Εσύ σε ποια ενεργειακή (σ)κατάσταση βρίσκεσαι;

Το ραντεβού μου εν σε 2 εβδομάδες. Η αγωνία μου όμως καλά κρατά.

Γι' αυτό επήα τζαι είπα τους:
"Ξέρω το ότι το ραντεβού μου εν πιο μετά τζαι ότι εδώκαν της καθεμιάς σας συγκεκριμένη ώρα για να θωρεί τες πελάτισσες σας, αλλά θα ήθελα απλά να δοκιμάσω το νυφικό μου να δω αν κλείει τζαι να έρτω στο ραντεβού μου να φέρω τα παπούτσια για να σάσουμε το μήκος."

Εκατεβάσαν τα μούτρα τους. Η μια εγύρισε τζαι έφυε, ξινισμένη.

Τελικά ήρτε η δική μου τζαι έφερε μου το. Αρχικά είπα να το δοκιμάσω με σουτιέ. Εδοκίμασε να μου το κλείσει. Έκλεισε με πολλά μεγάλη ευκολία! Απίστευτο;!; Αφού ήταν καλό, έφκαλα τζαι το σουτιέ, αφού το νυφικό εν ενισχυμένο που μέσα.

"Τωρά είμαι εντάξει, τωρά μπόρεις να μου το φκάλεις αν θέλεις", είπα της, με το χαμόγελο ως τα αυτιά.

Αντί να μου το φκάλει, επειδή εν είχαν άλλη πελάτισσα, άφηκε με να το δω λλίο στον τεράστιο καθρέφτη.

Με τρόμο συνειδητοποίησα ότι τζείνο εν ήταν το νυφικό μου. Ήταν ένα λιλά με φκιόρα. Κάτι μεταξύ τούτου


 τζαι τούτου

αλλά σε πιο-σατέν-νυφικό φάση. Τότε επαρατήρησα ότι τζαι τα βυζιά μου αρκέψαν να πέφτουν. Εν τα εκρατούσε το νυφικό.

Μετά που μια μικρή υστερία, η κορού επήε να μου φέρει το δικό μου.

Ύστερα θυμούμαι κάτι σκονισμένες σκάλες τζαι μια λετσιασμένη αποθήκη. Ευτυχώς μετά εξύπνησα.

 

Επήα στο κατάστημα για πρόβα νυφικού.
Είπα της κοπέλας: "Κοίταξε, θυμάσαι που ήταν να χάσω κάτι κιλά; Ε ο μεταβολισμός μου επέθανε τωρά το καλοκαίρι τζαι εν τα έχασα. Εν ξέρω αν θα μου κάμνει το size 12 που έκλεισα..."

Τζαι η γεναίκα είπε μου: "Κοίταξε, εμείναν μου τρία μεγέθη: το 12, το 14 και το 16. Αν σου κάμνει κάποιο που τζείνα καλώς." (Αλλιώς τυλίχτου το σεντόνι)

Εχάρηκα, γιατί έκαμνε μου το 12.

Ήρτε η μέρα του γάμου. Ήμαστε 2 ώρες πριν το γάμο, οπότε και εσυνειδητοποίησα ότι δεν είχα μιλήσει με το φωτογράφο ή το ανθοπωλείο που τον τζαιρό που τα έκλεισα, 2 χρόνια πριν.

Έπιασα το τηλέφωνο να τους ρωτήσω "θυμάστε ότι ο γάμος εν σήμερα, ΕΝΝΕ;"

Μετά εσυνειδητοποίησα ότι δεν είχα αγοράσει νυχτικό για τα αλλάματα. Γιατί, ως γνωστόν, στα αλλάματα πάεις με νυχτικό τζαι τζιαμέ αλλάσσεις τζαι φορείς το νυφικό σου. Αλλά δεν είχα ένα νυχτικό που να βλέπεται που τους συγγενείς που επρόκειτο να καταφτάσουν σύντομα. Γι' αυτό εξεκίνησα να πάω στο χωρκό για να πιάω κανένα που τη ΖΑΚΟ.

