Πού πάεις μάνα μου με το τακούνι;
28η Οκτωβρίου χθες και από τις παρελάσεις δε μπορεί να λείψει και η Πολιτική Άμυνα. Εμαζευτήκαμε όλες οι κότες στο χώρο συγκέντρωσης (πας στην άμμο), υπογράψαμε και επιάσαμε τα πορτοκαλί μας γιλέκα. Εκεί τα μμάθκια μας είδαν και εφρίξαν. Πρόδρομος της αη-καντ-μπιλίβ-γουοτ-μαη-άηζ-αρ-σήινγκ κατάστασης και τροφή για σκέψη ήταν η φάση που εβίωσα 100 μέτρα πριν να φτάσω στο χώρο συγκέντρωσης:

Σταμάτησα σε ένα περίφτερο για νερό και ρώτησα:
-Πόσα οφείλω;
Εκεί ήταν και ένας φαφλατάς μεσήλικας που εμίλαν του περιπτερά. Και ο οποίος με το που συντυχάνω, διακόπτει το μπλα-μπλα με τον περιπτερά και στρέφει τα πυρά του προς εμέ, ρωτώντας με τσας θρασύ και έκπληκτο ύφος:
-Μα,,, θέλεις να πεις είσαι Κυπραία;! (Ρίτσα θυμίζει σου τίποτε;)
-Ναι.
-Φαίνεσαι Αμερικάνα (..what the..??!). Πάντως, είσαι πολύ ωραία κοπέλλα, μπράβο μπράβο!
- .. Ευχαριστώ, να'στε καλά. (παρ'τον πληθυντικό στα μούτρα, παππού)

Ας σταθούμε ένα λεπτό στην πιο πάνω παραλογία. Τι εννοείς μεσιέ φαίνουμαι αμερικάνα; Επειδή φορώ απλό κοντομάνικο t-shirt, jeans και αθλητικά; Και επειδή εσύ έκρινες ότι είμαι όμορφη κοπέλλα σημαίνει αυτόματα ότι είμαι αμερικάνα; Είδες καμιά φορά τες αμερικάνες; Oh well. Εν επρόλαβα να το πολλοσκεφτώ, καθότι είχα φτάσει στο χώρο συγκέντρωσης των αμυνιτριών και εκατάλαβα γιατί για εκείνον εφάτσαρα αμερικάνα. Επειδή το τι εφορούσα, πόρρω απείχε απ'αυτά που εφορούσαν οι πλείστες άλλες κότες.

Κολάν με μποτάκι με τακούνι αλά Ρομπέν των Δασών, παπουτσούθκια αθλητικά μεν - Calvin Klein πατωμένα με μαύρα στρας και γκλίττερ δε, πλατφόρμα peep-toe ασημιά, γυαλί τζαμαρία αλά κουκουβάγια (τούτο ήταν τόσο αστείο που τούτες εν οι μόνες λέξεις που μπορώ να χρησιμοποιήσω για να το περιγράψω), μπλούζες με ένα ώμο τζαι μεταλλικό συνδετικό κρίκο (αλά αρχαία Ελλάδα ένα πράμα;), τι να πρωτοπώ. Επίσης με τη φρενίτιδα που διακατέχει τες Κυπραίες επί τούτου, θεωρώ πλέον  περιττό να αναφέρω τις τσάντες τις Λουί Εμετόν και Guess-how-kitsch-I-am σε size ταξιδίου.

Και όλα αυτά για να:
  • στεκούμαστε 2 ώρες 
  • μες στον κώλο της πυράς
  • μαντρίζοντας κόσμο 
  • πίσω που τα σχοινιά
  • για να μεν τους πατήσουν 
  • όσοι επαρελαύναν
  • για την εορτή της 28ης Οκτωβρίου
  • 1940
  • επέτειο του ΟΧΙ 
Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν άντεξα να γελάσω χαιρέκακα σε όσες φάσεις το τακούνι εβυθίζετουν μες στην άμμο, δυσκολεύοντας την φορήτρια του να περπατήσει, και αναλογιζόμενη το εξής φιλμάκι:




ΠΟΥ ΠΑΕΙΣ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ ΓΙΑ ΠΟΤΙΣΜΑ;;
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , 9 τσιουτσίσαν | edit post
Η πρώτη πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης
ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ 2010

Η πρώτη πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης

Εντυπωσιακά είναι όσα έχουν γίνει -και ακόμα πιο εντυπωσιακά όσα θα ακολουθήσουν- στη Στοκχόλμη, την πόλη που επάξια πήρε τον τίτλο της πράσινης πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2010.

