Ήταν μια μαύρη μέρα για τους προληπτικούς. Στην οικογένεια μου δεν είμαστε ιδιαίτερα προληπτικοί. Τρανή απόδειξη ότι ο τυχερός αριθμός της μάνας μου είναι το 13. Όχι ότι εψόφησε μια σκύλλα του παπά μου τζαι ένα άππαρο, με το που είπε "ψόφο" τζαι με το που ίππευσε αντίστοιχα..
Αλλά τελοσπάντων άμα σου συμβαίνουν τέτοια, όλο και κάποιοι ψύλλοι σου μπαίνουν στ'αυτιά.
Κάθε Τρίτη/Παρασκευή και 13 θυμούμαι τη γρουσούζα εκείνη μέρα του Μάη πριν 15 χρόνια. Η μάνα μου εθυμάτουν ότι ήταν Τρίτη, το ίντερνετ κι εγώ ότι ήταν Παρασκευή.
Είχαν πλακώσει για καλά οι ζέστες του Μάη και η μάνα μου αποφάσισε ότι ήταν καιρός για το πρώτο μπάνιο της χρονιάς. Αρχικά εν ήταν να με πάρουν μαζί τους γιατί είχα μάθημα πιάνου τζαι ήμουν πολλά χτιτζιασμένη για τούτο. Επιστρέφοντας όμως στο σπίτι, προς ευχάριστη μου έκπληξη επεριμέναν με. Η μάνα μου, οι αδερφοί μου και οι ξαδέρφες μου (ήταν ένα πίττα αυτοκίνητο ναι). Έβαλα γρήγορα γρήγορα το ασκήσιμο μου μαγιώ και επιβιβάστηκα στο αυτοκίνητο.
Καθώς το έβγαζε η μάνα μου πισινή από το χώρο στάθμευσης μας, έτριψεν το πας στο σπριτζ. Τόσα χρόνια έφκαλλεν το μια χαρά, τούτη τη φορά έτριψεν το. Ευτυχώς ήταν μόνο ο προφυλακτήρας, αλλά η μάνα μου εσαλαβάτησε αρκετά.
Τέλοσπάντων, δε θα μας χαλάσει κάτι τέτοιο τη διάθεση για θάλασσα! Απτόητοι πάμε στο Λιμανάκι (οι σκαλιώτες θυμάστε το;; Μάνα μου το Λιμανάκι μας... Η καλύτερη παραλία που είχε η Σκάλα. Όπως και να'χει..). Κατεβαίνουμε περίχαροι από το όχημα, πάει η μάνα μου να βάλει το κλειδί να ξεκλειδώσει το καπώ τζαι κόφκεται το κλειδί μέσα.
Σαλαβάτημα πάλε, αλλά τι να γίνει. Εν είχαμε ούτε κινητά τότε, επήαμε εμείς στη θάλασσα τζαι η μάνα μου εξεκίνησε περπατητή να πάει να έβρει περίπτερο να τηλεφωνήσει του (τότε) θείου μου να μας φέρει αντικλείδι. Φέρνει ο θείος το αντικλείδι, περνούμε εμείς τέλεια και μπαίνουμε πίσω στο αυτοκίνητο να πάμε σπίτι.
Παρκάρουμε, κατεβάζουμε τα πράγματα, κλειδώνουμε (με το αντικλείδι) το αυτοκίνητο και μόλις κάνουμε 5 βήματα, ακούμε ένα εκκωφαντικό ήχο. Εν ήταν τίποτε περισσότερο που τον μπροστινό ανεμοθώρακα που εγίνην λου βί θκια. Λουβίθκια όμως α. Όταν εκαταφέραμε να ξικοκκαλώσουμε, δεν εθέλαμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε αν εγίνετουν τούτο 5 λεπτά πιο πριν που ήμασταν μες στο δρόμο, η μάνα μου κι εγώ μπροστά και άλλα 5 μωρά πίσω.
Φυσικά από τότε μου έχουν συμβεί τόσο απίστευτα πράματα και καθημερινές και αργίες, από 1η έως 31 του μηνός, που έχω πάψει να πιστεύω στις Τρίτες/Παρασκευές και 13, αλλά περιμένω υπομονετικά τη μέρα που εν να κόψω σε μια γωνιά τον Μέρφυ.
Κωλομέρα με τα όλα της. αντε να τελειώνει να ησυχάσουμε.
...είσιεν ένα συνθέτη, ονόματι Arnold Schoenberg που απόφευγεν ούλλα τα 13. Ακόμα τζιαι στη μουσική του, έν έβαλλε ποττέ το μέτρο 13. Που το δώδεκα επετάσσετουν στο 14.
Που ήταν γέρος άρρωστος, μιά νύχτα, 13 του μήνα εφοάτουν εννα πεθάνει. Έμεινεν όξυπνος ώς το πρωί. Λαλεί "Χά, εγέλασα σου κερατά". Τζι έγυρεν τζι επέθανεν. True story..
Πάντως, που εν να κόψεις τον Μέρφυ στη γωνιά, δώς του τζαι για μένα...
Α, και συμφωνώ μαζί σου ότι απίστευτα πράγματα μπορούν να συμβούν και καθημερινές και αργίες.
Που εν να τον έβρεις δώστου τζιαι που μένα. Χρωστώ του κάμποσες. Η γιορτή της καχτοσύνης γίνεται καθημερινώς!
egw nomizw en i mama sou pou ftaiei (: (:
when shit hits the fan
Μάνα, τελείωσε, επιτέλους.
Διάσπορε, είδες καμιά φορά;..!
Τίνκερ Στελλ & Πολλοπάητη οκ αφήστε το πάνω μου :)
Ονειροπόλε, που με πήρε εκκλησιά τζ'είδα τζείνη τη μιτσιά; :Ρ
Postbabylon, ROFL!
mpravo pianeis me... (:(:
για τες 13 εν μπορω να αθθυμηθω τιποτε στραβο παραπανω που τες αλλες ουλλες μερες αμμα για τον Μερφυ νοιμζω πρεπει να τραβησουμεν κληρον πκοιος εννα του τες δωκει πρωτος
Τι μου θυμησες τωρα?Το λιμανακι, με 100 ατομα μες στο αυτοκινητο και να μην μας κοφτει που ειμασταν οπως τις τσαρτελλες.
Τελικα μαλλον ουλλες πρεπει να χαμε ασκησιμα μαγιο τοτε...
Richie, οκ θα κάμω λίστα με τους ενδιαφερόμενους.
Σουρκούνα, αφού εν έχανε :) Ήταν τζαι το δικό σου ολόσωμο;
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι ηταν ολοσωμο.Τζιαι κιτρινο lol lol
LOL
Είχα 2 ολόσωμα που να τα θυμούμαι κιόλας. Το ένα θα ήταν πολλά της μόδας τωρά, ήταν navy blue και στην περιοχή του στήθους ήταν ριγέ μπλε με άσπρο κ είχε και μια άγκυρα αν θυμούμαι καλά.
Το άλλο ήταν πολλά σούπερ, ήταν γκρίζα νερά με μεγάλα φκιόρα τζαι ήμουν πολλά περήφανη γιατί είχε secret boob support :P Όχι ότι εν είχα boobies τότε... :Ρ
Αλλά ήταν και τα δύο ασκήσιμα χαχα
Ε, σκέφτου να πετύχεις τον Μέρφυ στο λιμανάκι με κίτρινο ολόσωμο μαγιώ... Εν θα τον λυντσάρεις anyway?
Άμα τον δω έτσι μάλλον εν να τον λυπηθώ :Ρ