεν πει-ήθελε πολλά τζείν'το αυτοκίνητο.
Με βαριάν καρδιάν έφκαλε τα σκουλαρίτζια (ένηγουέη τζείνο πας στη γλώσσα εμπόιζεν τον να τρώει, το άλλο πλερόν πουκάτω που τα shείλη άρκεψεν τζαι μολύνετουν, τζαι τζείνο πας στο βρύδι εβαρούσε), έκοψεν τζαι το τσιάρο (αφού ο Old Holborn που ήταν κάποτε ο αγαπημένος του καπνός τελευταία εν τίγκα στην αμμωνία, εν τουμάνι τζαι εν τζαι πιο εθιστικός. Άσε που τζαι η γκόμενα του έκαμνε του τη δύσκολη τζαι εν τον εφίλαν γιατί ήταν φανατική αντικαπνίστρια), ήρταν τζαι οι βαθμοί του εξαμήνου τζαι ήταν πολλά καλοί, οπότε επήε στον παπάν του (τον ιερέα, remember?) να ξανααιτηθεί.

-Μπράβο γιε μου, έκαμες τα ούλλα σχεδόν. Αλλά εν μπορώ να σου 'γοράσω το αυτοκίνητο.
-ΜΑ ΓΙΑΤΙ;!!
-Ε, τζείν'το μαλλίν εν το έκοψες...
-Ναι παπά μου, αλλά -ξέρεις το τζαι εσύ καλύτερα- τζαι ο Χριστός τζαι οι μαθητές του ήταν μακρυμάλληες!
-Ναι γιε μου, αλλά όπου επηαίνναν, επηαίνναν περπατητοί . . .

Τάσεις φυγής. Είχα πάντα τάσεις φυγής που το σπίτι. Με τη μάνα μου ποτέ εν τα επηένναμε καλά, με τον παπά μου παλιά εβρίσκαμεν τα μια χαρά, αλλά τα τελευταία χρόνια πίττα. Πίττα πίττα.

Οπότε εν νιώθω και τίποτε much να με κρατά σπίτι.

Μάλιστα από τότε που επέστρεψα από τις σπουδές οι τάσεις φυγής εμεγαλώσαν λόγω:

1. σύνδρομο του φοιτητή που στρέφεται έσσω του ύστερα που τες σπουδές
2. έρωτα ♥
   
3. έλλειψης χώρου στο παρόν δωμάτιο
4. της αύξησης της μουρμούρας ως επακόλουθο κλιμακτήριου
5. ανάγκης για προσωπικό χώρο, peace and quiet
6. αύξησης του αριθμού και της έντασης των καβγάδων στο σπίτι
   
7. δουλειάς σε άλλη επαρχία (καλά δουλεύκω τζαι στες 2, αλλά στη μιά πάω κάθε μέρα)
8. σύνδρομο του φοιτητή που στρέφεται έσσω του ύστερα που τες σπουδές

Βρείτε τη σωστή απάντηση και κερδίστε ένα λίζο!!

Απαντώντας στο σημείο 3, το οποίο ήταν το μόνο που θα μπορούσε να λυθεί (έχουμε ένα μεγάλο δωμάτιο που είναι άδειο λόγω απουσίας των bros που σπουδάζουν), I plead non-guilty your honored και επιθυμώ να δηλώσω ότι με τον χώρο μου δένομαι. Εν τζαι μπόρω να ταράσσω κάθε λλίο. Πχ sleepovers μόνο σε άτομα που νιώθω πολύ άνετα σπίτι τους. Τζαι τζείνο εν είναι το δωμάτιο μου. Period.

Μ: μητέρα
Λ: λαωμένη (καλά σόρυ, Λένη)

Μ: Θέλεις να σκεφτείς σοβαρά να αλλάξεις δωμάτιο;
Λ: Εν χρειάζεται, εν να μετακομίσω.