Τζαι επειδή είμαι τέρας προγραμματισμού, είπα μετά που θα πιάσω το νυχτικό μου θα κοιτάξω να πιάσω τζαι τα παπούτσια του γάμου.

Στην αρχή εν εκατάλαβα τίποτε. Σε ένα δευτερόλεπτο είχε βγει. Με μια ραφή εξιμπέρτεψε. Μετά ενόμιζα ότι ήταν να σχιστεί ή να αποκολληθεί η μούττη μου που το τράβα-τράβα. Έπιανε με το γέλιο. Στο διάλειμμα ενθάρρυνα την. Εκείνη και η Τόντα με χαΐδευαν παρηγορητικά. Επήρε μας μιάμιση ώρα. Οι ρίζες ούτε και εταράξαν. Αφήκαμεν τες μέσα και θα τες παρακολουθούμε. Η μια ραφή εν εκανούσε. Έκαμε 2 ή 3. Την επομένη ένιωθα πριγκήπισσα. Καλά, Cate Middleton για την ακρίβεια. ΕΤΣΙ σαούνα. Τζείνη είπε ότι την επομένη εν να νιώθω σαν τον Shrek. Ευτυχώς επαρέμεινα Cate.

Τούτη τη φορά πάλε δεν εκατάλαβα τίποτε. Στην αρχή. Πάλε στο δευτερόλεπτο εφκήκε. Κυριολεκτικά. Μια ραφούδα πάλε, τυπικά. Μετά όμως εκατάλαβα τα ούλλα. Ήρτεν τζαι δεύτερος τζαι έβαλεν τον να τανήσει τζαι ήταν τζαι η κανονική της η βοηθός τζιαμέ. Κόψε-κόψε ενόμισα ήταν να φκουν που την άλλη. Μετά εκατάλαβα ότι υπερέβαλλα. Ήταν να μου φκάλουν απλά το μάτι. Μέσω της ρίζας.Της οποίας κομματάκι πάλε έμεινε μέσα. Ας εν. Πηλέ μου έννεν ολόκληρη η ρίζα τούτη τη φορά. Την ανάμιση ώρα εχρειαστήκαμεν την πάλε. Εν με έραψε απλά. Έκαμε μου λευκαρίτικο μες στο στόμα. Ο δεύτερος αναφώνησε: "Άψογη!". (Φαίνεται εν παραδοσιακός τύπος.) Η βοηθός της είπε της Τόντας "εν εξανάγινε έτσι πράμα δαμέσα". Αυτά είναι. Τούντη φορά εν με εχαΐδεψε. Αγκάλιασεν με. Τουλάχιστο τούτη τη φορά εν επρίστηκα -ακόμα- όπως την άλλη. Μόνο τα χείλη μου επήαν τζαι ήβραν τη μούττη μου. Το κάτω χείλος. Τζαι πονώ την αμυγδαλή μου. Τζείνη που έφκαλα το 2004.

Συμπέρασμα πρώτο: 
Είχα 2 φρονιμίτες τζαι δύο πολλά ατακτίτες.

Συμπέρασμα δεύτερο: 
Ευτυχώς έχουμε μόνο 4.

Συμπέρασμα τρίτο: 
Once a kaktos, always a kaktos.