Γεωθερμία, κομποστοποίηση, βιοκλιματικά σπίτια, βιοκαύσιμα, πράσινες γειτονιές, ΑΠΕ... Λέξεις ακατάληπτες ή ακόμα και άγνωστες σε πολλούς στη χώρα μας. Αντιθέτως, στην πρωτεύουσα της Σουηδίας αποτελούν καθημερινότητα. Έτσι, ενώ η Ελλάδα μαθαίνει ακόμα την ανακύκλωση (την προηγούμενη εβδομάδα έκανα σαφάρι για να βρω πού θα δώσω τον παλιό μου υπολογιστή), η Στοκχόλμη έχει περάσει στη βιώσιμη ανάπτυξη. Σε αυτό που προσδιορίζεται διεθνώς με τη λέξη "sustainability". Με άλλα λόγια, στόχος είναι η ανάπτυξη (οικονομική, αστική ή άλλη), πάντα όμως με την παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
Και αν αυτά μοιάζουν με όνειρα θερινής νυκτός, οι μαρτυρίες αποδεικνύουν ότι πρόκειται για απτή πραγματικότητα: "Λατρεύω το τζόγκινγκ, το κολύμπι στη θάλασσα, το πατινάζ στον πάγο, το σκι και το καγιάκ. Το πιο σημαντικό; Ολα αυτά μπορώ να τα κάνω μέσα στην πόλη μου". Η Σάρλοτ Στάνερ ποζάρει με πλατύ χαμόγελο και αθλητικά ρούχα για το πράσινο φυλλάδιο της Στοκχόλμης, που εκδόθηκε με αφορμή τη βράβευση της πόλης. Στο διάλειμμά της από τη δημόσια υπηρεσία όπου δουλεύει, προετοιμάζεται για τον τοπικό μαραθώνιο. Ζει και εργάζεται στη Στοκχόλμη και μου μιλάει για τη ζωή στη σκανδιναβική πόλη: "Ένα από τα πιο σημαντικά μέτρα ήταν η επιβολή διοδίων για την είσοδο στο κέντρο. Βέβαια, οι κάτοικοι της χώρας της Volvo και της Saab δεν ήταν έτοιμοι να αφήσουν τα ΙΧ τους". Τελικά, η σχετική ενημερωτική καμπάνια πέτυχε την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς. Μέσα σε δύο χρόνια η κίνηση στην πόλη μειώθηκε κατά 16%.


"Αν χρησιμοποιούσα το αυτοκίνητό μου, θα σπαταλούσα χρόνο και χρήμα. Παράλληλα, αγοράζοντας ένα οικολογικό αμάξι, έχω φορολογικές ελαφρύνσεις (το ίδιο ισχύει και για τα φωτοβολταϊκά). Επίσης, όλα τα δημόσια μέσα μεταφοράς και τα ταξί κινούνται με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ)", μου λέει ο Πίτερ Γκούσταφσον, project manager εταιρείας πληροφορικής, μιλώντας για τη δική του καθημερινότητα. Από τους πιο σημαντικούς στόχους της πόλης είναι η αποδέσμευσή της από τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2050. Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι το 95% των κατοίκων ζουν σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από δημόσιους χώρους πρασίνου είναι ένα στοιχείο που αυξάνει το βιοτικό τους επίπεδο. Σε αυτό συμβάλλουν και οι υπόλοιποι λόγοι για τους οποίους η Στοκχόλμη επιλέχθηκε ως πράσινη πρωτεύουσα: η ποιότητα του θαλασσινού νερού, η μείωση της ηχορύπανσης, η ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της οικολογίας, οι καινούργιες παρα-λίες, το υψηλό ποσοστό ανακύκλωσης, ειδικά των λυμάτων, και το υπόγειο σύστημα για τη μεταφορά των απορριμμάτων."Εχω ταξιδέψει αρκετά και μπορώ να πω ότι η Στοκχόλμη είναι ιδιαίτερα πράσινη πόλη: Εχει περίπου 1.000 πάρκα, που καλύπτουν το 30% της έκτασής της. Το νερό είναι τόσο καθαρό, που μπορείς να κολυμπήσεις ή να ψαρέψεις", αναφέρει ο Πίτερ Γκούσταφσον. Σε αυτό συμβάλλει βέβαια και η απουσία βαριάς βιομηχανίας, αλλά, απ' ό,τι φαίνεται, η προσπάθεια δεν γίνεται μόνο από την πολιτεία. Συμμετέχουν ενεργά και οι πολίτες και οι ιδιωτικές εταιρείες.

Θέρμανση από τα σκουπίδια
"Εχω ζήσει σε διαφορετικές συνοικίες της Στοκχόλμης, αλλά αυτή είναι η καλύτερη. Νιώθεις τον φρέσκο αέρα που έχει η περιοχή. Ολα είναι καινούργια και χτισμένα με φροντίδα", τονίζει ο Πίτερ Γκούσταφσον. Η πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης έχει λοιπόν και την... πρασινότερη γειτονιά της, τη Hammarby Sjostad, ένα από τα μεγαλύτερα έργα της πόλης των τελευταίων δεκαετιών. Εκεί όπου κάποτε κατέληγαν τα βιομηχανικά απορρίμματα, σήμερα υπάρχουν 8.000 κατοικίες, που μέχρι το 2010 θα φιλοξενούν 30.000 ενοίκους.