Μ: Που εν να πάεις..;;!!
Λ: Εν να ενοικιάσω.
Μ: Γιατί;;!
Λ: Γιατί θέλω το χώρο μου.
Μ: Μεν είσαι πελλή κόρη μου. Φύλαξε τα λεφτά σου τζαι να..
Λ: ..Εν είναι θέμα προς συζήτηση. Εν απόφαση που ελήφθη.
Μ: Να σου πω ίνταμπου μου είπε μια νιοστοπάντρευτη,
Λ: Εν θέλω να ακούσω, ξέρω τα πολλά καλά.
.
.
.
Μ: Εν το χωνεύκω ότι ένα σπίτι που είμαστε εν να ζούμε κάτω που δύο στέγες τζαι εν να πρέπει να πιάω το αυτοκίνητο να έρτω να σε δω τζαι να πιάω τζαι τηλέφωνο πρώτα..
Λ: Ναι, γιατί που ήμουν Λευκωσία ετσακίζεσουν τζαι έρκεσουν (ήρτε μετρημένες 3 φορές στα 4 χρόνια).
Μ: Εν ήταν το ίδιο, εσπούδαζες (τζαι τωρά δουλεύκω!! Θκυό τόπους!).
Λ: Ναι, γιατί που ήμουν Αγγλία έπιανες με κάθε μέρα να δεις αν ζιώ ή αν επέθανα!
Μ: Εσπούδαζες, ήταν να σε ενοχλώ κάθε τρεις τζαι λλίο; (χαλόου, 2 απογεύματα την εβδομάδα είχα μαθήματα...)

Η συζήτηση συνεχίζει σε πιο έντονους τόνους, με τη Μ να μεν ξέρει τι άλλο επιχείρημα να προβάλει τζαι την υποφαινόμενη να έχει το επήρα-την-απόφαση-πλέον ύφος (εν είπα ποτέ ότι είμαι εύκολος άνθρωπος). Να σημειωθεί ότι ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης αναλώθηκε σε αυτά που με ενοχλούν και που η Μ βρίσκει παράλογο να με ενοχλούν, ενώ μετά δικαιολογείται. ... Αλλά ήμουν πιο ήρεμη από ποτέ..
Και η συζήτηση καταλήγει έτσι:

Μ: Εν το πιστεύκω!! Ενίωννα την κόρη μου τόσα χρόνια,,, εσπούδασα την,,, για να ανθίσει τωρά όπως το μπουμπούκκι (line συνοδευόμενη με την ανάλογη χειρονομία), για να πάει τωρά να κάμει έτσι πράμα!! (οϊμέ, οϊμέ, ποιος μου το παραλάλησε πως η κόρη μου θα γίνει φονιάς! Με Μάστερ! Τζαι διαμέρισμα!)
Λ: Άμμα θέλω απλά να σεβαστείς την απόφαση μου.
Μ: ΣΕΒΟΥΜΑΙ ΤΗΝ!! (..φωνάζει και φεύγει χτυπώντας την πόρτα και σείοντας τα τζάμια του σπιτιού..του γείτου)

...

Ούλλα τζαι ούλλα, αλλά να το πάρει κατάκαρδα εν το επερίμενα. Η μάνα μου εν είναι σαν την κλασσική Κυπραία μάνα. Εν δυναμική τζαι εν μασά. Τζαι ούτε χρησιμοποιεί το "κλαψούρισμα" για να πετύχει το στόχο της (μόνο τη μουρμούρα).

...

Την επομένη σαν να της επέρασε λλίο. Ήταν φαίνεται μέχρι να ξεκινήσει να το χωνεύκει. Φυσικά είπα της ότι θέλω να φάω τα μούτρα μου τζαι μάλιστα να τα λύσω, όι απλά να τα φάω, οπότε ίσως να θέλει να με αφήκει.

Στην ερώτηση σας τι λέει ο πατέρας γι'αυτά, να σας πω ότι επαρακολουθούσε αμέτοχος, αν και ξέρω τον, εκαίγετουν να μιλήσει.
Στο κάτω κάτω έχει που την Παραμονή να μιλήσουμε, τωρά να το χαλάσουμε;

Ίσως να ήταν καλύτερα να συμφιλιωθούμε όλοι πριν να φύω (..λέει η Τόντα μου) αλλά ο τελευταίος καβγάς της Παραμονής ήταν τόσο άσχημος που εν θέλω καν να προσποιηθώ συμφιλίωση.

Αφιερωμένο

Ένα "δυνατό" επίθετο εν πιο εύκολο να το θυμάσαι γιατί κάνει εντύπωση, είτε καλή είτε κακή. Εν έχει σημασία κιόλας νομίζω, λειτουργεί όπως τη διαφήμιση, που θεωρείται επιτυχημένη είτε έκαμε καλή εντύπωση είτε έκαμε κακή εντύπωση.
Ειδικά άμα το επίθετο συνδυάζεται με το κατάλληλο όνομα.