Το λοιπόν, ήρτα. (εν τζαι άρκησα, έννε;)
 
Όπως κάποιοι ίσως να παρατηρήσατε, έχει καιρό να γράψω. Αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι επέρασα μια φάση που εν είχα τίποτε να σχολιάσω, εν ήθελα να κάμνω αρνητικά σχόλια και να επιβαρύνω την κάπως φθαρμένη μου ψυχολογία. Here's a general update:

Mετά που ένα χρόνο συγκατοίκησης με τους γονείς μου και χίλια μύρια κύμματα ποικίλων φύσεων, εμετακομίσαμε στις αρχές του καλοκαιριού -κιστ κιστ- πίσω εις την Χώρανν, με τα πεθερικά και τον πύρουλλο. Η συγκατοίκηση με τα πεθερικά μπορώ να πω είναι σχετικά εύκολη. Εκεί που δυσκολεύομαι είναι στο ότι πουπάνω μας (και άρα κάτω στην ουσία) μένει και η υπόλοιπη οικογένεια, με την οποία υπάρχουν διαφωνίες που δύσκολα εκφράζονται, σε βασικά θέματα. Ελπίζω ότι θα δουλέψουμε τα θέματα μας ανώδυνα γιατί στεναχωριούμαι μόνο που βλέπω θέματα.

Δυστυχώς εδούλεψα πολλά λλίο φέτος και ελπίζω η επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά να είναι καλύτερη επαγγελματικά. Εν μπόρω να κάθουμαι. Κοψοφλεβιάζω. Κάποιες απόπειρες να έβρω καλοκαιρινή δουλειά απέτυχαν παταγωδώς, έτσι το πρόγραμμά μου είναι πρόγραμμα οικοκυράς, χωρίς τες σούπερ νοικοκυρωσύνες. Γιατί ΔΕ θα σπάσουμε που τες δουλειές του σπιτιού και ΔΕ θα συνεχίσουμε να μαγειρεύουμε γκουρμέ πιάτα γιατί είμαστε σε πρόγραμμα αδυνατίσματος.

Όχι, δεν αποφάσισα να ακολουθήσω καριέρα μοντέλου, αν και οι προτάσεις είναι πολλές ^_^ αχεμ αχεμ, αλλά παντρευόμαστε πολύ σύντομα και πρέπει να μπηχτώ μες στο ονειρεμένο νυφικό που έκλεισα! Οι ετοιμασίες του γάμου καλά κρατούν. Σε γενικές γραμμές κυλούν ομαλά, χωρίς να λείπουν φυσικά και οι μικροδιαφωνίες (μεταξύ των υπολοίπων και εμάς), γιατί όσα πλάσματα ρωτάς, τόσες γνώμες παίρνεις. Εν τέλει εννοείται ότι κάμνουμε τζείνο που το Μωρό κι εγώ θέλουμε πραγματικά και χαίρομαι που διαπιστώνω ότι είμαστε καλή ομάδα!      

Και επειδή είμαστε καλή ομάδα, θέλουμε κι ένα καλό σπιτάκι να στεγάσουμε την αγάπη μας ♥. Εβγάλαμε αρχιτεκτονικά σχέδια με τη βοήθεια των πιο καταπληκτικοτερότερων αρχιτεκτόνων EVER για το πιο τέλειο σπιτάκι του κόσμου, κομμένο-ραμμένο στα μέτρα μας! Τωρά μένει να έβρουμε και το κεφάλαιο να το κτίσουμε, θέμα που δεν είναι απλά ένα κεφάλαιο, εν ολόκληροι τόμοι, αλλά ας μεν το αγγίξουμε άλλο το θέμα γιατί πονάει. Σε άλλη συνεδρία.

Αυτά βασικά. Όπως παρατηρώ κι εγώ που το reader μου, έχει καιρό να διαβάσω μπλογκς. Κάτι ματιές ρίχνω μέσα μέσα, αλλά μεν ρωτήσετε πώς τα καταφέρνω όντας άνεργη να μεν βρίσκω ώρα να ασχοληθώ. Εν βρίσκω. Προτιμώ να βοηθήσω στο σπίτι ή να χαλαρώσω άλλως πως.

Άτε, καλώς σας ήβρα πάλε τζαι θα προσπαθήσω να πυκνώσω τα ποστς!

Αφήνω σας με ένα σούπερ τραγουδάκι με σούπερ-ντούπερ φιλμάκι. Έννεν απίστευτη η τύπισσα;;