Τα απορρίμματα δεν πηγαίνουν στη χωματερή. Ο Daniel Nylander, κάτοικος του συγκροτήματος, μου εξηγεί: "Πετάμε τα σκουπίδια σε τρεις διαφορετικούς υποδοχείς έξω από τις κατοικίες. Στον πράσινο τα οργανικά, στον μπλε το χαρτί, στον γκρι τα απορρίμματα για καύση. Αυτά μεταφέρονται στον ειδικό χώρο επεξεργασίας μέσω υπόγειων σωλήνων. Ετσι, μειώνεται κατά 60% η ανάγκη για απορριμματοφόρα, ενώ ταυτόχρονα τα σκουπίδια που καίγονται καλύπτουν το 80% των αναγκών μας σε θέρμανση. Τα οργανικά απόβλητα, ό,τι δεν θα φάμε δηλαδή από το πιάτο μας, παράγουν τον ηλεκτρισμό μας".


Eco-Stockholm
Κατά παρόμοιο τρόπο, όλη η πόλη ζει οικολογικά. Απ' ό,τι φαίνεται, δεν είναι απλώς μια μόδα ή ένα trend που έχει συνεπάρει τους κατοίκους της. Συνολικά οι ενέργειες που γίνονται έχουν ως αποτέλεσμα ο κάθε κάτοικος της Στοκχόλμης να είναι υπεύθυνος για την έκλυση 50% λιγότερων αερίων του θερμοκηπίου από τον εθνικό μέσο όρο. Την περιβαλλοντική τους ευαισθησία οι Σουηδοί φαίνεται πως την έχουν υιοθετήσει και στα καθημερινά τους ψώνια. Ιδανικός οδηγός ο πράσινος χάρτης της πόλης (www.stockholmgreenmap.se), με περισσότερες από 213 οικοκαταχωρίσεις. Σε αυτόν θα βρείτε από λεπτομέρειες για εστιατόρια και σούπερ μάρκετ με βιολογικά προϊόντα μέχρι σταθμούς για ποδήλατα και καγιάκ.


Κωδικός άρθρου: 905003
ΠΟΛΙΤΗΣ - 27/10/2009, Σελίδα: 57

Απλά, WOW! 

Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες 7 τσιουτσίσαν | edit post
Ψούμνισμα
Εβαρέθηκες να πηγαίνεις στην υπεραγορά τζαι να πηγαινοέρχεσαι στο καρότσι σου για να το γεμώσεις;

Εβαρέθηκες να κουντάς το καρότσι σου;

Εβαρέθηκες να προσπαθείς να κινηθείς με το καρότσι σου εν μέσω άλλων καροτσιών, αμαξούδων, κυράτσων που βαρκούνται να ταράξουν και υπαλλήλων που γεμώννουν τα ράφκια;

Μάθε σημά(δ)ιν τζαι κάμε ό,τι τζαι στο βίτεο:


Awesome Ways to Grocery Shop - Watch more Funny Videos
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες 8 τσιουτσίσαν | edit post
H "μάνα" (3)
Καλούν τη "μάνα" στο σχολείο για να της πουν ότι ο εφτάχρονος [7, seven, sette, siete, sept, sieben, saba(swahili)] γιος της επιάστηκε να καπνίζει.

Η απάντηση αυτής;

-Εν εντάξει, εν τζαι παίρνει τον κάτω τον καπνό.






Εικόνα από εδώ.

Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , , 10 τσιουτσίσαν | edit post
Πού είναι ο διορισμός, οέο;
Disclaimer: Η συνοχή στη σκέψη δεν ήταν προαπαιτούμενο στη συγγραφή αυτού του ποστ. 

Ο διορισμός αργεί.

ΟΚ εκοντέψαν πάααρα πολλά οι αντικαταστάσεις, αλλά πάλε έννεν το ίδιο. Άλλο να έχεις την τάξη σου, να κάμεις τα δικά σου. Φυσικά οι αντικαστάσεις εν πολλά καλές ευκαιρίες να αποκτήσεις λίγη κομμαθκιασμένη πείρα χωρίς τις ευθύνες που συνεπάγεται το να έχεις τη δική σου τάξη.

Ο διορισμός αργεί.

Γι' αυτό έκαμα και το μά(ν)στερ αλλά και σε θέμα που μπορεί να με φκάλει που τα δημοτικά.
Γι' αυτό ήβρα και τις άλλες δύο άσχετες δουλειές.
Μια για να φκάλλω τα προς το ζην και μια άλλη πολλά "light" για να φκάλλω το ενοίκιο.