Χάρην παραδείγματος, παραθέτω κάποια ονοματεπώνυμα που μου "έμειναν".
(τζαι αν δε σας μείνουν σημαίνει εν πιο τζέλλυ ο νους σας που το δικό μου)

Πχ.1
όνομα: Παρδαλή
επίθετο: Κατσίκα
(που λαλούμε εν να γελάσει τζαι το Παρδαλό Κατσίκι, τζείνη η κουβέντα)

Πχ.2
όνομα: Παρασκευή
επίθετο: Μεσημέρη
(Σάββατος Απόγευμα, χαίρω πολύ)

Πχ.3
όνομα: Παρθένα
επίθετο: Αγαμίδου
(καλά ρε κύριε, υπογράφεσαι Αγαμίδης, ΟΚ εν είμαστε ούλλοι τυχεροί τι να κάνουμε. ΜΕ ΠΟΙΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ φκάλλεις την κόρη σου Παρθένα;)

Πχ.4
Σε αίθουσα ελληνικού πανεπιστημίου, την πρώτη ημέρα μαθημάτων:
-Θα σας συστηθώ και παρακαλώ οι Κύπριοι να μη γελάσετε. Με λένε Τάδε Πεζεβέγκη.
(.... ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑ)


Εδώ θέλω να σημειώσω ότι κι εμένα το επίθετο μου εν κάπως αστείο, αλλά ΟΪ ΤΟΣΟ. (phew..)
Τζαι παρόλο που ενόμιζα ότι εν ήταν συνηθισμένο, ερωτήσαν με για αν είμαι που την τάδε οικογένεια που το τάδε χωρκό (insert τουλάχιστο 10 χωρκά).


********************************************************

Προσοχή! Ακολουθεί blonde moment:

Έβλεπα στη δουλειά1 ένα επίθετο ΠΟΥΤΑΝΗ τζαι ελυπούμουν την κοπέλλα τζαι αναρωτιούμουν πώς τζαι δεν έκαμε ως τωρά ένορκο δήλωση να το αλλάξει.


Μετά που 2 μήνες τζαι που έκαμα zoom 100% στο αρχείο που εδούλευκα, είδα το πραγματικό επίθετο..

ΓΙΟΥΤΑΝΗ.





Συμπέρασμα: Παρόλο που μπορεί να θωρείς μια χαρά με το zoom στο 75%, καμιά φορά δούλεψε τζαι με το 100%...

Δεδομένου ότι όλοι είχαμε τες τρεχάλες μας τες γιορτές τζαι ως επί το πλείστο εν εκαταφέραμε να βρεθούμε,

δεδομένου ότι οι περισσότεροι ήμασταν ένα χρόνο αγουέη για σπουδές,

και δεδομένου ότι επεθυμηστήκαμεν ρε παιδί μου(!),

αποφάσισα να τραπεζώσω τους φίλους μου σήμερα.

Τωρά που έγραψα το "σήμερα" ανακάλυψα μιαν καντήλαν που μάλλον είναι αποτέλεσμα κρούσματος πάνω στον δεξιό μου δείχτη, και πώς την ανακάλυψα - επειδή αφυδατωθήκαν τα χέρια μου που το πολύ βούτημα μες στα νερά τζαι επήα να τα τεντώσω λλίο.

Ήρταν τζαι οι κοντινοί, ήρταν τζαι οι μακρινοί (που άλλες επαρχίες ρε), είχαμε τζαι απώλειες (λλίες, ήταν αναπόφευκτο).

Για να οργανωθώ όμως εβούρουν όπως το Βέγγο εδώ και 4 μέρες, ψωνίζοντας (έκλαψε η πουγκούδα μου:/), καθαρίζοντας και τις τελευταίες 2 μέρες μαγειρεύοντας. Εδώ να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Cuz που με βοήθησε στο μαείρεμα τζαι εχτές τζαι σήμερα!

Αλλά ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ.. ΜΕ ΧΙΛΙΑ!!

Τζαι θα το ξανάκαμνα αύριο αν ήταν να ξαναβρεθούμε όλοι!

