Εσύ σε ποια ενεργειακή (σ)κατάσταση βρίσκεσαι;

Ταχυδρόμησα εκείνα που έπρεπε και ξαφνικά βρέθηκα από on the run, in the mood για καφέ στην παραλία.
Τον ήθελα πολύ εκείνο τον καφέ.
Αλλά η Τόντα είχε ακόμα μαθήματα.
Δεν ήθελα να πάω σπίτι ακόμα... Δεν πάω μια βόλτα στα καταστήματα;
Εδώ και καιρό λέω ότι θέλω ένα παπούτσι flat semi-casual, αλλά δε βρήκα τίποτε να μου καθίσει. Μπήκα και σε εκείνο το κατάστημα. Αν δεν ήξερα τις συλλογές τους που είδα στην Αγγλία, δε θα έμπαινα.

Ήταν στο ράφι μέσα. Δεν ήταν όπως όλα τα άλλα της αγοράς. Είχε και τη λεπτομέρεια του. Και στοιχημάτιζα ότι ήταν και άνετα!
Λένη: Το έχετε σε 39-40;
Υπάλληλος: 39 όχι, έμεινε ένα σε 40.
Λ: Μπορώ να το δοκιμάσω;

Βγάζω την αθλητική μου καλτσούδα και το δοκιμάζω. Ήταν πολύ άνετο σαν παπούτσι, και το μέγεθος του επίσης. Δε μπορώ να με κόβουν τα παπούτσια... Και φαινόταν και ωραίο στο γυμνό μου πόδι. Το μόνο του ελάττωμα ήταν ότι ήταν λουστρίνι. Θα φορεθεί του χρόνου το λουστρίνι ή θα είμαι πανηγύρι;

Υ: Άμα φορέθηκε φέτος πρώτη χρονιά, θα φορεθεί και του χρόνου.
Φαίνεται να με πείθει κάπως.
Λ: Τι ώρα κλείνετε;
Υ: Στις 6μιση.
Λ: Οκ θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά.

Να τα πάρω, να μην τα πάρω ή να τον πάρω; Να ζει κανείς ή να μη ζει; Συνήθως σε τέτοιες φάσεις που δεν είμαι εντελώς σίγουρη, στο τέλος μετανιώνω και όταν έρθει η ώρα να βγω δε βρίσκω παπούτσια.

Σε 15 λεπτά επέστρεψα και τα πήρα. Δεν ήταν φτηνά για περίοδο εκπτώσεων ή για το πορτοφόλι μου αυτό τον καιρό, αλλά ήταν ορθοπεδικά και όμορφα και θα τα φορούσα τέλεια με τις φουστίτσες μου που παραμέλησα.

Λ: Τα κουτιά τα ξαναχρησιμοποιείτε;
Υ: Όχι, αλλά μπορώ να το πετάξω εγώ αν θέλεις.
Λ: ΟΚ, ό,τι να'ναι. ..Γιατί κι εγώ απλά θα το ανακυκλώσω.
Υ: Δεν πειράζει, το πετάω εγώ.



Την επομένη το πρωί βάζω τη φουστίτσα μου που είχε καιρό να φορέσω, βάζω την όμορφη μπλουζίτσα μου που είχε ακόμα περισσότερο καιρό να φορέσω, βάζω το καλτσόν μου και όλο χαρά πάω να βάλω και τα καινούρια μου λουστρίνια (εθύμησε μου δημοτικό η φάση αλλά επερνούσα καλά).
Με το που τα φορώ όμως συνειδητοποιώ ότι ήταν μεγάλα μου.
Βάζω τα σούπερ πατάκια μου και τα ξαναδοκιμάζω. Ήταν καλά μου τώρα, αλλά το πόδι μου φαινόταν ωσάν εγκύου (πρησμένο). Ε δε λέει.

Φορώ άλλα παπουτσάκια, βάζω τα άλλα στη τσάντα, με την απόδειξη τους και κινώ κατά τη δουλειά.

Εκεί βρίσκω το τηλέφωνο του καταστήματος στην πρωτεύουσα και ρωτώ εάν είχε το συγκεκριμένο μοντέλο σε 39.
ΞΠ: Όχι, δεν μας έμεινε. Το συγκεκριμένο το φέραμε 2 φορές και εξαντλήθηκε. Έχει σε κόκκινο.
Κόκκινο λουστρίνι; Είπαμε θα πάρουμε λουστρίνι, αλλά μην το παρααφοδεύσουμε κιόλας.
Εάν δοκιμάσετε να βάλετε πατάκι μέσα;
Λ: Δοκίμασα, είπα να δω αν βρω το μέγεθος μου.

Τα ξαναδοκιμάζω στη δουλειά, λέω δε μπορεί να είναι τόσο άσχημα όσο τα θυμούμαι από το πρωί. Και όμως ήταν. Κάνοντας 2 βήματα συνειδητοποιώ ότι ε δε μπορώ να περπατήσω με αυτό το παπούτσι.

Τα βάζω πίσω στη τσάντα και αποφασίζω να πάω να τα αλλάξω μετά τη δουλειά.
Ή έτσι νόμιζα...

Δείτε στο επόμενο επεισόδιο:
ΞΠ: Θα αγοράζατε εσείς παπούτσι χωρίς το κουτί του;
Λ: Προσωπικά δε θα είχα πρόβλημα γιατί ανακυκλώνω τα κουτιά έτσι κι αλλιώς.
...
Λ: Η συζήτηση έχει γίνει επιεικώς αστεία!
ΞΠ: ΜΑΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙΣ ΤΩΡΑ;