Αλλά you know what? Μετά που ένα χρόνο στη δουλειά1 και 6 μήνες στη δουλειά2, άρχισα να κουράζομαι πάρα πολλά. Όχι τόσο σωματικά, όσο πνευματικά. Βρώμα και δυσωδία. Σαπίλα και ανθυγιεινά περιβάλλοντα. Νέοι άνθρωποι να αναλώνονται σε άσκοπες συζητήσεις, πιο μεγάλοι άνθρωποι να συμπεριφέρονται παιδιάστικα, και παντού κόσμος που συκοφαντεί, υποσκάπτει, κάμνει ζημιές.

Φυσικά, τούτα ούλλα που βλέπω γυρώ μου τζαι βιώνω εν priceless. Θεωρώ τα σαν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τους γονιούς των μελλοντικών μαθητών μου και άρα να βοηθήσω καλύτερα τα μωρά αργότερα. Γιατί εν μπορείς κυρία δασκάλα να βάλλεις στο ίδιο καζάνι το μωρό που η μάνα του δουλεύκει 12ωρο γιατί έτσι απαιτεί ο μεγαλοκαρχαρίας μάστρος της, με το μωρό που ο τζύρης του εν πναστός, γλύφει το κόμμα, περιπαίζει τον κόσμο τζαι φκάλλει λίρες (ου σόρυ, ευρώ) που την πέτρα.

Που την άλλη, εν επίστευκα ότι είμαι τόσο αδύναμη. Τζαι το ότι είμαι αδύναμη παραδέχουμαι το τωρά, ένα χρόνο μετά. Επηρεάζουμαι πολλά τελικά. Δυσκολεύκουμαι να εφαρμόσω το "βάλλε που το ένα αυτί τζαι φκάλλε που το άλλο". Μετά την Αγγλία είμαι πολλά πιο ευαίσθητη/ ευέξαπτη. Τι φταίει ακριβώς τζαι ποιες διαδικασίες ετρέξαν on the background στην Κρυοκωλοχώρα, εν είμαι ούτε εγώ σίουρη. Εν η φρικτότατη εμπειρία με τες συγκατοίκους, που μου άφηκε το κουσούρι της γκρίνιας; Εν η εμπειρία με την άψογη οργάνωση τζαι αξιολόγηση σε όλα, που εν επέτρεπε μαλακίες; Εν λίγο απ'όλα; Εν ξέρω. Τζείνο που ξέρω είναι ότι ήρτα πίσω πολλά διαφορετική.

Ο διορισμός αργεί.

Έπιασα μια μαθήτρια, να της κάνω φροντιστήριο. Εν μια μαθητριούλα μόνο, 1 ώρα την εβδομάδα. Και ένα μάθημα εκάμαμε so far. Αλλά you know what; Εξύπνησε μου πολλά ωραία αισθήματα.
1. Το αίσθημα της ευθύνης. Έχεις τζείνο το μωρό τζιαμέ, που δε ξέρει ελληνικά. Τζαι πρέπει να επιστρατεύσεις όσες μεθόδους χρειαστεί για να μάθει.
2. Το αίσθημα της προσφοράς. Τι ωραίο πράγμα να προσφέρεις στον Άλλο τζείνο που χρειάζεται! Είτε εν γνώση, είτε εν αγάπη, είτε εν υπομονή, είτε εν σταθερότητα. Σαν εκπαιδευτικός πρέπει να τα προσφέρεις ούλλα τούτα. Χωρίς παζάρια.
3. Το αίσθημα της παραγωγής έργου. Φαίνεται η δουλειά σου τζαι τα αποτελέσματα της. Αν σε ικανοποιούν, συνεχίζεις. Αν όϊ, τζαι αν έχεις το αίσθημα της ευθύνης, αναπροσαρμόζεσαι.
4, 5, 6.. ανάλογα με το δάσκαλο, τα αισθήματα εν πολλά.

Μαζί με τα αισθήματα, εξύπνησε τζαι η επιθυμία να διδάξω. Θέλω να προσφέρω ρε κουμπάρε! Θέλω να σπάσω το νου μου να έβρω πως να ελιχθώ ώστε να βοηθήσω όσο το δυνατό περισσότερα μωρά! Θέλω να κάμω διαφορά! Θέλω να συνδιαλεκτώ με έμπειρους και μη συναδέλφους τζαι κορυφαίους εμπνευσμένους δασκάλους, τζαι να φκάλει ο νους μου αζίνες επεξεργαζόμενος τα νέα δεδομένα τζαι προσαρμόζοντας τα σε ήδη υφιστάμενα σχήματα.

Και με αυτά να "change the world, one child at a time".