Εφάαμεν τζαι εσπάσαμεν (όπως σε κάθε κυπριακό τραπέζι άλλωστε),
ήπιαμεν τζαι τον καφέ μας (ευτυχώς που αντικαταστήσαν έγκαιρα οι parents τη σπασμένη καφετιέρα γιατί εγλύτωσαμε που πολλή φασαρία με τους καφέδες..),
εφάαμε τζαι το γλυκό μας (εφέραν ούλλοι το κατιτίς τους. Μόνο ένας ετίμησε τη φρουτοσαλάτα μου - ελυshιάσαν ούλλοι πας στο cheesecake ρε!!)
τζαι επέξαμε τζαι το επιτραπέζιο μας.

Παρεπιπτόντως, πολλλύ χάζι τζείντο Μεγάλο Ταμπού!
Ο Ευλυγιστούλης είναι όλα τα λεφτά. Όσοι δεν επαίξετε ακόμα, παίξετε τζαι εν να με θυμηθείτε!

Κυρίως εβρεθήκαμε, εγελάσαμε τζαι επεράσαμε μια όμορφη μέρα.

Κλείνω με αυτό που πιστεύω ήταν το highlight της ημέρας. Στο Μεγάλο Ταμπού σε κάποια φάση έπρεπε ο φίλος Κ. να περιγράψει με όσο το δυνατό λιγότερες λέξεις τη λέξη στάνη. Είπε πρόβατα, είπαν οι άλλοι βοσκός, αγελάδες, μπλα μπλα, το μόνο που εκόντεφκε σε στάνη ήταν η μάντρα. Αλλά εν εγύριζε κανενού η γλώσσα του να πει τη στάνη! Τζιαμέ που άρκεψε να φκάλλει αζινούες ο εγκέφαλος του Κ. (είδα τες, εκαθούμασταν δίπλα δίπλα), άψεν η γνωστή λάμπα που πάνω που την τζεφαλήν του:

"Γαμώ..;;"


Και έτσι το Μωρό μου έδωσε τον πόντο στην ομάδα τους :Ρ

... στη φρουταρία!


Ρίχνω ό,τι μου γεμίσει το μάτι μες στο καλάθι και παίρνω την ώρα μου ψωνίζοντας.

Σαν δώρο γενεθλίων το Μωρό μου μού έδωσε κάτι που πραγματικά χρειαζόμουν.

Χαλάρωση.

Στα Χαμάμ Ομεριέ.

Δυκολευτήκαμε λίγο να έβρουμε ημερομηνία που να βολεύει (Δευτέρες μόνο για ζευγάρια) και μετακινήσαμε και το ραντεβού μας μια φορά, αλλά εκαταφέραμεν τα επιτέλους.
Πολλά καλή στιγμή Ι would say, γιατί τελευταία είμαι μες στην τσίτα και το άγχος.

Επήγαμε, εγδυθήκαμε (ladies πάρτε ένα μαγιούι τζαι είσαστε μέσα), κάναμε το ντους μας και μπήκαμε στο χαμάμ. Πώς εν η sauna; Ακόμα πιο ωραία. Η ατμόσφαιρα στη sauna κατ'εμένα εν πιο αποπνικτική. Υδρατμοί, αλλά όχι πολλοί, ωραία χαλαρωτική μουσική, χαμηλός φυσικός φωτισμός, κόσμος τίτσιρος (just kidding), ωραία μυρωδιά του σαπουνιού που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε, μιαααα χαρά. Μετά που εσαπουνιστήκαμε και ξεπλυθήκαμε, εξαπλώσαμε στη μεγάλη πέτρα που ήταν στο κέντρο του χώρου, πραγματικά τίποτε άλλο εν ήθελες..

Σε κάποια φάση ήρθε η φιλενάδα που θα μας έκαμνε το body scrub, εφαίνετουν τέλια πελλή (με την καλή έννοια). Είπε θα μας έκαμνε ένα-ένα. Και μπήκα πρώτη. Έβαλε με να φκάλω το top και να ξαπλώσω μπρούμυτα. Κατεβάζει μου σχεδόν τέλια τζαι το μαγιώ το κάτω, πιάνει ένα γυαλλόχαρτο ειδικό σφουγγάρι τζαι άρκεψε να με τρίφει. Την περισσότερη ώρα ήταν καλά, υπήρχαν και φάσεις που επονούσα όμως! Ενόμιζα ήταν να φκουν οι πέτσες μου. Για την ακρίβεια, τωρά που το σκέφτουμαι εφκαίναν... Oh well, μετά που τζείνη την επώδυνη φάση έσυρε μου θκυό κούππες νερό βραστό τζαι εξέπλυνε με, τζαι έπιασε ένα σφουγγαρούι κλασσικό, έβαλεν του μουσκομυριστό σαπουνούι τζαι έτριψε με. Στο ένα χέρι είχε το σφουγγάρι και μαζί επερνούσε και το χέρι της. Ωραία αίσθησηηηη.. Ήταν που τα highlights της επίσκεψης μπορώ να πω.
Ύστερα έσυρε μου αλλο-θκυό κούππες νερό, εγύρισεν με που την άλλη τζαι έκαμεν με που γωνιάς.