Πολλά αισιόδοξο;

Μπορεί.

Αλλά εν η κινητήριος δύναμη που σε κάμνει να υπομένεις ένα σωρό πράματα, προκειμένου να κάμεις σωστά το λειτούργημα που επέλεξες σαν επάγγελμα.

Θέλω να διδάξω, τώρα!
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , 14 τσιουτσίσαν | edit post
Το φεστιβάλ
Τόντα ♥ και Λένη συνομιλούν εν όψει της γιορτής του Αγίου Λουκά στην Αραδίππου:

Τόντα: Εν να έρτεις να πάμε στο φεστιβάλ; Εν να χορέψουν οι φίλες μας. 
Λένη: Ποιο φεστιβάλ;
Τόντα: Του Αγίου Λουκά κόρη.
Λένη: Ε το παναΰρι πότε εν να γινεί;
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , , 15 τσιουτσίσαν | edit post
Lucky 13
Ήταν μια μαύρη μέρα για τους προληπτικούς. Στην οικογένεια μου δεν είμαστε ιδιαίτερα προληπτικοί. Τρανή απόδειξη ότι ο τυχερός αριθμός της μάνας μου είναι το 13. Όχι ότι εψόφησε μια σκύλλα του παπά μου τζαι ένα άππαρο, με το που είπε "ψόφο" τζαι με το που ίππευσε αντίστοιχα..

Αλλά τελοσπάντων άμα σου συμβαίνουν τέτοια, όλο και κάποιοι ψύλλοι σου μπαίνουν στ'αυτιά.

Κάθε Τρίτη/Παρασκευή και 13 θυμούμαι τη γρουσούζα εκείνη μέρα του Μάη πριν 15 χρόνια. Η μάνα μου εθυμάτουν ότι ήταν Τρίτη, το ίντερνετ κι εγώ ότι ήταν Παρασκευή.

Είχαν πλακώσει για καλά οι ζέστες του Μάη και η μάνα μου αποφάσισε ότι ήταν καιρός για το πρώτο μπάνιο της χρονιάς. Αρχικά εν ήταν να με πάρουν μαζί τους γιατί είχα μάθημα πιάνου τζαι ήμουν πολλά χτιτζιασμένη για τούτο. Επιστρέφοντας όμως στο σπίτι, προς ευχάριστη μου έκπληξη επεριμέναν με. Η μάνα μου, οι αδερφοί μου και οι ξαδέρφες μου (ήταν ένα πίττα αυτοκίνητο ναι). Έβαλα γρήγορα γρήγορα το ασκήσιμο μου μαγιώ και επιβιβάστηκα στο αυτοκίνητο.

Καθώς το έβγαζε η μάνα μου πισινή από το χώρο στάθμευσης μας, έτριψεν το πας στο σπριτζ. Τόσα χρόνια έφκαλλεν το μια χαρά, τούτη τη φορά έτριψεν το. Ευτυχώς ήταν μόνο ο προφυλακτήρας, αλλά η μάνα μου εσαλαβάτησε αρκετά.

Τέλοσπάντων, δε θα μας χαλάσει κάτι τέτοιο τη διάθεση για θάλασσα! Απτόητοι πάμε στο Λιμανάκι (οι σκαλιώτες θυμάστε το;; Μάνα μου το Λιμανάκι μας... Η καλύτερη παραλία που είχε η Σκάλα. Όπως και να'χει..). Κατεβαίνουμε περίχαροι από το όχημα, πάει η μάνα μου να βάλει το κλειδί να ξεκλειδώσει το καπώ τζαι κόφκεται το κλειδί μέσα.

Σαλαβάτημα πάλε, αλλά τι να γίνει. Εν είχαμε ούτε κινητά τότε, επήαμε εμείς στη θάλασσα τζαι η μάνα μου εξεκίνησε περπατητή να πάει να έβρει περίπτερο να τηλεφωνήσει του (τότε) θείου μου να μας φέρει αντικλείδι. Φέρνει ο θείος το αντικλείδι, περνούμε εμείς τέλεια και μπαίνουμε πίσω στο αυτοκίνητο να πάμε σπίτι.

Παρκάρουμε, κατεβάζουμε τα πράγματα, κλειδώνουμε (με το αντικλείδι) το αυτοκίνητο και μόλις κάνουμε 5 βήματα, ακούμε ένα εκκωφαντικό ήχο. Εν ήταν τίποτε περισσότερο που τον μπροστινό ανεμοθώρακα που εγίνην λου βί θκια. Λουβίθκια όμως α. Όταν εκαταφέραμε να ξικοκκαλώσουμε, δεν εθέλαμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε αν εγίνετουν τούτο 5 λεπτά πιο πριν που ήμασταν μες στο δρόμο, η μάνα μου κι εγώ μπροστά και άλλα 5 μωρά πίσω.

Φυσικά από τότε μου έχουν συμβεί τόσο απίστευτα πράματα και καθημερινές και αργίες, από 1η έως 31 του μηνός, που έχω πάψει να πιστεύω στις Τρίτες/Παρασκευές και 13, αλλά περιμένω υπομονετικά τη μέρα που εν να κόψω σε μια γωνιά τον Μέρφυ.
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , 15 τσιουτσίσαν | edit post
Nouvelle Vague - Don't go
Το άκουγα συχνά στο ράδιο, αλλά αγνοούσα ποιοι είχαν κάνει το cover. Σήμερα επιτέλους θυμήθηκα να ψάξω. Το αποτέλεσμα με εξέπληξε, ενώ μετά απόρησα πως και δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα. Τώρα που το ξανασκαλίζω, συνειδητοποιώ ότι το είχα κιόλας το τραγούδι (μην το σχολιάσετε, άστε το να το πάρει το ποτάμι). 

Nouvelle Vague αγαπητοί μου, Nouvelle Vague!




Από ένα συγκρότημα που είχε έρθει στην πόλη που φοίτησα πέρσι και πήγα έτσι στο άσχετο να το δω  (γι'αυτό έχω να ευχαριστώ τους Ελλαδίτες συμφοιτητές που το εντόπισαν), έχει αρχίσει να γίνεται ένα από τα πολύ αγαπημένα μου. Βρίσκω τη δουλειά τους εξαιρετική. Εν ολίγοις, η φιλοσοφία του γαλλικού αυτού συγκροτήματος είναι να κάνουν διασκευές (και όχι επανεκτελέσεις) γνωστών punk και new wave τραγουδιών. Οι διασκευές τους κινούνται κυρίως σε bossa nova στυλ, σε ακουστικές ρυθμικές εκτελέσεις.

Από τη δουλειά τους, εκτός από το πιο πάνω, ξεχωρίζω το πολύ αγαπημένο μου τραγουδάκι τους το Dance with me, διασκευή του τραγουδιού των Lords of the New Church, καθώς και το Love will tear us apart, διασκευή από επίσης αγαπημένους Joy Division. 

Βάλτε να παίζουν λοιπόν και απολαύστε τους μαζί μου! ♩ ♩ ♫ ♩


Εικόνα από το τελευταίο τους album, 3, 
το οποίο εύχομαι να πάρω στα χέρια μου σύντομα!  

Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , , 6 τσιουτσίσαν | edit post
Απογειώνομαι
Φανταστικό τραγουδάκι από Mikro.




Μου λείπεις... ♥
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες 2 τσιουτσίσαν | edit post
Κύριε Αρχιπρίχταρε
Κύριε Αρχιπρίχταρε ή φίδι κολοβό ή κακόβουλο πλάσμα ή γκράντε αθκιασερέ ή παραπόττη ή κομματόσκυλλο ή καιροσκόπε ή ό,τι άλλο είσαι και μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή της μεγάλης σύγχισης,

φτάνεις με στα όρια μου. Κάθε φορά που πιάνεις τηλέφωνο προσπαθώ να είμαι ευγενική και επεξηγητική, αλλά ίσως τούτο τελικά να είναι το πρόβλημα. Πάντα βρίσκεις μια τρίχα τζαι πιάνεις την τζαι τραβάς τζαι τραβάς τζαι τραβάς. Συνήθως όμως αυτή η τρίχα είναι από τα αρχίδια που μου βλάστησαν από τον καιρό που πιάνεις, κι έτσι πονώ και εκνευρίζομαι.

Αν μου ελαλούσε κάποιος τι κάμνεις ήταν να πω "όχι ρεεε, υπερβάλλεις". Αλλά τωρά θωρώ τα με τα ίδια μου τα μμάθκια τζαι ακούω τα με τα ίδια μου τα αυτιά. Τα κακορίζικα.

Θέλω να σου θυμίσω ότι είμαι γ ρ α μ μ α τ ε ι α κ ό   π ρ ο σ ω π ι κ ό (Chrys).