Μετά εμπήκε το Μωρό τζαι έκοψα ένα κουρούι ώστι να ποσπαστεί. Εν επόνεσε τόσο εκείνος -είπε- φαντάζομαι επειδή το δέρμα του άντρα εν 10 φορές πιο χοντρό που της γυναίκας.

Εχαλαρώσαμε ακόμα λίγο, ξανακάμαμε ντους και μετά πήγαμε για massage. Εκεί υποτίθεται ήταν να μας κάμουν μαζί, αλλά τελικά το "μαζί" τους ήταν "δίπλα δίπλα και να σας χωρίζει κουρτίνα". Ας εν..
Ήρθε ένας τυπάς τζαι ανάλαβε το Μωρό.
Η δική μου ήταν λλλίγο περίεργη, αλλά επεράσαμε.
Εκείνο που με ξένισε λίγο ήταν που το λάδι που εχρησιμοποιούσε για'μένα ήταν μες στο μπουκαλούι που έχουν πας στα τραπέζια στα εστιατόρια...;; Ενώ ο τύπος που ανέλαβε το Μωρό είχεν το λάδι του μες σε ένα πολλά πιο ωραίο μπουκάλι. Επίσης είχα την εντύπωση ότι ήταν να χρησιμοποιήσουν αρωματικά έλαια..

Κατά τα άλλα ήταν πολλά ωραία, (συνήθως κάμνω massage, εν μου κάμνουν) ένιωθα πολλά κουβάρια να διαλύονται (κακό γαλακτικό οξύ, κακό!) εφόσον κιόλας η μασούζ έτριφεν μου τα επίμονα. Σε κάποια φάση έκαμε μου και τη γνωστή αλά-καράτε κίνηση κατά την οποία χτυπά και με τα δύο χέρια εναλλάξ, αλλά τα χέρια εν κάθετα πας στην πλάτη (δείτε την εικόνα και θα καταλάβετε). Λίγο αργότερα επήε ο μασέρ του Μωρού μου να του κάμει την ίδια κίνηση και έκαμεν την με τόση ταχύτητα που
1. έπιαεν μας το γέλιο (την μασούζ μου κι εμένα),
2. ενόμισα εφκάλαν αζίνες τα χέρια του τύπου,
3. το Μωρό μου εγίνην μαστίshι!

Με το πέρας του 50λέπτου αφήσαν μας να χαλαρώσουμε, αλλά εκρύωνα και επήα και εντύθηκα για να μεν αρρωστήσω.. Ευτυχώς είχε όλα τα κομφόρ (βλέπε πχ στεγνωτήρα μαλλιών, ξυλάκια αυτιών), έτσι εμπορούσαμε να φύγουμε νιώθοντας ακόμα άνετα. Εκεραστήκαμε τσαγάκι, επλήρωσε το Μωρό και την κάναμε για μεσημεριανό.

Ήταν πραγματικά μια όαση μες στη ζούγκλα της καθημερινότητας, το συνιστώ με χίλια!
(Για να μην αναφερθώ στα αποτελέσματα που είχε στο δέρμα μας το body scrub και το massage!)
So πιάστε τις φιλενάδες σας/ τους φίλους σας, κλείστε ένα ραντεβουδάκι (απαραίτητο) και spoil yourselves!

Ο αντικαταστάτης του τουλάχιστο...

Εψές επήα να βάλω την άλλη καρφιτσούλλα-γάτα που είχα αγοράσει που το attrattivo πριν 20 μέρες και την οποία εν εξαναφόρεσα, τζαι έσπασε η παραμάνα της τζαι ούλλος ο μηχανισμός που την κρατεί καρφιτσωμένη πας στα ρούχα.
Εννοείται ότι εδαιμονίστηκα τζαι ύστερα εμαράζωσα πολλά, αλλά είπαμε, εν το μαύρο μου το σύννεφο τζαι επέστρεψε.
&@^$%^ !*$(@~ ^$* ($#*&

Σήμερα επήα να την αλλάξω τζαι I kept my fingers crossed γιατί αλλαγές γίνονται εντός 15 ημερών. Ευτυχώς εν μου είπαν μα τζαι μου, εν μου εζητήσαν καν την απόδειξη (την οποία είχα ΟΚ??). Αλλά εν είναι μόνο τούτο, guess what, ήταν τζιαμέ ο δίδυμος αδερφός του Μπέρεξ τζαι εκαρτέραν με! Είχε τζαι τη γάτα δηλαδή, αλλά το συναισθηματικό δέσιμο με τον Μπέρεξ ήταν μεγαλύτερο. Οπότε επλήρωσα τα θκυό ευρώπουλα διαφορά τζαι έπιασα τον. Τζαι εκαρφίτσωσα τον περήφανα πας στο attrattivo σακάκι μου (έχω μια αδυναμία στο εν λόγω κατάστημα, φαίνεται;).

So there he is! (Έννεν cuteης;;)
Τζαι έχει τζαι νουρούι τούτος, ο άλλος εν είχε..

Κάθε φορά που το ακούω θυμούμαι γιατί μ'αρέσει τόσο.

Enjoy


- Afterlife Lyrics


Speck Of Gold - Afterlife

Τις τελευταίες 5 μέρες:

• Έχασα την τέλεια καρφιτσούλα-πρόβατο που αγόρασα που το attrattivo πριν μια βδομάδα.
• Βουρώ να κάμω ηλίθιες αλλαγές (του τύπου "replace 'final' with 'penultimate' "-WTF) στο μαννοdissertation μου γιατί η supervisor μου εν γαμιέται.
• Επουλήθηκε το τέλειο ρολόι που ήθελα πολλά και εννα φέρουν ξανά "μέσα του Γενάρη, τέλη του Γενάρη, αρχές του Φεβράρη", κάποτε τελοσπάντων.
  
• Εμάλλωσα άγρια με τους δικούς μου παραμονή της πρωτοχρονιάς.
• Το αυτοκίνητο μου εξαναχάλασε (μετά που εμάλλωσα με τους δικούς μου), ενώ ήταν μμνιά χαρά. Και τούτη τη φορά εν χειρότερο από ποτέ.
• Έκαμα φλεγμονή πας στο τρανό του αυτιού, out of the blue (WTF!)
  (Η Τόντα μου υποστηρίζει ότι I am becoming an elf, παίζει εν τω μεταξύ)
  
• Τα cash επετάσαν και εν ξέρω που επήαν. Τωρά που τα χρειάζομαι. (πελλός που ξανακάμνει δώρα)
• Γρωστώ τα μαλλοτζέφαλα μου.
  
• Πρέπει να αγοράσω laptop.
  
• Έλειψε το μοντέλο που θέλω που τζείνη την εταιρία που ήταν να το πιάσω πιο φτηνά.
• Και τέλος, εχάλασε και η μόλις 6 μηνών φωτογραφική μου, φκάλλει μου τες παραπάνω φωτογραφίες ριγέ. Και εν εκράτησα την απόδειξη αγοράς γιατί είχα την αγοράσει διαδικτυακά. Ούτε την έκαμα register γιατί ήταν πολλή φασαρία. Yeah.
  

Κατά τα άλλα:

• Ψάχνω για διαμέρισμα (1 υπν., Λευκωσία, anybody got some ideas?)
  
• Θέλω αυτοκίνητο (υβριδικό).

Πέρκι φκω ψεύτισσα, αλλά it looks that it's gonna be a(nother) HELL of a year.

Yeah.

Τζαι περαστικά μας.




Τζαι μη χειρότερα.




Τζαι ό,τι πάθουμε εν που την τζεφαλή μας λαλώ σας.





ΥΓ.1: Περαστικά στις φίλτατες Sike και Gourounella που ασθενούν.


ΥΓ.2: Καιρός να την κάνω από το σπίτι με ελαφρά πηδηματάκια. Οφείλω να διαφυλάξω την ψυχική μου υγεία άλλωστε, ναι;