Αυτό σημαίνει πως
  1. η δουλειά μου είναι ό,τι σκατά στείλεις στο γραφείο να το προωθώ τα στα αρμόδια άτομα, τα οποία και εκατάντησα να λυπούμαι κάθε φορά που πετάσσεσαι όπως τον πόρτο που το βρατζί (δηλαδή κάθε μιαν την άλλη)
  2. δε μπορώ να πάρω απόφαση για κανένα
  3. δε μπορώ να κάτσω πας στα αυτιά κανενού για να φκάλει απόφαση 
  4. δε μπορώ να γράψω που μόνη μου επιστολή
  5. δε μπορώ να πληρώσω κανένα, πόσο μάλλον εσένα για τες λαθκιές σου
  6. δε μπορώ να πιάσω το χέρι κανενού και να γράψω πρακτικά για να τα εκτελέσω προς το συμφέρον σου 
  7. δεν είμαι υποχρεωμένη να χάνω ώρα που τες δουλειές μου να ακουώ τες ανωμαλίες σου 
  8. δεν είμαι υποχρεωμένη να ακούω τα πομούσουρα σου τζαι τα παράπονα σου για τους υπεύθυνους μου
  9. δεν είμαι υποχρεωμένη να συγχίζουμαι τζαι να πονοτζεφαλιάζω κάθε φορά που απειλητικά πιάνεις τηλέφωνο
  10. δεν είμαι υποχρεωμένη να καταντώ να σου φωνάζω για να λήξει ένα πριχταρχίδικο τηλεφώνημα, σαραντατόσο χρονών λετσιό που είσαι
  11. δεν είμαι ο γάδαρος
  12. είμαι μόνο το σάμα. 
Τζαι αν δεν εκατάλαβες το 11 τζαι το 12, εννοώ ότι αν είσαι woos τζαι δε σου περνά να τα πεις τζιαμέ που πρέπει, μεν τα πεις καθόλου.

Η τρομοκρατία σου δε θα περάσει ρε!!

Τζαι BACK THE HELL OFF γιατί αν με ξανασυγχίσεις πραγματικά δε θα φέρω ευθύνη για ό,τι γίνει. 



Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες 11 τσιουτσίσαν | edit post
Desperate housewife
1η απόπειρα για ξύπνημα
2η απόπειρα για ξύπνημα
ν απόπειρα για ξύπνημα
Ξυπνητήρι για πολλοστή φορά
8:30
πάλε άρκησα
Αναγκαστικά ξύπνημα
Τάισμα των ψαριών 
Cornflakes
Πλύσιμο δοντιών
Quick make-up (για τους μαύρους κύκλους κυρίως) (ξυπνά η bimbo μέσα μου)
μπουγάδα στο πλυντήριο
Off to work
Δουλειά 1
τηλεφωνήματα, επιστολές, ξιτιμασιές, κι άλλα τηλεφωνήματα, τράπεζες, κι άλλες επιστολές, κι άλλες ξιτιμασιές, σημειώσεις, κι άλλες σημειώσεις, κι άλλες ξιτιμασιές
σπίτι
μεσημεριανό
τέζα
τίποτε στην τι.βου.
όλο και κάτι στο πι.σι.
άπλωμα μπουγάδας
τηλεφωνήματα για τη δουλειά1
κι άλλες σημειώσεις
ψώνια για το σπίτι
πήξιμο στην κίνηση
κι άλλα ψώνια για το σπίτι
κι άλλα τηλεφωνήματα για τη δουλειά1
σπίτι 
μάζεμα μπουγάδας
σιδέρωμα (ΑΝ φτάσω)
μαγείρεμα
συγύρισμα μετά το μαγείρεμα
δείπνο
καθάρισμα μετά το μαγείρεμα
πλύσιμο πιάτων ανάλογα (όποιος μαγειρεύει δεν πλένει)
catch up with baby
τι.βου ή ντι.βι.ντι
νύστα τεράστια
oversleep on the couch
γαμώτο πάλε εν εσυγύρισα το δωμάτιο/ εν έκαμα updates στο website της δουλειάς/ εν έκαμα το paperwork που έπρεπε/ εν εσκούπισα,σφουγγάρισα,ξεσκόνισα,έπλυνα το μπάνιο/ εν εκανόνισα να δω φίλους/ εν εσυγύρισα τα χαρτιά μου/ εν εσυγύρισα το αυτοκίνητο μου/ εν επήρα το αυτοκίνητο μου για πλύσιμο/ εν......./ εν......../ εν........

Και ακόμα το Μωρό βοηθά πάρα πολλά με τις δουλειές.

Απορώ πως τα προλαβαίνουν οι μανάδες.
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , 10 τσιουτσίσαν | edit post
Homemade lamps
Ντζιλάτε στο παρακάτω λινκ για οδηγίες πώς να φτιάξετε το δικό σας κκουλότατο φωτιστικό για Ε δέτε πάρακατω. 





Εικόνα από εδώ

How cool is that??!!

Εθύμησε μου 1ο έτος στο πανεπιστήμιο, όταν ένα πρωινό που έχασκα την τι.βου. είδα σε ένα πρωινάδικο ένα τύπο που έκαμε φωτιστικό χρησιμοποιώντας πλαστικά ποτηράκια.
Το concept ήταν πολύ απλό. Χρειάζεσαι 150 πλαστικά ποτηράκια μιας χρήσης, συνδετήρα (stapler), λάμπα-σύρμα και ρυζόχαρτο. Πιάνεις ένα ποτηράκι και καρφιτσώνεις με συνδετήρα  άλλα έξι στην περίμετρο του, υπολογίζοντας τα χείλη των ποτηριών να είναι όσο το δυνατό στο ίδιο ύψος. Μετά συνεχίζεις να συνδέεις ποτήρια και στην πορεία η κατασκευή παίρνει ένα σφαιρικό σχήμα. Όταν προχωρήσεις αρκετά, χρησιμοποιήσεις την κατασκευή σου σαν κράνος, κρεμμασεις την ωσάν πρωτοποριακό κάλυμμα των κιτς επιτοίχιων φωτιστικών του διαμερίσματος που ενοικιάζεις, δοκιμάσεις ανεπιτυχώς να την κρεμμάσεις και πας στο κεντρικό φωτιστικό πέρκι σάσει, κάμεις ότι πίνεις και που τα 100 ποτήρια ταυτόχρονα, και τελοσπάντων ό,τι άλλη πελλάρα σου κατέβει, υπολογίζεις και αφήνεις μια τρύπα διαμέτρου περίπου 15cm. Μέσα σε αυτή θα τοποθετήσεις τη λάμπα σου, την οποία θα φροντίσεις πρώτα να θωρακίσεις με ρυζόχαρτο (έλεγε ο παρέας, ο οποίος ήταν πιο μάστρος από'μένα).

Ενθουσιάστηκα τα μάλα με την ιδέα και το αποτέλεσμα κι έτσι πήρα τες ποδάκλες μου και επερπάτησα τον αδόξαστο (wasn't old enough to drive back then) για να έβρω κι εγώ 150 τα ίδια πλαστικά ποτηράκια για να το κάμω. Έφερε μου ο τότε μπ.φ. (μπούφος) λάμπα με σύρμα ΚΑΙ πρίζα (ατσααααα) και εξεκίνησα να καρφιτσώνω. Πρέπει να ομολογήσω ότι παίρνει κάποια ώρα, εκτός και αν πιείς ένα λίτρο καφέ τζαι πελλάνεις που την υπερκινητικότητα.

Το αποτέλεσμα όμως άξιζε τον κόπο! Ήμασταν και οι 3 (roommates) πολλά χαρούμενες. Ανάφταμεν το κάθε νύχτα στην αρχή και εχαλαρώναμε. Εφκάλλαμεν το και στη βεραντάρα μας και εκαθόμασταν συνοδεία μουσικής. Φιξ. Το φως φυσικά ήταν κόκκινο και κάπως παρεξηγήσιμο αλλά άτε ας μείνουν ευλοημένα.. Σε κάποια φάση κάτι επήε λάθος με το ρυζόχαρτο και τη λάμπα τζαι εκρούσαν 5-6 ποτηρούθκια.. Έκτοτε εν το πολλοανάφκαμε. Ύστερα άρκεψε να πιάνει σκόνες τζαι άτε να καθαρίσεις ένα φωτιστικό με σχεδόν μισό μέτρο διάμετρο, ούλλο τρύπες. Αλλά το φωτιστικούι μας αγαπούσαμεν το πάρα πολλά. Είχαμε μάλιστα αποπειραθεί να κάμουμε άλλο ένα με τα μικρά ποτηράκια του καφέ (τα μαύρα) αλλά τα οποία εν εφανταστήκαμε ότι θα ήταν τελείως αδιαφανή, άρα μόνο σαν διακοσμητικό εμπορούσε να χρησιμοποιηθεί τζείνο.

Στη μετακόμιση το φωτιστικούι δεν είχε πλέον θέση... Επετάξαμεν το, με πόνο ψυχής, αφού είδε ούλλη μας τη φοιτητική ζωή. Είδε να βουρούμε η ώρα 2 το πρωί τον ποντικό με τες σκούπες, πρέπει να είδεν τζαι τον ποντικό πριν που'μάς, είδε μουσικές βραδιές, είδε Μιλάγκρος (καλά μεν βαράτε, ήταν στο 1ο έτος μόνο τζαι εχάσαμεν τζαι το τελευταίο επεισόδιο γιατί εξεταζούμασταν ένα πανηλίθιο αχρηστότατο μάθημα - εκίστησα απίστευτα), είδε έρωτες, είδε ψιλοπαρεξηγήσεις, είδε LTV κλεμμένη που τον σπιτονοικοτζύρη (ο γαμπρός του μας την ένωσε, άρα εν μπορεί να ήταν πολλά κλεμμένη, έννε;), είδε ξενύχτια και group studies, είδε πράματα ανείπωτα τζαι θλιβερά..., είδεν τα ούλλα.


Τι αναμνήσεις ξυπνά ένα click, α;
Τακτοποιήθηκε πρόχειρα στις κατηγορίες , 9 τσιουτσίσαν | edit post